En büyük başarın ne

En büyük başarın ne?

Eylül 2011 72.SAYI

Başarı hepimiz için ortak bir hedef, ortak bir gayedir. Derslerde, iş yaşamında, evlilik hayatında, anne baba olarak, evlat olarak, her kimsek ve ne yapıyorsak yaptığımız işte başarılı olmak arzusundayız. Öyle zamanlar gelir ki -üniversite sınavları gibi- sanki kıyasıya bir yarışın içinde bulursunuz kendinizi. Başarılı olmanın anlamını aşan bir rekabet haline gelir bu koşturmaca. Oysa sınavlarda olduğu gibi özel hayatımızda da bazen bir şeyleri kaybetmek, bizler için daha hayırlı ve daha kazançlı olabilecektir. O halde her kaybetmeye başarısızlık denmemeli. Maddi kazanımlara çok fazla takılıp da maneviyatı unutmak değil midir esas başarısızlık?

Biz bu ay genç arkadaşlarımızın hayatlarında unutamadığı bir başarısının ne olduğunu ve buna nasıl ulaştıklarını merak ettik. Birbirinden çok farklı, çok ilginç yanıtlar aldık. Satırlarımız arasında başarmanın; bazen bir hayat kurtarmak, bazen bir insana ilim öğretmek, bazen de istedikleri okula girip dereceyle mezun olmak ve daha da önemlisi bir kalbe girmek demek olduğuna şahit olacaksınız. Yorumların en güzeli de tüm arkadaşlarımızın başarıyı yalnızca kendilerine mal etmeyip Allah’ın bir lütfu olduğunu bilmeleriydi. Ee eskiler ne demişler: Gayret bizden tevfik Allah’tan…

İSTEDİĞİM BÖLÜME GİRDİM

YUSUF PEKTAŞ, 19

Benim için büyük önem arz eden şey, iyi bir üniversitede ilahiyat okumaktı. Bunu elde edebilmek için yeterince çalıştığıma inanmıştım. Allah'a dualarımı eksik etmedim. Ailemin de dualarını alarak Dokuz Eylül İlahiyat’ı kazandım. Bu, geriye dönüp baktığımda yaşamımı etkileyen en büyük başarı olarak görünüyor. Tabi ki tek başıma elde ettiğim bir başarı değildi. Gayretimin yanında, ailemin, sevdiklerimin ve büyüklerimin dualarına olan inancım beni bu isteğime ulaştırdı.

ÖNCE HİZMET, SONRA HİMMET, SONRA BAŞARI

ESLEM AKATAK, 23

Bu soruyu cevaplamak için hayatımı gözden geçirdiğimde, haziran ayında olan “mezuniyet törenim” gözlerimin önünde belirdi. Büyüklerin himmeti ile fizik bölümünden uzatmadan ve 2.likle mezun olmak beni çok mutlu etmişti. Belgemi almak için sahneye çağırdıklarında, örtülü bir şekilde ve tek bayan olarak orada bulunmak muazzam bir duyguydu benim için. Geriye dönüp bu ikramı neye borçlu olduğumu düşündüğümde aklıma gelen “hizmetin bereketi” oldu. Çünkü sadece final haftaları ders çalışan biri olarak, bu durum beni çok şaşırtmıştı. Önce büyüklerin ve hizmetteki ablalarımın duasıyla olduğunu biliyorum. Hafta sonları öğrenci kardeşlerimizle yaptığımız çay muhabbetleri, program hazırlamak için gönül dostlarıyla koşuşturmalarımız, kardeşlerimizin derslerine elimizden geldiğince yardım etmeye çalışmamız… Bütün hizmetlerin ikramı diye düşünüyorum. Son olarak üniversiteyi kazanan ve okuyan kardeşlerime hayatlarının en güzel dönemlerini hizmetle süslemelerini ve iyi değerlendirmelerini tavsiye ederim.

ALDIĞIM YÜZÜCÜLÜK EĞİTİMİ SAYESİNDE KURTULDUK

FATİH TORAMAN, 16

2011 kışında yüzücülük eğitimi aldım. Yaz mevsiminde Karadeniz’e memleketimize geldik. Günlerden bir gün kuzenimle birlikte 900 m. açıktaki adaya yüzmeye karar verdik. Birlikte açıldık ve adaya ulaştık. Ben yüzücü gözlüğü kullanıyordum. Kuzenim Şnorkell gözlük kullanıyordu. Dönüş yolunda kuzenim ve ben gittiğimiz yönlere dikkat etmemişiz ve farklı yönlere yüzmüşüz. Bir an baktığımda onu göremedim ve o an ne yapacağımı bilemedim. Kararsızlıkla sağa sola yüzdüm. Uzun bir süre onu aradım, fakat bulamadım.
Soğukkanlı olmaya çalıştım, biliyordum ki panik yaparsam beni daha zor bir duruma sürükleyecekti. Çok fazla enerji kaybedemezdim ve kramp riski de vardı. Sabırla onu aramaya devam ettim. Denizin akıntılı ve dalgalı olması beni daha çok korkutuyordu. Sonunda bana seslenişi duydum ve ona doğru yüzdüm. Şükürler olsun ki birbirimizi bulmuştuk. O da beni bulamadığı için benim kadar korkmuştu. Sonunda birlikte kıyıya doğru yüzdük. İkimiz de sağ salim kıyıya ulaştığımız için çok şükrettik. Yüzücülük eğitiminden sonra böyle bir imtihan yaşayıp bilgilerimi kullanarak sağ salim kıyıya ulaşmak benim için büyük bir başarı olmuştu.

ÖĞRENCİ YETİŞTİRMEK EN BÜYÜK BAŞARIM

DİLŞAT KAVAK AKSAKAL, 22

Benim hayatımda aldığım en büyük başarı öğrenci yetiştirmek oldu. Şimdiye kadar elhamdülillah talebe yetiştirme fırsatım oldu. Bu başarıyı da Kur’an kursunda aldığım “ilim”e borçluyum. Elbette ilmimin de zekatını vermem gerekiyordu. Böylece talebe yetiştirdiğim öğrencilerime dinimizin güzelliklerini tebliğ etmeye çalıştım. İnsanlara faydalı olduğumu düşünüyorum. Hala da yetiştirdiğim talebelerimle gittiğim yerlerde karşılaşınca duygulanıyorum. Allahım herkese nasip etsin inşallah…

EN BÜYÜK BAŞARI BİR ALLAH DOSTUNUN GÖNLÜNE GİREBİLMEKTİR

İREM KÖSE, 22

Bu soruyu ilk duyduğum an sorunun cevabı zihnimde şekillendi hemen… Benim en büyük başarım, büyüklerin “gözbebeğimiz” hitabına mazhar olan eğitim kurumunu kazanmak olmuştu. Bu benim için başarıdan ziyade hayatımın en büyük, en unutulmaz nimeti… Yaşadığım tüm başarılar, beraberinde hissettiğim mutluluklar bu nimetin gölgesinde kaldı. En unutulmazım, ömrümün en güzel yıllarını yaşadığım, en dolu dolu günlerim bu nimetin kazançları oldu… Şu an tekrar aynı sınava girsem ve o kadar kişinin arasından kazandığımı öğrensem tekrar aynı sevinci duyarım… Bence başarı sadece dünyalık düşünülmemeli… En büyük başarı Allah’ın dostu olan evliyaullahın gönlüne girebilmek, bunun için gayret etmek ve bu kapıda istikamet üzere olmak… Bu başarıyı neye borçluyum sorusuna gelince, biraz önce de dile getirdiğim gibi bu başarı bir nimet. Bu nimetin temelinde yatan hikmetlerin ne kadarını görebilirim bilmiyorum ama ben hep büyüklerin duası sayesinde olduğunu düşündüm. Lakin unutulmaması gereken en önemli şey talep etmek ve dua… İstedim, bunun için maddi manevi gayret ettim, elhamdülillah büyüklerin himmetiyle nasip oldu… Rabbim bu başarının meyvelerini ömrümüze yaysın ve şükrünü ifa edebilmeyi nasip etsin inşallah.

“ Aramakla bulunmaz lakin bulanlar arayanlardır…”
(Hz. Mevlana)

Gülnar Funda AKBULUT
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın