Babanı üzdüğünde

GENÇLERE SORDUK BABANI ÜZDÜĞÜNDE…

Şubat 2012 77.SAYI

Hasan Basri Hazretleri (k.s) Kabe’yi ziyaret ve tavaf ederken arkasında zembil ile tavaf eden bir zat gördü. O zata “Arkadaş, arkandaki yükü koyup öyle tavaf etsen daha iyi olmaz mı?” dedi. O zat ise “Arkamdaki yük değil, babamdır. Onu Şam’dan yedi defa buraya getirip tavaf eyledim. Çünkü bana dinimi, imanımı babam öğretti. Beni İslam ahlakı ile yetiştirdi” şeklinde cevap verdi. Bunun üzerine Hasan Basri Hazretleri (k.s) şöyle yanıt verdi: “Kıyamete kadar böylece arkanda getirip tavaf eylesen, bir defa kalbini kırmakla bu yaptığın hizmet boşa gider ve yine bir defa gönlünü yapsan, bu kadar hizmete mukabil olur.”

Kıssadan da anlaşılacağı üzere anne ve babamızın üzerimizdeki hakları çok büyük. Allah’ın rızasına giden yolun babanın rızasını almadan geçtiğini bilip onların kalbini kırmamak, üzmemek gerekir. Eğer bir hata yaptıysak da hemen gönüllerini almaya çalışmak evlat olarak boynumuzun borcu. Allah korusun, bir gün onların yanımızda olamayacağı zaman geldiğinde iş işten geçmiş olmamalı. Bizler daha onlar hayattayken rızalarını ve hayır dualarını almalıyız. Bu ay gençlere babalarını üzdüğünde neler hissettiklerini ve durumu nasıl telafi ettiklerini sorduk. İşte gençlerin cevapları…

HATA YAPTIĞIMIZDA BABAMIZIN GÖNLÜNÜ ALMALIYIZ

Her insan hata yapabilir. Nefis taşıdığımız için istemeden de olsa yanlış yollara yönelebiliriz. Kırdığımız kişi babamız ise işte o zaman her şey daha zor olur. Yaptığımız bu hatalar bizi daha da üzer. Babalarımız doğduğumuz günden beri bizi korur ve bakarlar. Bu koruma ömür boyu şefkatle sürer. Bizim için bütün yaşamlarında fedakarlıklar yaparlar. Ama biz bütün bunlara rağmen babalarımızı üzebiliriz. Bazen doğru olanı bulmamız için üzülmemiz gerekebilir. Önemli olan hata yapmak değil, yapılan hataları telafi edebilmek ve babamızın gönlünü almaktır. Çünkü bütün babalar evlatlarını affeder. Allah, şefkat yuvası olan babalarımızın gönüllerine girip, rızalarını kazananlardan eylesin inşallah.
Kübra AKSAKAL, 20

ARAMIZ BOZULUNCA İŞLERİM YOLUNDA GİTMİYOR

Babamla aramız genelde iyidir. En son aramız bozulduğunda çok kötü kavga etmiştik. Bu durum bende düzen bozukluğuna yol açtı, uzun süre işlerim yolunda gitmedi. Daha sonra onu kırdığım için pişman oldum. Onunla uzun uzun konuşup özür diledim ve işler tatlıya bağlandı.
Mehmet YILMAZ, 20

ONU ÜZDÜĞÜMDE GİDİP ELİNİ ÖPERİM

Babamı üzdüğümde ciddi boyutta vicdan azabı çekiyorum. Bunu düzeltmek için gidip hemen elini öper, ondan özür dilerim. O da zaten hemen affeder.
Safa DEMİRTAŞ, 20

ONU ÜZDÜĞÜMDE VİCDAN AZABI ÇEKİYORUM

Babamı üzdüğümde içimde bir pişmanlık oluyor. Bu bir süre sonra vicdan azabına dönüşüyor. Bu durumu düzeltmek için babamın isteklerine göre hareket ediyor ve ondan özür diliyorum.
Şamil ÇELİK, 19

BABAM HER KONUDA BENİM YARDIMCIMDIR

Babalar evin direğidir. Her zaman bizim iyiliğimizi düşünen en tatlı adamlardır. Bizim sağlığımızı, iyiliğimizi ve bizim için her şeyin hayırlısını isteyen ve bunları yapmak için çaba harcayan kişilerdir. Bütün bu çabalarına karşılık bizim de onları sevmemiz ve onlara karşı saygılı olmamız gerekir. Peygamber Efendimiz de (s.a.v) bir babaydı, hem de babaların en mükemmeliydi. Babalarımız bu kutsal babalık görevini üstlendikleri için onlara saygıda kusur etmeyip hürmet etmemiz ve onları kırıp incitmememiz gerekir. Ben babamı üzdüğüm zaman, dünyalar başıma yıkılmışçasına üzülürüm. Çünkü babam her konuda benim yardımcımdır, benim için hep en iyisini ister. Bunlara karşılık yaptığım bu hata ise beni pişman eder. Bu durumu telafi etmek için babama maddi ve manevi her konuda destek olurum. Bu durumdan babam da çok hoşnut olur. Bunu belli etmek istemese de ben bunu anlarım. Onun mutluluğu beni daha çok mutlu eder. Yani babalarımızın kıymetini bilmeliyiz ve onlara sımsıkı sarılıp bizim için değerli olduklarını her zaman hissettirmeliyiz.
KÜBRANUR ZENGİN, 16

BABAMIN BENDE HAKKI ÇOK BÜYÜK

Babam benim her şeyim. Çünkü iyiyi, kötüyü, doğruyu ve yanlışı bana o öğretiyor. Beni kötülüklerden uzak tutuyor. Her şeyden önce böyle bir babam olduğu için kendimi şanslı hissediyorum. Babamın bende olan hakkı çok büyük tıpkı annem gibi. Eğer babam olmasaydı, kendimi bir boşlukta hissederdim ve ayaklarımın üstünde duramazdım. O benim için gönderilmiş bir rehber, bir kılavuzdur. Ben elimden geldiğince bu değerli hazineyi kaybetmemek için iyi bir evlat olmaya gayret ediyorum. Bu hazinenin şükrünü ancak bu şekilde eda edebilirim diye düşünüyorum. Eğer onu kaybedersem veya üzersem bana tutulmuş bir ışığı kaybederim. İşte bu yüzden babamı üzmemeye çalışıyorum. Bilerek ya da bilmeyerek üzdüğümde ise vicdan azabı çekiyorum. Ona kırgın dahi olsam, bunu bir tarafa bırakıp onun yanına giderim ve ona, onu ne kadar çok sevdiğimi söylerim. Onun ise bunu anlayışla ve sevgiyle karşılayacağını bilirim. Allah Teala’ya bana böyle bir hazine verdiği için şükrediyorum.
Hilal DÜZEN, 16

Gülnar AKBULUT
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın