Hicretin Dörtyüzaltmışikinci Senesi

Hicretin Dörtyüzaltmışikinci Senesi

Hilal B. Muhsin.

Hicretin Dörtyüzkırkdokuzuncu Senesi

Hicretin Dörtyüzkırkdokuzuncu Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Ahmed B. Abdullah B. Süleyman.

Üstad Ebu Osman Es-Sabunî

Hicretin Dörtyüzellinci Senesi

Hicretin Dörtyüzellinci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Hasan B. Muhammed Ebu Abdullah Elunî

Tuğrul Beyin Kardeşi Davud.

Ebu´t-Tayyib Et-Taberî

Kadı Mâverdî

Reis´ür Rüesa Ebü´l-Kasım B. Mesleme.

Mansur B.Hüseyin.

Hicretin Dörtyüzellibirinci Senesi

Fasıl

Tuğrul Bey´in Besasirî´yi Öldürmesi

Arslan Ebu´l-Haris El-Besasiri Et-Türkî

Hasan B. Fadl

Ali B. Mahmud B. İbrahim B. Macire.

Muhammed B. Ali

El-Venî El-Faradî

Hicretin Dörtyüzelliîkinci Senesi

Hicretin Dörtyüzelliîkinci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Ebu Mansur El-Cilî

Hasan B. Muhammed.

Muhammed B. Ubeydullah.

Katrü´n-Nedâ.

Hicretin Dörtyüzelliüçüncü Senesi

Hicretin Dörtyüzelliüçüncü Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Ahmed B. Mervan.

Hicretin Dörtyüzellidördüncü Senesi

Hicretin Dörtyüzellîdördüncü Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Sümal B. Salih.

Hasan B. Ali B. Muhammed.

Hüseyin B. Ebu Yezid.

Sa´d B. Muhammed B. Mansur.

Hicretin Dörtyüzellîbeşinci Senesi

Tuğrul Beyin Halifenin Kızıyla Gerdeğe Girişi

Hicretin Dörtyüzellibeşinci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Züheyr B. Ali

Said B. Mervan.

Melik Ebu Talib Tuğrul Bey.

Hicretin Dörtyüzellialtıncı Senesi

Hicretin Dörtyüzellialtıncı Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler

İbn Hazm Ez-Zahirî

B. Ali B. Burhan.

Hicretin Dörtyüzelliyedinci Senesi

Hicretin Dörtyüzellisekizincî Senesi

Hicretin Dörtyüzellisekizincî Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Hafız Ebubekir El Beyhakî

Hasan B. Galib.

Kadı Ebu Ya´lâ B. Ferra El-Hanbelî

İbn Seyyidih.

Hicretin Dörtyüzellidokuzuncu Senesi

Hicretin Dörtyüzellidokuzuncu Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Muhammed B. İsmail B. Muhammed.

Hicretin Dörtyüzaltmışıncı Senesi

Hicretin Dörtyüzaltmışıncı Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Abdülmelik B. Muhammed B. Yusuf B. Maksur.

Ebu Cafer Muhammed B. Hasan Et-Tusî

Hicretin Dörtyüzaltmışbirinci Senesi

Hicretin Dörtyüzaltmışbirinci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Foranı

Hicretin Dörtyüzaltmışikinci Senesi

Hicretin Dörtyüzaltmışîkînci Senesinde Vefat Eden Meşhur Şahsiyetler.

Hasan B. Ali

Muhammed B. Ahmed B. Sehl

Hilal B. Muhsin

Hilâl b. Muhsin b. İbrahim b. Hilal. Künyesi Ebu´l-Hayr´dı. Katiplik yapmıştır. Sabiî idi. Tarihi vardır. Dedesi Ebu îshak es-Sabiî de risaleler sahibiydi. Babası da Sabiî´ydi. Ancak Hilal daha sonra müslüman oldu. İslâmiyeti güzelce yaşadı. İslâm´a girmeden de bazı hadis ulemasından hadis dinlemişti. Çünkü edep öğrenmek amacıyla yanlarına gidip gelirdi. İslâm´a girdikten sonra da onun ona çok yararı oldu. İbnül-Cev-

"´nin anlattığına göre bu, onun İslâm´a girmesine sebep olmuştu. Ve yi-Z1 İbnü´l-Cevzî onun İslâm´a girişini şöyle anlatır: 116 «Hilal b. Muhsin rüyasında Rasûlullah (s.a.v.)´i defalarca görmüş-Rasûlullah onu hep Aziz ve Celil olan Allah´a imana davet ediyor, Mâm´a girmesini emrediyor ve ona «Sen akıllı bir adamsın delillerle desteklenen İslâm dinini ne diye terke diyorsun » diyor ve rüyada ona, nıklık halinde şahid olduğu bazı mucizeler gösteriyordu. Mesela ona sövle demişti: Senin karın erkek bir çocuğa hamiledir. Doğduğunda o çocuğa Muhammed adını ver» gerçekten de karısı bir erkek çocuk doğurmuş ve ona Muhammed adını vermiş, Ebü´l-Hasan künyesini de takmıştı.

Rasûlullah (s.a.v.), ona daha bir çok mucizeler göstermişti ki İbnü´l-Cevzî bunları sırasıyla anlatmıştır. İşte bu ikazlar ve mucizeler üzerine Hilal b. Muhsin Müslüman olmuş, islâmiyeti güzelce yaşamıştı. Doğru sözlü, sadakatli bir kimseydi. Bu senede doksan yaşında vefat etti. Ömrünün kırk küsur senesini Müslüman olarak yaşadı.[1]

Hicretin Dörtyüzkırkdokuzuncu Senesi

Bu senede Bağdat´ta ve diğer beldelerde peşpeşe kıtlık ve ölümler meydana geldi. Öyle ki bir çok evler sahipsiz kaldı, içi boşaldı. Hatta evlerin kapılan içerideki kimselerin ölümü yüzünden kapandı. Yoldan geçenler hiç kimseyle karşılaşamaz oldular. Azık kıtlığından dolayı insanlar, leşleri ve kokuşmuş şeyleri yemek mecburiyetinde kaldılar. Bir kadının yanında küflenip yeşermiş bir köpek bacağı görüldü. Bunu yemek mecburiyetinde kalmıştı. Bir erkek de bir çocuğu tandırda kızartıp yemişti. Bir kuş leşi duvardan yere düşmüş; beş kişi onu kapışıp aralarında paylaşmış ve yemişlerdi.

^ Buhara´dan gelen bir mektupta anlatıldığına göre orada ve oraya bağh kazalarda bir günde 18.000 kişi ölmüştü ve bu veba sebebiyle o mıntıkalarda bu mektubun yazıldığı güne kadar bir buçuk milyon insanın öldüğü tesbit edilmişti. İnsanlar bu mıntıkalarda dolaşırlarken boş caddeler, ıssız yollar ve kilitli kapılarla karşılaşıyorlardı. Her taraf ıssızdı, insansız kalmıştı. İbnü´l-Cevzî böyle demiştir. Yine onun dediğine göre Azerbaycan´dan gelen haberler arasında o mıntıkalarda büyük bir V h /algmi meydana gelmişti. O beldelerde çok az sayıda insan bu vebadan kurtulmuştu. Ahvaz, Buvat ve buralara bağlı mıntıkalarda da veba salgını meydana gelmişti. Bütün ülke veba tehdidi altındaydı. Bunun en büyük sebebi de açlıktı. Yoksul kimseler köpekleri pişirip yiyor-ezarları açarak ölüleri çıkarıp pişirip yiyorlardı. İnsanların gece

gündüz meşguliyetleri sadece ölü eti yıkayıp teçhiz etmek ve mezara

mmekti. Bir çukur kazılıyor, oraya yirmi-otuz ceset defnediliyordu.

İnsan oturmakta iken kalbi kan basıncından ötürü çatlıyor, ağzına bir damla kan geliyor ve o anda ölüyordu. Bu durumu gören insanlar tevbe ettiler, mallarının çoğunu sadaka olarak dağıttılar, ama sadaka olarak vermek istedikleri paralarım kimse kabul etmiyordu. Fakire çok miktarda dinar, dirhem ve elbise veriliyor ama o «ben açlığımı giderecek bir parça ekmek istiyorum» diyordu. Ekmek bulunamıyordu. İnsanlar evlerindeki içkileri döktüler. Oyun ve müzik aletlerini kırdılar. İbadet etmek ve Kur´an okumak için mescidlere kapandılar. İçinde içki bulunup-ta bütün aile efradı ölmeyen ev sayısı gerçekten çok azdı. Yedi gün süreyle can çekişmekte olan bir hasta adamın yanma gidildi. Hasta adam evin bir tarafını parmağıyla gösterdi. Oraya gittiklerinde bir şarap küpü gördüler. Şarabı döktüler ve hasta adam o anda ruhunu teslim etti. Bir adam mescitte vefat etti. Yanında 50.000 dirhem para buldular. Bu para halka arzedildi ama hiç kimse bu parayı kabul etmedi ve paralar mescitte dokuz gün kaldığı halde hiç kimse bunu istemiyordu. Bir süre sonra dört kişi bu parayı almak için mescide girdiler ve paraları almak isterlerken düşüp öldüler. Bunlardan hiçbiri o mescitten diri çıkamadı aksine hepsi Öldüler.

Şeyh Ebu Muhammed Abdülcebbar b. Muhammed´in 700 fıkıh öğrencisi vardı. Kendisi vefat ettiği gibi onikisi hariç bütün öğrencileri de öldüler. Sultan Debis b.Ali barış yaptıktan sonra memleketine döndüğünde ahalisinin vebadan ötürü öldüğü ve orada çok az sayıda insan kaldığı için memleketinin harap olduğunu gördü. Adamlarından birini elçi olarak bir yere gönderdi. Bir grup insan onu yakalayıp öldürdüler. Pişirip etini yediler.

Ibnü´l-Cevzî dedi ki: «Bu senenin cemaziyelahir ayının bitimine yedi gün kala çarşamba günü Bağdat´ın Katiatü İsa mahallesi, Sukut Taam, Kiniş, Ashabü´s-Sıkt, Babü´ş-Şair, Aktarlar Çarşısı, Suku´1-Aris, Emmatiler, Haşşabiler çarşıları ile kasaplar ve hurmacılar pazarlarının yanısıra Suk-u Mihvel, Nehri Zeccac, Süveykat-ü Galip, Saffarm, Sabbağin ve diğer bir çok yerleri yandı. Bu da insanların maruz kaldıkları açlık, kıtlık ve ölüm belasına ek bir musibet oldu. İnsanlar halden düştüler. Zayıfladılar öyleki bu yangının ateşi daha da fazlalaştı ve yapacağını yaptı. «İnnâ lillah ve İnnâ ileyhi raciûn (doğrusu biz Allah´a aidiz ve O´na dönücüleriz).»

Bu senede Bağdat´ta hırsızlar ve yankesiciler çoğaldı. Gündüz bile milletin paralarını gasbettiler. Gece-gündüz demeden evlere baskın yaptılar. Şiilerin sözcüsü kelama Ebu Cafer et-Tusî´nin evine de baskın yapıldı, kitapları ve eserleri ile sapıklık ve bidati hususunda kullanmakta olduğu defterleri yakıldı. Hamd ve minnet Allah´adır.

Bu senede Sultan Tuğrul Bey Musul dönüşünde Bağdat´a geldi. Halk ve ileri gelenler onu yolda karşıladılar, Reis´ür-Rüesa, halifeninmis olduğu mücevherle işlenmiş murassa bir hil´ati ona giydirdi.

o1 " il Bey yeri öptü. Bunlardan sonra hilafet sarayına girdi. Halife´nin

-gerdiği bir ata binerek yanına gitti. Huzura vardığında halifenin ye-

H°zira uzunluğunda bir tahta oturmuş olduğunu, Peygamber hırkasını

uzuna attığını, elinde de kırbacı tuttuğunu gördü. Yeri öptü. Hali-

f´vûn tahtından aşağıda daha alçak bir tahtta oturdu. Sonra halife; Re-

is´ür-Rüesa´ya dedi ki:

«Ona deki, müminlerin emin bu çabalarından oturu sem övüyor, vaptıklarmdan ötürü de sana teşekkür ediyor. Kendisine yakınlığı sebebiyle ünsiyet buluyor. O, Cenâb-ı Allah´ın kendisine vermiş olduğu beldelerine seni hakim tayin ediyor. Seni ...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın