Hicretin Üçyüzaltmışıncı Senesi

Hicretin Üçyüzaltmışıncı Senesi

Hicretin Üçyüzelliüçüncü Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Bekkâr B. Ahmed.

Ebu İshak El-Cehmî

Hicretin Üçyüzellidördüncü Senesi

Hicretin Üçyüzellidördüncü Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Meşhur Şair Mütenebbî

Muhammed B. Hibban.

Muhammed B. Hasan B. Yakub.

Muhammed B. Abdullah B. İbrahim..

Hicretin Üçyüzellibeşincî Senesi

Hicretin Üçyüzellibeşînci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Hasan B. Davud.

Muhammed B. Hüseyin.

Ebu Bekir B.Ciabî

Hicretin Üçyüzellialtıncı Senesi

Muizzü´d-Devle B. Büveyh´în Vefatı

Hicretin Üçyüzellialtıncı Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Ebü´l-Ferec El-İsfahanî

Süyfü d-Devle.

İhşid Kafur.

Ebu Alı El-Kalî

Hicretin Üçyüzelliyedinci Senesi

Hicretin Üçyüzellîyedinci Senesinde Vefat Eden Diğer Meşhur Şahsiyetler.

Ömer B. Cafer B. Abdillah.

Muhammed B. Ahmed B. Ali B. Muhalled.

Kâfur B. Abdullah El-İhşidî

Hicretin Üçyüzellisekizinci Senesi

Hicretin Üçyüzellidokuzuncu Senesi

Hicretin Üçyüzellidokuzuncu Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Muhammed B. Ahmed B. Hüseyin.

Muharib B. Muhammed B. Muharib.

Ebü´l-Hüseyin Ahmed B. Muhammed.

Hicretin Üçyüzaltmışıncı Senesi

Hicretin Üçyüzaltmışıncı Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Süleyman B. Ahmed B. Eyyüb.

Şair Refa Ahmed B. Sırrı Ebü´l-Hasan.

Muhammed B. Cafer.

Muhammed B. Hasan B. Abdillah El-Acurî

Muhammed B. Cafer B. Muhammed.

Muhammed B. Davud Ebu Bekir Es-Sofî

Muhammed B. Ferhanî

Ahmed B.Feth.

Hicretin Üçyüzaltmışbirînci Senesi

Hicretin Üçyüzaltmışbirinci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Said B. Ebi Said El Cenabı

Osman B. Ömer B. Hafif

Ali B. İshak B. Halef

Ahmed B. Sehl

Hicretin Üçyüzaltmışikinci Senesi

Hicretin Üçyüzaltmışikinci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Sirri B. Ahmed B. Ebi´s-Sırrî

Muhammed B. Hanî

İbrahim B. Muhammed.

Said B. Kasım..

Muhammed B. Hasan B. Kevser B. Ali

Hicretin Üçyüzaltmışüçüncü Senesi

Mutinîn Hal´ Edilip Tai´in Halifeliğe Geçmesi

Muiz El-Fatımî İle Hüseyin Arasındaki Savaş.

Muiz El-Fatımî´nin, Dımışk´ı Karmatîlerin Elinden Kurtarması

Fasıl

Hicretin Üçyüzaltmışüçüncü Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Abbas B. Hüseyin.

Ebu Bekir Abdülazîz B. Cafer.

Ali B. Muhammed.

Şair Ebu Firas B. Hamdan .

Hicretin Üçyüzaltmışdördüncü Senesi

Dımışk Şehrinin Fatımîlerin Elinden Alınması

Hicretin Üçyüzaltmışdördüncü Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Türkhacib Sebüktekin.

Hicretin Üçyüzaltmışbeşinci Senesi

Hicretin Üçyüzaltmışbeşînci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Ahmed B. Cafer B Muhammed B. Selem..

Sabit B.Sinan.

Hüseyin B. Muhammed B. Ahmed.

Ebu Ahmed B. Adiy El-Hafız.

Muiz El-Fatımî

Hicretin Üçyüzaltmışaltıncı Senesi

Sebüktekin´in Hakimiyetinin Başlangıcı

Hicretin Üçyüzaltmışaltıncı Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Ebu Yakub Yusuf

Hüseyin B. Ahmed.

İsmail B. Nüceyd.

Hasan B.Büveyh.

Muhammed B. İshak.

Muhammed B. Hasan.

Kadı Münzir El-Belütî

Ebü´l-Hasan Ali B. Ahmed.

Hicretin Üçyüzaltmışyedinci Senesi

Hicretin Üçyüzelliüçüncü Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler

Bekkâr B. Ahmed

Bekkâr b. Ahmed b. Bekkâr b. Beyan b. Bekkâr b. Dürüstveyh b. İsa. Kurra idi. Abdullah b. Ahmed´den hadis rivayet etti, Ebu 1-Hasan el-Hammanî de kendisinden rivayet etti. Güvenilir bir ravidir. Altmış seneden fazla bir süreyle Kur´ân okuttu. Allah ona rahmet etsin. Bu senenin rebiyülevvel ayında yetmiş yaşını aşıp seksen yaşma yaklaşmış iken vefat etti. Hayzuran mezarlığına Ebu Hanife´nin mezarının yanına defnedildi. [1]

Ebu İshak El-Cehmî

Hicretin 250. senesinde doğdu. Hadis dinleyip rivayet etti. Kendisine hadis okuması teklif edildiğinde, 100 yaşını aşmadıkça hadis okumayacağına yemin ederdi. Allah, onun bu yeminini yerine getirdi. 100 yaşını aştıktan sonra hadis okumaya ve rivayet etmeye başladı. 103 yaşında bu senede vefat etti. Allah ona rahmet etsin. [2]

Hicretin Üçyüzellidördüncü Senesi

Bu senenin muharrem ayının 10´unda Şiîler, önceki âdetlerini devam ettirerek Hz. Hüseyin´in matemini tuttular. Dükkanlar kapatıldı, etrafa mendiller asıldı. Kadınlar saçlarım başlarını açıp sokaklara çıktılar. Ağıtlar yakıp çarşıda pazarda Hz. Hüseyin için yüzlerini tokatladılar. Oysa bu, İslâmiyette hiç de ihtiyaç duyulmayan bir zorlama idi. Eğer bu övünülecek bir iş olsaydı, bu ümmetin ilkleri ve hayırlıları bunu yaparlardı. Kaldı ki, onlar bunlara nisbetle bu işe daha lâyık idiler.

«Eğer hayırlı bir iş olsaydı bu hususta onlar bizden öne geçemezlerdi.» (el-Ahkâf, 11.)

Ehl-i Sünnet, İslâm büyüklerine uyar ve asla bid´at çıkarmaz. Sonra Ehl-i Sünnet bu yüzden Rafizilere hücum etti. Rafîzilerin yuvası olan Berasa Mescidi´ne baskın yaptı. Ve orada bulunan bazı Rafızi -leri Öldürdüler.

Bu senenin receb ayında Bizans imparatoru büyük bir orduyla Misis´e geldi. Zor kullanarak orayı ile geçirdi. Halkın bir kısmını öldürdü. Geride kalanları esir aldı, önüne katarak götürdü. Bunlar 200.000´e yakın kişiydiler. İnnâ lillâh ve innâ ileyhi râciûn (Doğrusu biz Allah´a aidiz ve O´na dönücüleriz.)

Bundan sonra imparator Tarsus´a geldi. Halk kendisinden eman diledi. Onlara eman verdi. Ancak Tarsus´u terkedip gitmelerini, başka yere taşınmalarını emretti. Tarsus´un Büyük Camii´ni kendi atları için tavla edindi. Minberi yaktı. Caminin kandillerini kendi memleketinin kiliselerine taşıttı. Tarsuslularının bir kısmı onun yanına katılıp Hristiyanlığa geçtiler. Allah ona lanet etsin. Tarsuslularla Misis-lilere daha önce büyük bir belâ ve kıtlık ile şiddetli bir veba isabet etmişti. Öyle ki, onlardan günde 800 kişi ölüyordu. Bu da yetmezmiş gibi Bizans imparatorunun hücumu karşısında daha büyük bir musibete maruz kaldılar. Yağmurdan kaçarken doluya yakalandılar. Bizans imparatoru, İslâm ülkesine daha yakın olabilmek amacıyla Tarsus´ta ikamete niyetlendi. Sonra bu iş kendisi için zor gelince, Konstantini-ye´ye gitti. Beraberinde ve hizmetinde Ermeni hükümdarı mel´un Do-mestikos da vardı.

Bu senede hacıların kafile başkanlığı, Talibilerin nakibi Ebu Ah-med Hasan b. Musa el- Musevî´ye verildi. O, Razi ile Murtaza´nm babasıdır. Nakiblik ve hac emirliğine atandığına dair ferman yazılıp kendisine verildi.

Bu senede Muizzü´d-Devle´nin kız kardeşi vefat etti. Halife de bir gemiye binerek başsağlığı için Muizzü´d-Devle´nin yanına geldi. Muiz-zü´d-Devle onun huzurunda yeri öptü. Gelişinden ötürü ona şükranlarını sundu. Bu sadakat ve samimiyetinden ötürü ona teşekkürlerini bildirdi.

Bu senenin zilhicce ayının 12´sinde Rafîziler -Önceki sayfalarda da anlatıldığı gibi- âdet üzere Gadir-i Hum bayramını kutladılar.

Bu senede İbnü´l-Ahvazî adındaki bir adamın desteği ile Reşik en-Nesimî Antakya´yı istila etti. Reşik, değirmen kiralayıp çalıştıran bir kimseydi. İbnü´l-Ahvazî, Antakya´yı alması için onu tamahlandır-dı ve bu uğurda ona çok mal verdi. Seyfü´d-Devle´nin Meyyafarikin işiyle uğraşmakta olduğunu, Halep´e dönemeyeceğini söyledi. Sonra ikisi birlikte Antakya´yı aldıktan sonra ordularıyla Halep üzerine yürüdüler. Kendileri ile Seyfü´d-Devle´nin Halep vali vekili arasında büyük savaşlar cereyan etti. Reşik, şehri ele geçirdi. Vali vekili kaleye sığındı. Sonra Seyfü´d-Devle´nin, Beşşare adındaki kölesi komutasında gönderdiği takviye kuvvet, vali vekiline ulaştı. Reşik bozguna uğradı. Atından düştü. Bedevilerden biri tez davranarak onu öldürdü. Başını koparıp Halep´e götürdü. Bundan sonra İbnü´l-Ahvazî yalnız başına Antakya´ya döndü. Halep´te emir olarak Rumlardan Dezber adında birini, daha sonra halife kılmak amacıyla da "Üstad" adını verdiği bir Aleviyi bıraktı. Ancak Halep vali vekili Kar´uye bunların amiri pozisyonunundaki İbnü´l-Ahvazî´nin üzerine hücum etti. İkisi şiddetlice savaştılar. İbnü´l-Ahvazî onu mağlup etti ve Antakya´da hakimiyetini kurdu. Seyfü´d-Devle Halep´e döner dönmez orada sadece bir gece kaldı. Sonra Antakya üzerine yürüdü. İbnü´l-Ahvazî onun karşısına çıktı. İkisi şiddetle savaştılar. Dezber ile İbnü´l-Ahvazî bozguna uğradılar. Esir alındılar ve Seyfü´d-Devle ikisini de öldürdü.

Bu senede Karmatîlerden Mervan adında bir adam -ki bu, Seyfü´d-Devle tarafından atanan ve yolların muhafızlığını yapıp güvenliğini sağlayan bir kimseydi- Humus´ta ayaklandı. Orayı ve çevresini ele geçirdi. Halep´ten Emir Bedir komutasında bir ordu onun üzerine hücuma geçti. İki taraf savaştılar. Bedir ona zehirli bir ok atarak okunu isabet ettirdi. Fakat o esnada Mervan´m adamlarıda Bedir´i esir aldılar. Mervan huzurunda onu eli kolu bağlı vaziyette öldürttü. Ama bundan bir kaç gün sonra da Mervan´m kendisi de öldü. Adamları dağıldılar.

Bu senede Sicistan halkı, valileri Halef b. Ahmed´e isyan ettiler. Şöyle ki: Vali Halef b. Ahmed, hicretin 353. senesinde hacca gittiğinde yerine vekil olarak Tahir b. Hüseyin´i bırakmış...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın