Lakit

25- LAKIT (SOKAĞA BIRAKILAN ÇOCUK)

Lakît kelimesi lakt ve /İtikat kökünden türeyen mefûl mânasında bir kelimedir. Kasıt ve talep olmaksızın bir şeye tesadüfen vâkıf olmak, görmek mânasmdadır. Rengi ve tadı bozuk bir suyu tasvir ederken, Râciz şöyle demiştir:

"Tesadüfen bir su kaynağına geldim. Yanma kıvamına gelecek kadar olgunlaşan zeytinyağı gibi bir su idi." [1]

Atılmış Çocuğu Kurtarmada Mekân Ve Farziyet:

Atılmış çocukları kurtarmak ;cin kaldırıp almak; eğer yırtıcı hayvanların bulundukları yerlerde, kuyu başlarında veya ıssız yerlerde bırakılmış olmalanndan dolayı ölüme gidecekleri biliniyorsa, farzdır. Fakat şehirde veya köyde bırakılmış olmasından dolayı ölüme gitmeyeceği kanaatine vanlmışsa, kaldırılması mendubdur. Çünkü bu; mükerrem olan bir insanı hayata kavuşturmak için sarfedilen bir çabadır. Bu hususda Allah (cc) şöyle buyurmuştur:

"Kim bir canı kurtarırsa, bütün insanları diriltmiş gibi olur." (Mâide: 32). Sokağa atılan sahipsiz bir çocuğu bulup kaldıran bir adama Hz. Ali şöyle demiştir: 'Senin buna sahip çıkman gibi ben sahip çıksa idim; bu benim için nice nice şeyden daha fazla hoşa gidici olurdu. [2]

Bulunmuş Çocuğun Hürriyeti Ve Nafakası:

La kıt, bulunduğu diyara tâbi olarak hürdür. Zira Ademoğlunda aslolan hür olmaktır. Nafakası beytü'l-malden karşılanır. Senirebû Cemile'nin şöyle dediği rivayet edilmiştir; 'kapıma bırakılmış bir çocuk gördüm. Ömer b. Hattâb (ra) a gidip durumu anlattım. Bana dedi ki; belki de bu kötülük senden kaynaklanmaktadır. Ama onun nafakası bize aittir ve hürdür.1 Bu itham sadedinde söylenen bir sözdür. İbn. Arabî dedi ki; 'Ömer (ra) bu sözüyle o adama tarizde bulunmuştur. Yani bu çocuğun sahibi belki de sensin. İhtimal ki, sen onun anasıyla zina ettin ve senden olduğu halde bu çocuğun senin kapma bırakılmış bir çocuk olduğunu iddia ediyorsun.' Ancak bir topluluk o adamın iyi bir insan olduğuna şâhidlik edince, Hz. Ömer (ra) o adamı serbest bırakmıştı. [3]

[1] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 2/359.

[2] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 2/359-360.

[3] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 2/360.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın