Hendek Savaşı’nda

Hendek Savaşı’nda

Hicretin 5. yılında Medine’de yaşayan Yahudiler, Müslümanlarla antlaşma yapmış olmalarına rağmen Mekke’deki müşriklerle birleşerek Medine’de bulunan Müslümanları yok etmeye karar verdiler. Yahudiler, kabile kabile dolaşarak on bini aşkın bir ordu meydana getirdiler. Bu ordu, o güne kadar Müslümanlara saldıran orduların en büyüğüydü.

Durumu öğrenen Hz. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem), ashâbın ileri gelenleriyle bir toplantı yaptı. Selmân-ı Fârisî adlı sahâbî Medine’nin düşmanın gireceği kısmına hendek kazmayı teklif etti, bu teklif kabul edildi. Şehrin üç tarafı, birbirine bitişik evlerle çevrili olduğu için düşman ancak bir taraftan saldırabilirdi.

Bütün Müslümanlar canla başla hendek kazmaya koyuldular. Kibir nedir bilmeyen Hz. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem) de sahâbe ile beraber taş taşıyor, toprağı kazıyordu. Peygamber olduğu günden itibaren kendisini rahat bırakmayan, O’na sıkıntı vermek için her yolu deneyen düşmana karşı hazırlıkları sürdürürken Allah’a güvenmenin rahatlığı içinde çalışıyordu. Hz. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem) için doğru olmak, doğru yolda yürümek önemliydi. Aslında O, Allah Teâlâ’nın kendisine ihsan ettiği İslâm nimetinin mutluluğunu hissediyordu. Dolayısıyla bu uğurda çekilen sıkıntılar O’na ağır gelmiyordu. Aksine toprağı kazarken şükrünü ifade eden sözler söylüyordu.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın