Emanet

EMANET

قاَلَ اللهeُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ الْكَرِيمِ :

أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

﴿إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَيْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُواْ بِالْعَدْلِ﴾[1] صَدَقَ الله ُالْعَظِيمُ.

وَ قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله ُعَلَيْهِ وَ سَلَّمَ فِي حَدِيثٍ :

,اَلاَ لاَ إِيماَنَ لِمَنْ لاَ أَماَنَةَ لَهُ وَ لاَ دِينَ لِمَنْ لاَ عَهْدَ لَهُ-[2] صَدَقَ رَسُولُ اللهِ فِيمَا قَالَ.

Kıymetli Mü’minler!

Bugün; bir Müslümanın en büyük özelliklerinden olan emanet üzerinde duracağız. Kelime olarak emanet; korunması için birilerine bırakılan maddi ve manevi haklardır.

Dinimizde ise; Allah-û Tealâ’nın, biz insanlara ulaştırdığı bütün teklifler, sorumlu olduğumuz işler ve yapmamız gereken kulluk görevleri; emanetin konusunu teşkil eder.

Emanet; yaratılanların, yaratıcıdan aldıkları her tür değerlerdir. Canımız emanet, malımız emanet ve tasarrufunda bulunduğumuz her şey birer emanettir.

Emanet; Allah (c.c.)’ın yeryüzündeki halifeliği ve Mü’minlerin en büyük özelliğidir. Peygamberlerin ve Mü’minlerin asli sıfatlarındandır.

Allah-û Tealâ; Mü’minlerin özelliklerini sayarken: “Mü’min-ler, emanetini gözeten ve sözlerini yerine getirenlerdir.” [3] buyurur.

Böylelikle, Mü’minliği emanete, emaneti de Mü’minliğe bağlayarak; bu iki unsuru birbirinden ayrılmaz kılmıştır. Yani insan emanet şuurunu kaybedince imanını, imanını kaybedince de eminlik sıfatını kaybetmiş oluyor.

Bir hadis-i şerifinde peygamberimiz (s.a.v): “Agâh olun (uyanın) ki; emanet (e riayet) i olmayanın imanı yoktur. Sözünde durmayanın da dini yoktur.” buyurmaktadır. [4]

Cenab-ı Zülcelâl hazretleri toplumsal huzurumuz için, Kur'an-ı Keriminde şöyle seslenir:

“Allah size emanetleri ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder.” [5]

Muhterem cemaat!

İnsanlığın huzur ve selâmeti için, emanetlerin ehline verilmesi gerekirken; günümüzün sözde çağdaş dünyası, emaneti ehlinden alarak; kurdu kuzuya çoban yapmış, rüşvet ve torpillerle ehil olmayanlara görev vermiştir.

Namus, ahlâk, din, adâlet, asayiş ve yönetim; ehliyetsiz, emanetsiz, sorumsuz ve Allah korkusu taşımayanların tekeline bırakılınca, dünyada terör türemiş ve insanlık huzuru kaybolmuştur.

Efendimiz (s.a.v.), emaneti ve emanet bilincini ibadetin önüne alarak buyurmuştur ki: “Kendisinde üç (kötü) şey bulunan kişi, namaz da kılsa, oruç ta tutsa, Müslüman olduğunu zannetse de münafıktır. (bunlar) Yalan söyleyen, söz verdiğinde sözünü tutmayan (ve) kendisine bir şey emanet edildiğinde emanete hıyanet eden (lerdir)” [6]

Kıymetli kardeşlerim!

Dünya da muhatap olduğumuz her şey emaneti teşkil eder. Allah’ın bütün emirleri, peygamberlerin bildirdikleri, insanların hak ve hukukları, tabiatın canlı ve cansız tüm varlıklarının tasarrufu, emanet olarak değerlendirilir. Ve insan, emanet sıfatını taşıyabildiği ölçüde, insani değerlerini korur. Nitekim insan, Allah’ın yeryüzündeki halifelik emanetini taşıyabilecek formasyonda yaratılmıştır. Bu bakımdan insanı güçlü ve güvenilir kılan, Allah’ın emanetlerini taşıyabilme özelliğidir.

İnsanoğlu henüz ruhlar âleminde iken, “kalu belâ” cevabıyla emaneti teslim almış ve onu koruyacağına söz vermiştir. Ve insan Kelime-i Tevhidi söylemekle; bu dinin tüm değerlerine sahip çıkıp, onu koruyacağına dair yemin etmiştir. Bu açıdan bakıldığında; dinin yaşanmayan ve hafife alınan her noktasında emanete ihanet vardır.

Kur’an ve sünnetten habersiz yaşamak ve vurdum duymaz duygularla imani endişe taşımamak birer ihanettir.

Sosyal hayatımızda; insanlarla diyalog kurduğumuz her ilişki birer emanettir. Dolayısıyla;

Toplumun güçsüz ve zayıf kesimleri; güçlü ve iktidar sahiplerine emanettir. Eğer güçlüler güçsüzleri ezerlerse! emanete ihanet etmiş olurlar!.

Kadınlar ve çocuklar, erkeklere emanettir. Kadınların namuslarını korumak, çocukları İslâm ahlâkı üzere yetiştirmek emanetin gereği; iffet ve ahlâktan uzak bir neslin yetişmesine göz yummak ise, insanın kendi nesline ihanetidir.

İnsanın: Allah’a, peygambere ve mukaddes değerlere aldırmayıp; dinine, çevresine, himayesinde bulunan varlıklara fayda yerine zarar vermesi, emanete ihanettir.

Birilerinin size verdiği sırları birer emanettir. O sırları korumayıp başkalarına söylemek, emanete ihanettir.

Birilerinin sizde bulunan paraları, mal ve eşyaları sizdeki emanetleridir. Bunlara zarar vermek, sahibine iade etmemek, emaneti bilerek geciktirmek ve ya inkâr etmek emanete ihanettir.

Komşu komşuya, arkadaş arkadaşa emanettir. Komşuluğu ve arkadaşlığı tek taraflı menfaate dayayarak, komşu ve arkadaş hukukuna tecavüz etmek; emanete ihanettir.

Misafir ve ev sahibi birbirine emanettir ve birbirlerinin can ve malından sorumludurlar. Birbirlerine verecekleri zarar, emanete ihanet sayılır.

Öğrenciler öğretmenlere, hastalar doktorlara, cemaatler liderlere, bir ülke onu yönetenlere emanettir.

Her şey birbirine bağlı ve her şey birbirine emanettir. Bunun yanında; din, adalet, ahlâk kuralları ve toplumun temel realiteleri; “ben insanım” diyen her kese emanettir. Bu kurallara riayet etmeyip, insanlar arasında ikincilik meydana getirmek, “doğruluğu koruma” emanetine ihanet sayılır.

Kıymetli cemaat!

İbn-i Ömer (r.a) insanların meziyetlerine bakma hususunda şöyle der: “Bir kimsenin namazına ve orucuna bakmayın. Konuştuğu zaman doğru konuşup konuşmadığına, kendisine bir şey emanet edildiğinde muhafaza edip etmediğine ve dünya kendisine yöneldiğinde, haramdan kaçıp kaçmadığına bakın.” [7]

Değerli Mü’minler!

Temelde insanlık hasletlerinin tümü; yerine getirilmesi gereken birer emanettir.

İnsan, ibadet ve kulluk için yaratılmışken, bu vazifeyi yerine getirmesi için verilen canı ve bedeni bile; ölümle teslim edeceği bir emanettir.

Onun için; her şeyin birer emanet olarak dolaştığı bu dünyada, emanetin gerçek sahibinin huzurunda mahcup olmayacağımız bir biçimde yaşayalım.

Sizleri, her halinizle emanetin gerçek sahibi olan Allah’a emanet ediyorum.

أَلاَ إِنَّ أَحْسَنَ الْكَلاَمِ وَ أَبْلَغَ النِّظاَمِ...

[1] Nisa Suresi: 58

[2] Ahmed ibn-i Hanbel; Müsned:4/271 - Ruhu’l Furkan : 5/255

[3] Mu’minun suresi: 8

[4] Ahmed ibn-i Hanbel; Müsned: 4/271- Ruhu’l Furkan : 5/255

[5] Nisa suresi: 58

[6] Müslim: iman 25 no 59. 1/78

[7] Ruhu’l Furkan: 5/256

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın