Karında teşekkül etmiş çocuğu almak

Karında Teşekkül Etmiş Çocuğu Almak:

Hâmile bir kadının karnında çocuk teşekkül eder de bu çocuğu çıkarmak ancak çocuğu parçalamakla mümkünse, ve annesinin tehlikeye mâruz kalmasından korkuluyorsa; çocuk ölü ise, bunun bir sakıncası yoktur. Ama çocuk canlı ise; parçalanarak çıkarılması caiz olmaz. [103]

Ölü Kadının Karnından Canlı Çocuğu Çıkarmak:

Hâmile bir kadın ölür de, karnında çocuk hareketlenirse; kuvvetli görüşe göre çocuk büyükse, ölü kadının sol tarafı yarılarak çıkarılır. Çünkü bu ameliyat, hürmete lâyık bir canın hayatını muhafaza etmeye sebebiyet vermektedir. [104]

Başkasına Âit Değerli Malı Yutup Ölen:

İmam Muhammed'den rivayet edilen bir görüşe göre; bir kimse bir başkasına âit inci veya dinarları yutar ve sonra da ölüp, geride mal bırakmazsa, yuttuğunu çıkarmak için karnı yarılmaz. Ancak bunların kıymeti onun üzerine borç olur. Çünkü malı korumak için bir insanın hürmetini iptal etmek caiz olmaz. Cüzcanî'nin ashabımızdan rivayet ettiği görüşe göre; karnı yarılır. Çünkü kul hakkı Allah (cc) hakkından evvel gelir. Yine masum bir kulun hakkı zâlim ve mütecaviz bir kulun hakkından evvel gelir. [105]

Vücudu Belirmemiş Çocuğu Almak (Kürtaj):

Bir kadın karnında vücudu belirmemiş çocuğunu düşürmek için bir ameliye yaparsa, günahkâr olmaz.

Bir koyun boynuzunu bir kazana sokar da oradan çıkarılması mümkün olmazsa; koyunla kazanın kıymetine bakılır: Koyunun kıymeti çoksa, sahibine kazanın kıymetini ödemesi emredilir. Kıymet ödeyerek hem koyunun hem de kazanın sahibi olan kimse, bunlardan dilediğini telef eder. [106]

Yırtıcı Kuşları Eğitmek:

Doğan ve diğer yırtıcı kuşları eğitmek maksadıyla bunların pençesine canlı hayvanları bırakmak mekrühtur. Çünkü bunu yakalayıp eziyet eder. Ama boğazlanmış bir hayvanı bunların pençesine bırakarak eğitmek mekrüh olmaz. [107]

103] Dördüncü aydan, yani hamilelikten yüz yirmi gün sonra özürsüz olarak çocuğu düşürmenin haramlığı üzerinde ittifak vardır. Bu aynı zamanda gurre verilmesini gerektirir. Çünkü bu bir cana kıymak ve bir insanı öldürmektir. Bu hususda çağdaş âlimlerden Vehbe ez- Zuhaylî çocuğu aldırmayı hamileliğin başlamasından itibaren caiz görmemektedir. Ona göre, bu şekilde cenin teşekkül etmiştir ve onda artık hayat vardır. Ancak bundan; mühim bir özür, hastalık, kanser vs. yi hâriç tutmuştur.

Hanefîlere göre; henüz hiç bir şeyi yaratılmamış çocuğu hamilelikten sonra düşürmek mübahtır. Hilkatin belli olması ise, yüz yirmi günde ortaya çıkar. Bu aynı zamanda çocuğa rûh üfürüldüğü zamandır. Bundan evvelki cenin ise, henüz 'insan' hükmünü almamıştır. Ancak bunu da özürsüz olarak düşüren günahkâr olmaktadır. (Bkz. El- Fıkhu'l- İslâmî ve Edilletuhu, Dr. Vehbe ez-Zuhaylî, Cinsî Münâsebet Bahsi). Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 4/157.

[104] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 4/157-158.

[105] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 4/158.

[106] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 4/158.

[107] Abdullah b. Mahmûd b. Mevdûd el- Mavsılî, El-İhtiyar Li-Ta'lîlî'l-Muhtar, Ümit Yayınları: 4/158.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın