|
Konu Başlığı: Sekizinci örnek Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 29 Mayıs 2011, 17:05:23 Sekizinci Örnek: Zamanımızda olanın ötesinde bizden önceki zamanlarda birtakım toplulukların görüşüdür. Bunlar kendi keyfi arzuları, kendileri gibi olanların keyfi arzuları ve bu konuda kendilerine meyledenlerin arzuları için şahısları (âlimleri) araç olarak kullanmışlardır. Şöyle ki: İbadet maksadı ile veya başka bir maksatla yukarda sözü edilenlerin bir maksadı (veya ihtiyacı) olduğunu bildikleri zaman, o mesele hakkındaki alimlerin sözlerini, soru sorana uygun düşecek bir içtihat bulana kadar araştırırlar ve o içtihadı fetva olarakverirler. Bu davranışlarında inançları şudur: Bu hususta "Âlimlerinihtilafı rahmettir." sözü bir delildir. Bu (anlayıştaki) kötülük onlara uyanlarda, uyanlara uyanlarda hâlâ yaygın haldedir. Hatta Hattabî bunlardan bazısından şöyle dediğini hikaye etmiştir: Hangi mesele olursa olsun âlimlerden birisi o meseleye cevaz vermişse -çoğunluğun görüşüne aykırı olsa bile- o mesele caizdir.[137] Bu konu hamdolsun uygun bir şekilde "Muvafakat" isimli kitabımızda yer almıştır. [137] Hadisi Tirmizi Tefsir'ul Kuran kitabında 3095 numara ile rivayet etmiştir. Çevirenin Notu: Buradaki "garip" ifadesini dilimizdeki anlamı ile değerlendirmek yerinde olmaz. Bu kelime burada hadis ilimi terminoloji sindeki anlamı dikkate alınarak değerlendirilmelidir. |