|
Konu Başlığı: Îslâm devletinin gayesidir Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 27 Mayıs 2011, 15:39:22 Ma'rufu Emredip Münkerden Nehyetmek, Îslâm Devletinin Gayesidir Gerçekte ma'rufu emretmek, münkerden nehyetmek, İslâm devletinin üzerinde kurulduğu temeldir. Bu, görebildiğim kadarıyla onun istenen maksadıdır. İslâm devleti bu yönüyle, diğer devlet ve hükûmmetlerden ayrılmaktadır. O, bu vasfıyla tatbik edilmeyip ihmal edilirse, asıl İslâmî yapısından çıkarılmış olur. İbnü'l-Arabî el-Maliki der ki; "Ma'rufu emredip münkeri nehyetmek dinin aslı ve müslümanlann hilâfet görevidir.210 İmam İbn-i Teymiyye der ki: "Dinin ve siyasî iktidarın tümü emir ve yasaktan ibarettir. Allah Teâlâ, peygamberlerini ma'rufu emretmekle görevlendirmiştir. Men'etmekle görevli olduğu kötülük ise dinin yasakladıkları şeylerdir. Bu görev peygamber ve onun tabileri olan mü'minlerin bariz özelliğidir. 211 Ma'rufu emredip münkerden nehyetmey çalışmak, İslâm devletinin görevlerinden biri değil, belki onun tüm görevi budur demek daha doğrudur. İslâm devletinin tüm vâsıta ve imkânlarıyla gerçekleşmesi uğrunda seferber olduğu tek çalışma budur. Devlet bütün müessese ve kurumlarıyla buna boyun eğer. İmam İbni Teymiyye ve İbnu'l-Kayyim el-Cevziyye aynı ifâde ile derler ki: "İslâm Siyasal iktidarlarından istenen tek şey; şeriatın onayladığı her emrini ifa etmek, yasaklayıp tasvib etmediği herşeyî yasaklamaktır." İmam İbn-i Teymiyye bu görüşü şöylece açıklar: "Siyasal iktidarların tümü; mü'minlerin emirliği gibi dînîdir. Bunun dışındaki idarî teşkilatlar; bakanlık ve meclislere ait birtakım yazışmaları yapan ister mesaj kâtipleri, ister ekonomik hesapları düzenleyen yazışma kurumlan olsun, tüm idare şekilleri, cemaatlar arasında çıkan çarpışma veya benzeri hususlardaki tüm ihtiyaçların temini için vardır veya bunlar için ortaya çıkmıştır. Bu ve benzeri ihtiyaçlar için var olmakla beraber, İslâm'ın siyasal gücü ancak ma'rufu emretmek ve kötülüğü yasaklamak için meşru kılınmıştır. 212 210 Ahkâmu-l Kur'an: 1/293 211 el-Hisbefil-İslâm37 212 Et-Turuku-l Hükmiyye Fis-Siyâseti-s Şer'iyye: 217. El-Hisbe fil-İslâm: 37. |