Hulefa-i Raşidîn Dönemi

Hulefa-i Raşidîn Dönemi

Hz. Ebu Bekir´in Halifeliği Ve O Dönemde Cereyan Eden Hadiseler.

Üsame B. Zeyd Ordusunun Göreve Gönderilmesi

Yalancı Peygamber Esved El-Ansîtstîn Ortaya Çıkışı, Yönetimi Ele Geçirmesi Ve Öldürülüşü

Hz. Ebu Bekir´in İrtîdad Eden Ve Zekat Vermeyenlerle Savaşmaya Hazırlanması

On Bîr Emîre Bayrak Hazırlayıp Verdiği Zaman Hz. Ebu Bekir´in Zî´l-Kassa´ya Gldlşl

Komutanların Zi´l-Kassa´dan Ayrılıp Görev Yerlerine Gitmeleri

Ümmü Zeml Hadisesi

Fücae Kıssası

Secah Ve Beni Temîm Olayı

Malik B. Nüveyre El-Yerbuî Et-Temîmfnîn Kıssası

Müseylemetü´l-Kezzab´ın Öldürülmesi

Bahreynlilerin Îrtîdadları Ve Tekrar İslâm´a Dönüşleri

Hulefa-İ Raşidîn Dönemi

Hz. Ebu Bekir´in Halifeliği Ve O Dönemde Cereyan Eden Hadiseler

Hicri On Birinci Sene:Bu senenin rebiyülevvel ayının oniki-sinde pazartesi günü, Rasûlullah (s.a.v.)´m vefat etmiş olduğunu önceki kısımlarda anlatmıştık. Buna dair yeterli açıklamayı da vermiştik. Muvaffakiyet Allah´tandır.

Daha önce de anlatıldığı gibi Rasûlullah (s.a.v.), pazartesi günü kuşluk vaktinde vefat etti. İnsanlar Beni Saide gölgeliğinde Ebu Bekir´e bey´at etmekle meşgul oldular. Sonra da pazartesi gününün geri kalan kısmında ve salı günü sabahında mescitte ona genel bey´at yaptılar. Nitekim bu husus, önceki kısımlarda uzun uzadıya anlatılmıştı. Bey´at işi tamamlandıktan sonra Rasûlullah (s.a.v.)´m cesedini yıkama, kefenleme ve üzerine cenaze namazını kılma işiyle de salı gününün kalan kısmında meşgul oldular. Çarşamba gecesi de defnettiler. Bu meseleyi yerinde, delilli ve bürhanlı olarak anlatmıştık.

Muhammed b. İshak b. Yesar, Enes b. Malik´in şöyle dediğini rivayet etmiştir:

"Beni Saide gölgeliğinde sabahleyin Ebu Bekir´e bey´at edildiği zaman Ebu Bekir oturdu. Ömer kalkıp ondan önce konuşmaya başladı. Allah´a hamd ü senada bulunduktan ve onu layıkı veçhiyle övdükten sonra şöyle dedi:

- Ey insanlar! Ben dün size birşeyler söylemiştim. O sözleri Allah´ın kitabında ve Rasûlullah´m bana söylemiş olduğu sözler arasından çıkarıp aktarmış değildim. Ama ben, Rasûlullah (s.a.v.)´m bizim işimizi idare edeceğini ve tedbirimizi alacağını görüyordum ve doğrusu yüce Allah, kendisinde Rasûlünün hidayeti bulunan zatı aranızda baki bırakmıştır. Eğer siz ona sarılırsanız, Allah´ın onu iletmiş olduğu hidayet yoluna kavuşursunuz. Yüce Allah sizin idarenizi, Rasûlullah´m arkadaşı ve mağarada iki kişiden ikincisi olan en hayırlınızın eline vermiştir. Kalkın, ona bey´at edin."

Hz. Ömer´in bu konuşmasından sonra insanlar, Ebu Bekir´e Beni Saide gölgeliğindeki bey´atten sonra umumi olarak bey´at ettiler. Sonra Ebu Bekir konuşmaya başladı. Allah´a layıkı veçhiyle hamd ü senada bulunduktan sonra şöyle dedi:

- İmdi ey insanlar! Ben sizin en hayırlınız olmadığım halde idarenizin başına geçtim. Eğer iyi idare edersem bana yardım edin. Eğer kötü davranırsam beni düzeltin. Doğruluk emanettir. Yalan hıyanettir.

Sizin en zayıfınız, hakkını alıp kendisine verinceye kadar benim nazarımda en güçlünüzdür. înşaallah bunu böyle yapacağım. Sizin en güçlünüz de başkasının kendisindeki hakkını alıp sahibine verinceye kadar benim nazarımda en zayıftır. înşaallah bunu böyle yapacağım. Bir kavim Allah yolunda cihadı terkederse, Allah mutlaka onları yardımsız bırakır, zillete düşürür. Bir kavimde fuhşiyat yayılırsa, Allah onlara umumi bela verir. Ben, Allah ve Rasûlüne itaat ettiğim sürece siz de bana itaat edin. Ben Allah ve Rasûlüne isyan edersem sizin üzerinizde itaat hakkım kalmaz. Kalkın, namazınızı kılın, Allah size rahmet etsin."

Bu rivayetin senedi sahihtir. Sahabeler, o vakitte Hz. Ebu Bekir´e bey´at edilmiş olduğu hususunda görüş birliği etmişlerdir. Hatta Ebu Talib oğlu Ali ile Zübeyr b. Avvam da bey´at etmişlerdir. Allah onlardan razı olsun. Bunun delili de Beyhakfnin şu rivayetidir:

Beyhakî, Ebu-Said el-Hudrî´nin şöyle dediğini rivayet etmiştir:

"Rasûlullah (s.a.v.) vefat etti. İnsanlar Sa´d b. Ubade´nin evinde toplandılar. Aralarında Ebu Bekir´le Ömer de vardı. Ensâr´m sözcüsü kalkıp şöyle dedi:

- Biliyor musunuz, biz Rasûlullah´m ensârıyız ve onun ensârı olduğumuz gibi onun halifesinin de ensârı olacağız.

Sonra Ömer b. Hattab kalkıp şöyle konuştu:

- Sözcünüz doğru söyledi. Eğer bundan başka birşey söylemiş olsaydınız, sizinle bey´atleşmezdik.

Böyle dedikten sonra Hz, Ömer, Ebu Bekir´in elini tutup:

- İşte adamınız budur! Onunla bey´atleşin, dedi. Önce kendisi Hz. Ebu Bekir´e bey´at etti. Sonra da Muhacirlerle Ensâr ona bey´at ettiler.

Hz. Ebu Bekir minbere çıktı. Cemaatın yüzüne baktı. Aralarında Zübeyr´i göremedi. Haber gönderip Zübeyr´i çağırttı. O da geldi. Zü-beyr´e şöyle dedi:

- Rasûlullah (s.a.v.)´m halası oğlu Zübeyr, sen Müslümanların birliğini bozmak mı istedin

Zübeyr:

- Ey Rasûlullah´m halifesi, bugün kimseyi kınama, dedi. Kalkıp Hz. Ebu Bekir´e bey´at etti. Sonra Hz. Ebu Bekir cemaata baktı. Hz. Ali´yi göremedi. Haber gönderip onu da çağırttı. Hz. Ali gelince, Hz. Ebu Bekir ona şöyle dedi:

- Ey Rasûlullah´m amcası oğlu ve damadı, sen Müslümanların birliğini bozmak mı istedin

- Ey Rasûlullah´m halifesi, bugün kimseyi kınama. Hz. Ali böyle dedikten sonra kalkıp Hz. Ebu Bekir´e bey´at etti."

Musa b. Ukbe, «Megazi» adlı eserinde Sa´d b. ibrahim´in şöyle dediğini rivayet etmiştir:

"Babamın bana anlattığına göre dedem Abdurrahman b. Avf, Hz. Ömer´le berabermiş. Muhammed b. Mesleme, Zübeyr´in kılıcını kırmış. Sonra Ebu Bekir hutbe irad etmiş ve insanlardan Özür dileyip şöyle demiş:

- Allah´a yemin ederim ki, ben bir gün ve bir gece dahi emir olmaya hırs göstermedim. Ne gizli, ne de aşikâr olarak bu mertebeyi bana vermesini Allah´tan istemedim.

Muhacirler, Hz. Ebu Bekir´in bu sözünü kabul ettiler. Ah ile Zübeyr de dediler ki:

- Biz bey´at etmeye geç geldik. Çünkü meşverette geri bırakıldık. Oysa biz, Ebu Bekir´in halifeliğe insanlar içerisinde en layık şahsiyet olduğunu biliyoruz. O, mağarada Rasûlullah´a arkadaşlık etmiştir. Onun şeref ve iyiliğini kabul ediyoruz. Rasûlullah hayatta iken onu imam olarak cemaatın önüne geçirmişti."

Hz. Ali´nin böyle demesi, kendisinden beklenilen bir husustur. Eserlerde anlatıldığına göre Hz. Ali, namazlara gelip Hz. Ebu Bekir´in arkasında namaz kılarmış. Rasûlullah´m vefatından sonra da onunla birlikte Zi´1-Kassa´ya gitmiştir. Nitekim bunu ileride de anlatacağız. Ayrıca Hz. Ebu Bekir´in yanma gelir, ona öğüt verir, onun meşveret meclisine katılır, fikirlerini açıklarmış. Hz. Ali´nin, Fatıma´nm vefatından sonra Hz. Ebu Bekir´e bey´at etmesine gelince, bu hususta diyeceğimiz şudur ki: Hz. Fatıma, babasının vefatından altı ay sonra vefat etmişti. Bu da Hz. Ali´nin, Hz. Ebu Bekir´e ikinci kez bey´at ettiği şeklinde anlaşılmalıdır. İkinci defa bey´at etmesinin sebebi, Rasûlullah´m mirasını taleb etmeleri, Hz. Ebu Bekir´in ise: "Biz peygamberlere mirasçı olunmaz. Bizim terekemiz sadakadır." hadis-i şerifine dayanarak mirası onlara vermemesi yüzünden aralarında meydana gelen kırgınlığı gidermek istemesiydi. Nitekim bu hadisle ilgili senedler ve lafızlar önceki kısımlarda verilmiştir. Hamd Allah´adır.

Seyf b. Ömer et-Temimî, Asım b. Adiy´in şöyle dediğini rivayet etmiştir:

"Üsame´nin ordusunu sefere göndermek için Rasûlullah´m vefatının ertesi gününde Hz. Ebu Bekir´in tellalı şöyle bir duyuruda bulundu:

- Dikkat edin. Üsame ordusunda kayıtlı bulunan her şahıs mutlaka Cüruf teki garnizona gitsin. Bunlardan Medine´de hiç kimse kalmasın!

Hz. Ebu Bekir de kalkıp cemaata yöneldi. Allah´a hamd ü senada bulunduktan sonra şöyle dedi:

- Ey insanlar! Ben de sizin gibiyim. Zannedersem siz Rasûlullah´m yapabildiği işleri bana teklif edeceksiniz. Doğrusu yüce Allah, Muham-med´i âlemler üzerine seçkin kıldı. Onu afetlerden korudu. Ben ona tabi olan bir kimseyim. Kendiliğinden iş yapabilecek biri değilim. Eğer ben doğru yolda yürümeye devam edersem, bana bey´at edin. Eğer saparsam, beni düzeltin ve doğrultun. Doğrusu Rasûlullah (s.a.v.) vefat etti ve bu ümmetten hiçbir kimse bir kırbaç darbesi kadar dahi ondan kısas alacaklısı değildir. Bana musallat olan bir şeytanım vardır. O bana geldiği zaman benden uzak durun ki, sîzin saçlarınıza ve tenlerinize zarar vermeyeyim. Siz, ecel çerçevesinde sabah gidip akşam dönmektesiniz ki, o ecelin ne zaman geleceğini bilemezsiniz. Mutlaka salih amel üzere olmayı becerebilecekseniz, bunu yapın ve salih amel işleyin. Bunu da ancak Allah´ın yardımıyla becerebilirsiniz. Ecellerinize teslim olup amellerinizin sona ermesinden önce zaman müsait iken hayırlarda yarışın. Çünkü bir kavim ecellerini unuttular ve salih amelleri sonraya bıraktılar. Sakın onlar gibi olmayasmız. Gayret gösterin, gayret gösterin. Kurtuluşa, kurtuluşa ermeye bakın. Çabuk olun, çabuk olun. Çünkü peşinizde sizi yakalamak isteyen ve sizi yakalamaya tutkulu olan bir ecel vardır ve bu ecel, hızla size doğru gelmektedir. Ölümden sakının, ona karşı tedbirli olun. Babalarınızdan, oğullarınızdan ve kardeşlerinizden ibret alın. Ölülere itaat edeceğiniz kadar dirilere itaat edin."

Yine Hz. Ebu Bekir, kalkıp Allah´a hamd ü senada bulunduktan sonra şöyle dedi:

- Allah, sadece kendi rızası için işlenen amelleri kabul eder. Yaptığınız amellerle Allah rizasmı amaçlayın. Sizler ancak ihtiyaç duyup yoksul olacağınız bir zaman için ihlaslı oldunuz. Ey Allah´ın kulları, sizden ölen kimselerden ibret alın. Simden öncekileri düşünün. Onlar dün neredeydiler, bugün n...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın