|
Konu Başlığı: Mevlidden Gönderen: Zehibe üzerinde 10 Temmuz 2010, 13:57:29 Mevlid’den
Zî Muhammed zî Habîb-i Hak görün Kim koşulmuş farza durur sünneti (O, ne büyük Muhammed, ne büyük bir Hak sevgilisidir ki O’nun sünneti, farz ile biraraya getirilmiştir.) Ümmet isen anun ahlâkını tut Ta ki ümmetlik bula sende sübut. Mustafa’nın işlemediğin işleme İşleyip sonra peşimanlar yeme Ol Beni cân ile seven ümmetüm Hem seve cânı gibi her sünnetüm Cehd ile bir sünnetüm terk itmeye Toğrı yolı koyup eğri gitmeye (Beni candan seven ümmetimin her sünnetimi de canı gibi sevmesi gerekir. Cehd edip bir sünnetimi terk etmesinler, doğru yolu bırakıp eğri gitmesinler.) Ben niçe dirildümise dünyede Öğrenüp bular dahi eyle ide (Ben dünyada nasıl yaşadımsa, bunlar da öğrenip öyle yaşasınlar.) Ol Muhammed hürmeti’çün kim adun Anun adi’le bile koşa kodun Her ne dürlü kim saâdet var durur Yahşı hûy û körklü âdet var durur Hak ana virdi mükemmel eyledi Yaradılmışdan mufaddal eyledi Cümle lutfi Hak ana kıldı nasîb Anun içün kıldı kendüye karîb Her ki toğrı ümmet ola bil ana Anun ile var ola Hak’dan yana (O Muhammed hürmeti için ki Senin adını O’nun adı ile beraber koydun. Şair Lâ ilâhe illallah Muhammedun Resûlullah’a işaret ediyor. Peygamberimizin ismi Allah’ın isminin yanında zikredilmektedir. Her ne türlü saadet, iyi huy, güzel âdet var ise Hak O’na verdi, mükemmel eyledi, O’nu yaratılmış olanlardan da faziletli kıldı. Bütün lütufları Hak O’na nasib etti, O’nun için de O’nu kendisine yakın kıldı. Bil ki her kim O’na doğru ümmet olursa Allah Teâlâ’dan yana O’nun ile var olur). S ü l e y m a n Ç e l e b i |