Mezarla insanın arasındaki fark nedir

                     (http://fwmail.net/img/i/2011/04/agac_mezar_02_th.jpg)

Mezarla insanın arasındaki fark nedir diye sordu gönül sahibi
Dedi insan mezar gibidir bazen canlı bazen ölü...
Belkide mezara yaşarken gömülmek en efdalidir kim bilir
Hani yüreğe bir kabir girer ve içinde neler gömülüdür neler
Sana ait olmayan dünya ve içindekilerini sök at
Boynunu bük gözlerini akıt ondan yana ( c.c)
Vallahi bugün vedaların en acısı en ağrı secdeye düşer...
Üzülme bugünlerde geçer ....

Sana ait olmayan dünya ve içindekilerini sök at
Boynunu bük gözlerini akıt ondan yana ( c.c)
Vallahi bugün vedaların en acısı en ağrı secdeye düşer...
Üzülme bugünlerde geçer ....

     Ölmeden önce ölmek böyle birşey olsa gerek..bedeni dünyada  duran,ruhu ötelerin iştiyakında talihliler..Rabbim likaullah iştiyakını bize de nasib etsin..

 Mezarla insanın arasındaki fark nedir diye sordu gönül sahibi
Dedi insan mezar gibidir bazen canlı bazen ölü... :)

Herkes bir gün ölümü tadacaktır. Hepimiz mezara gireceğiz. Bu yüzden Allah'a yönelelim. Allah'tan başka kimse bilmez bizi kimse duymaz.

Esselamu Aleyküm ve Rahmetullah;
"Her canlı ölümü tadacaktır." demiş Peygamberimiz.Çok doğru bir söz.Sonuçta bir gün herkes ölecek.Bu yüzden Allah'ın yolundan gitmeliyiz.Paylaşım için teşekkürler.Allah razı olsun.

Ve aleykumusselam ve rahmetullahi; ölmeden önce ölmek,ölebilmek..Allah razı olsun .çok güzel ifade edilmiş.

Ve Aleykümüs Selam . Üç günlük bu dünyada tek gayemiz ALLAH Teâla'nın rızasına erişebilmek olsun İnşALLAH ...
ALLAH c.c. razı olsun

Peygamber efendimiz, “Mutu Kable En Temutu yani Ölmeden önce ölün” buyuruyor.
Ölmeden önce ölmeyi başarmak, seçkin insanlara mahsus. Bizlere düşen, elden geldiğince onlara benzemeye gayret etmek... Bu emri dinleyen insan, dünyayı misafirhane, vücudunu ise emanet bilir. Ruhunu ve kalbini onlarda boğmaz. Bu hâl ile hallenen insan, ölmeden evvel ölmüş demektir.

İnsan ölümle birlikte hayatının hesabını da vermeye başlar. Öyle ise; ömür muhasebesini dünyada yapan insan, ölmeden evvel ölmüş demektir. Dünya hayatının bitimiyle yeni bir hayata geçilir. O halde, bu dünyada iken âhiretine hazırlanan insan ölmeden evvel ölmüş demektir.

Ölümle, insanın elinden, diğer azaları gibi, gözü ve dili de alınır. O artık okuma, anlatma nimetlerinden mahrumdur. Bunu düşünerek, orada yarayacakları burada öğrenen ve orada konuşulacakları burada dinleyen insan, ölmeden evvel ölmüş demektir.

Ölümle birlikte mahlûkatın sevgisi de biter, korkusu da. Ölü için, yaşayanlar tarafından övülmekle yerilmek eşit olduğu gibi, yazla kış arasında da fark yoktur. İnsanların teveccühlerine ve yermelerine dünyada ehemmiyet vermeyen, “varlığa sevinmeyip, yokluğa üzülmeyen” insan da ölmeden evvel ölmüş demektir.

Ve en önemlisi; ölümle insan Hakka rücu eder, Rabbine döner. Ölmeden evvel ölenler, Hakka bu dünyada rücu ederler; hayatlarını ilâhî emirler dairesinde geçirirler; Allah'ın rahmetine dünyada iltica eder, gazabından da yine dünyada korkarlar. İşte bu bahtiyar insanlar âhirette de Hakka rücu ederler; ama bu rücu onlar için Allah'a vâsıl olma ve lütfuna erme şeklinde tezahür eder.

Ölümle, cüzi iradenin hükmü son bulur. Öyle ise, ölmeden evvel ölenler, nefsî arzularını hayatta iken terk etmeyi başarıp, Allah'ın küllî iradesine tâbi olurlar. Nefis hesabına bir şey talep etmezler. Bütün arzuları helâl dairesinde olur. Böylece ölmeden evvel ölmenin zevkine ererler.

Ölmeden evvel ölmek; gerçekten, bu dünyada büyük bir lütuf, büyük bir saadet. Bilindiği gibi, insan, yerde iken gök gürültüsünden ürker, şimşekten korkar, yıldırımdan kaçar... Ama uçakla bulutları yarıp onların üstüne çıktı mı, artık güneşi bulmuş ve önceki korkularından kurtulmuştur.

Ölmeden evvel ölmenin sırrına erenler de, ölümü hayatta iken geçmiş, mahşere bu dünyada çıkmış, hesaplarını burada vermiş ve itaatkar bir kul olarak Hakka rücu etmişlerdir. Artık onları benlik duygusu boğamaz, çünkü ölünün benliği olmaz. Tabiat onları kendine celp edemez, zira ölünün tabiatla bir alış verişi kalmamıştır.

Esselamu aleykum;

Vallahi bugün vedaların en acısı en ağrı secdeye düşer...
Üzülme bugünlerde geçer ....

Kişi sıkıntıya düşütüğünde en büyük yardımcısı Ayşe teyze ,Ali amca drğildir..Onu yaratan ,sıkıntılarını yaratan , onu derdine de çare veren Allah c.c. 'dur..Kişi secdeye vardığında anlar sıkıntısının sahibini ve varacağı kapıyı..Rabbim sıkıtıya düştüğümüzde de,mutlu olduğumuzda da dua kapısını kapatmasın inşalalh..Rabbim c.c. razı olsun..

ve aleykümüsselam ve rahmetullah.
şu kısa dünyada ahiret için çalışmalıyız.
Allah (c.c.) razı olsun.

Aleykümselam.İnsan yaşadıklarından dolayı bazen ölmeden mezara girer.Ve dünyanın sonu gelmiş ,bir daha düzelmeyecek gibi davranır.Rabbim bizlere dayanma gücü versin olaylar karşısında...

Esselamu aleykum ve rahmetullahi ve berekatuh , yüreğinize sağlık. Insan bazen yaşayan ölü gibidir.

Ve aleykumusselam.Çok güzel kaleme alınmış..Ölmeden önce ölmeli,kendini kişi bugün hesaba çekmeli.Mevlam ölümden gafil eylemesin İnşaAllah.

Aleyküm Selâm. Rabb'im bizleri her zaman rızasına uygun şekilde yaşıyan ve rızasına erişen kullarından eylesin.. Amin

Rabbim bizleri mezara dik girebilenlerden eylesin Rabbim bizlere bu dünyada kula kulluğu nasip etmesin