Yazamadım


Zorlandım bu mevzuda yazmak isterken.Sanki edebe dair hissiyat gelişmemiş.Düşündüm de..kaç kere elime kağıt kalem aldım.Edebi yazamadı kalem.

Sizlere ondan bahsetmeyeceğim.Çünkü kendisini zıddı kadar tanımıyorum.Görmedim.Fakat onun hakkında anlatılanları yani duyduklarımı ve okuduklarımı aktarabilirim.

Bütün ahvaliyle Resulullah(sav) edebi yansıtırmış.Bir kaç yönüyle değil..her halükarda edeb içerisindeymiş.Onun beni en çok etkileyen davranışlarından birisi.Kızı gelince ayağa kalkar yerine oturturmuş.

Sonrasında sahabelerden ve Allah cc ın dostlarından öğreniyoruz edebi..Kimseden birşey istememeye özen gösterdiklerini..Kabeye doğru ayak uzatmadıklarını..büyüklerin yanında konuşmadıklarını..seslerini yükseltmediklerini,sadaka taşlarını..fakirlere incitmeden yardım ettiklerini..evlerinin içinden önce kapılarının önünü süpürdüklerini...birşey pişirdiklerinde komşuyla, gelen misafirlerle paylaştıklarını..

Kitap sayfalarını çevirirken dahi nazikçe...kullandıkları kelimelerde şefkatlice olduklarını.."Lambayı yakar mısın" demediklerini "bizi aydınlatır mısın".. yakmak ve ateş biraz menfi geldiği için.Dimağlara hem müsbet hep güzelliği işlemek adına.

Duyduklarımı, okuduklarımı uygulamaya çalışıyorum lakin edeble henüz tanışamadım.Onunla hasbihalim olmadığı için bizzat kendisinden bana akseden br hal olmadı.Kendime ait edeblerim henüz yok. Fikirlerim var..yemek tariflerim var..dualarım var..hafıza kartım var.. lakin edebî mülâhaza ve müntesipliğimiz henüz oluşmadı.

Çünkü bizler Allah cc 'ın şeriatının müntesibi olmadık. Farzlar yapılacaktı..sünnetler hayatımızın her anında görülecekti edeb işte ondan sonra kendini gösterecekti.

Göremedim..lakin duydum ve okudum..Hayran kaldım kendisine.Hatta onunla alakalı bir tavır sergilesem ruhumun yüceleştiğini sanki yükseldiğini de hissettim.

Kapıyı kapatırken kolunu kıvıraraktan örtmeyi dahi yapmadığımızı "kapıları çarptığımızı"
bir odadan diğer odaya bağırmamayı bırakın sokaktaki seslerimizin..
Kullandığımız lüzumsuz ve içi gaflet, pişmanlık,yılgınlık ve atalet dolu sözlerimizin

Hasretimizi büyüttüğünü, hüznümüzü artırdığını..belki de yalnızlaştığımızı... gösteriyor olması

Kederle aradığımız,beklediğimiz, olmak istediğimiz salih insanları..takvalı kulları kitap satırlarında ve menkıbelerde bulmakla yetinmek ve yalnız Menzil'de görmek...

Edeb.. sen olsaydım..yazar mıydım hiç.

Kendime ait edeblerim henüz yok. Fikirlerim var..yemek tariflerim var..dualarım var..hafıza kartım var.. lakin edebî mülâhaza ve müntesipliğimiz henüz oluşmadı.

Ne kadar da güzel anlatmış duygularımızı. Hissedemedik, yaşayamadık henüz O gibi olamadık. Rabbim Onu hissedebilmeyi, onun gibi olmayı nasip eder inş bizlere de..

      Öfke anında insanın boyası dışına çıkar derler..Öfke anımızda da halimiz tavrımız değişmiyorsa,edeb; fıtartımızın bir derinliği haline gelmiş demektir..EDEB Ya Hu !Bu sözü dua haline getirmek lazım..Rabbim hissemizi ziyade kılsın,inşaallah..

Amin inş. Eddebi başa tac etmek gerek yoksa maddi taclarla insan süslenmez en güzel süs edeptir.Allah razı olsun paylaşım için, selam ve dua ile...

Amin inşaallah. Eddebi başa tac etmek gerek yoksa maddi taclarla insan süslenmez en güzel süs edeptir.ALLAH razı olsun paylaşım için, selam ve dua ile...:) AMİN. :)

amin rukiye kardeşim...

Bu yazıyı okuyunca Yunus Emre'nin şu mısraları geldi aklıma:
 
  Gezdim Halep ile Şamı
  Eyledim ilmi talep
  Meğer ilim bir hiç imiş
  İlla edep illa edep

Ne güzel söylemiş Yunus Emre...Her ne olursak olalım,ister alim,ister tüccar,ister başbakan...Ne kadar yüksek makamlara sahip olursak olalım edeb olmadan hepsi de birer hiçtir...Biz kabul etsek de etmesek de...
O yüzden önce edebi öğrenmeli ve bu konuda Efendimiz(s.a.v)i örnek almalıyız.
O(s.a.v)nun ahlakıyla ahlaklanmak için Yüce Yaratıcı'ya niyazlarda bulunmalıyız...

Allah razı olsun hocam selam ve dua ile...

Paylaşım için Allah razı olsun..

insanın en güzel süsü edepli olmasıdır. Rabbim bizleri rızasına uygun olarak yaşıyabilmeyi nasip etsin inşaAllah

Ve aleykümüsselam Rabbim paylaşım için razı olsun

Paylaşım için Allah razı olsun..