Çocukların din eğitimi ihtiyacı    
   
İdeal bir din eğitimi eş seçiminden itibaren başlar. Din bilginleri uygun bir eş seçimini din eğitiminin temeli sayarlar. Eğitimciler çocuğun annesinden-babasından öğrendiği ve ailesinden gördüğü her şeyin eğitimine katkı sağladığını belirtmişlerdir.

Eğitim sadece okul duvarları ile sınırlı bir süreç değildir. “Hayat boyu her yerde” insanı etkileyen her şeyin eğitime müsbet veya menfi katkı sağladığı bir gerçektir. Bu açıdan çocuk doğduğu andan itibaren ona verilen her şey eğitimin kapsam alanına dâhildir. Buna binaen okuldan önce evde anne-baba ve dede ve nine çocuğun ilk öğretmenleridir. Atalarımız “Beşikte alınan mezara kadar gider” demişlerdir. Günümüzde uzmanlar ve psikologlar da çocuğun eğitimini tamamlama yaşını 0–7 yaş arası olarak görürler. Bundan sonraki aşamalar çocuğun ailede aldığı temel eğitimi geliştirme sürecidir.
Öğrenme sadece ezberleme faaliyeti değildir. Davranış ve psikolojik gelişim öğrenmenin temelidir. Ahlâk ve karakter eğitimi ailede verilen bir eğitimdir. Peygamberimiz (asm) “Çocuklarınıza konuşmaya başlayınca “Lâ ilâhe İllallah” telkin ediniz” buyurur. Bu gösteriyor ki çocuğa verilecek ilk eğitim din ve iman eğitimidir. Bu konuda aile bireyleri yaparak yaşayarak çocuğa örnek olmalıdırlar. Beraber ibadet etmek çocuğa verilecek en güzel din eğitimidir.
Oyunlar da çocuklar için bir eğitimdir; onları oynatırken ve oynarken eğitmek gerekir. “Çocuğu olanın onlarla çocuklaşması” bir peygamber tavsiyesidir. Çocuklar söylemden ziyade eyleme değer verirler. Beraber gülmediğiniz insanları etkileyemezsiniz. Gülmek ve güldürmek etkileşimin temelidir. Korkutmadan ziyade sevdirme ve güzel örnekler ile çocuğun zihnini ideal fertlere yönlendirme eğitimin esasını teşkil eder. Çocuğun güzel ve ideal örneklere ihtiyacı vardır. Sevgi yüklü kelimeler tehditten ziyade etkilidir. Her şeyin aşırısı zararlıdır. Sevgi de böyledir. Çocuğa zarar verecek yanlış şefkate de dikkat çekmek gerekir.
Duânın da eğitimde önemli yeri vardır. İnsan aciz ve fakirdir. İhtiyacı kâinatın her tarafına dağılmıştır. Bu ihtiyaçlarını Allah’tan başka karşılayacak da yoktur. Bu sebeple Allah’tan ihtiyaçlarını nasıl isteyeceği, neleri isteyeceği ve nasıl isteyeceğini de bilmesi gerekir. İstemesini bilmeyen almasını da beceremez. Bu sebeple çocuklarımıza nasıl duâ edeceklerini ve ne şekilde Allah’tan isteyeceklerini öğretmemiz gerekir.
Çocuk anne-babasını dindar görmezse dine olan sevgisi ve bağlılığı noksan olur. Bediüzzaman’ın ifadesi ile: “Çocuk küçüklüğünde kuvvetli bir iman dersi almazsa dine yabani olur. Adeta bir gayr-ı müslimin yeniden iman etmesi gibi sonradan dine bağlanması ve ibadet etmesi zora girer.”
Din Allah’ın teşriî iradesi, fenler ise Allah’ın tekvinî iradesinin keşfi ile ortaya çıkan ve hayatı kolaylaştıran ilimdir. İkisinin birbirinden ayrılması ve aralarında çeişkinin olması düşünülemez. Çelişki ancak Allah’a inanmayan ve varlığı Allah’ın eseri olarak görmeyenlerin kafasında vardır. Bu sebeple fenlerin dili ile Allah’ı öğretmek gerekir. Allah bilincini kavratmanın başka yolu yoktur.
Çocuklar 0–6 yaş arası “telkine” müsaittir. 7–10 yaş arası “teşvik” görmelidir. 10–14 yaş arası ise “ikaz” dönemidir. 14–18 yaşın üzerinde ise “müsamaha” görmeli ve bundan sonra ise “destek” almalıdır.
Çocuklarımızı sağlıklı olarak eğitmenin bir kısım kuralları bunlardır…

yeniasya