Hicretin Altıncı Senesi Olayları

Hicretin Altıncı Senesi Olayları

Hz. Peygamberin, Zeyneb Binti Cahş İle Evlenmesi

Gerdek Gecesinin Sabahında Hicab Ayetinin Nazil Olması

Hicretin Altıncı Senesi Olayları

Zi Kared Gazvesi

Beni Müstalik Gazvesi

Ifk Hadisesi

Hudeybıye Gazvesi

Hz. Peygamberin, Zeyneb Binti Cahş İle Evlenmesi

Zeyneb´in şeceresi şöyledir: Zeyneb binti Cahş b, Riab b. Ya´mer b. Sabre b. Mürre b. Kebir b. Ganin b. Dudan b. Esed b. Hüzeyme el-Esediyye. Zeyneb´in anasının adı Ümeyme binti Abdülmuttalib´dir. Ümeyme, Rasûlullah (s.a.v.)´m halası idi. Zeyneb, daha önce Peygamber (s.a.v.)´in azadlısı Zeyd b. Harise (r.a.)´nin eşi idi.

Katade, Vakidî ve Bazı Medineliler dediler ki: Peygamber (s.a.v.), hicretin beşinci senesinde Zeyneb´le evlendi. Bazıları da, bu senenin zilkade ayında evlenmiş olduğunu ifade etmişlerdir. Hafız el-Beyha-kî´ye göre Beni Kurayza gazvesinden sonra Hz. Peygamber onunla evlenmiştir. Halife b. Hayyat, Ebu Ubeyde Mamer b. Müsenna ve İbn Mendeh´in ifadesine göre bu evlilik, hicri üçüncü senede olmuştur. Birinci kavil daha meşhurdur. İbn Cerir ile birkaç tarihçi de bu görüşe kaildirler.

Bu evlilikle ilgili olarak yüce Allah, aziz kitabında şöyle buyurmuştur:

«Ey Muhammedi Allah´ın nimet verdiği ve senin de nimetlendir-diğin kimseye: «Eşini bırakma, Allah´tan sakın.» diyor, Allah´ın açığa vuracağı şeyi için de saklıyordum. İnsanlardan çekmiyordun, oysa Allah´tan çekinmen daha uygundu. Sonunda Zeyd eşiyle ilgisini kestiğinde onu seninle evlendirdik ki, evlatlıkları eşleriyle ilgilerini kestiklerinde onlarla evlenmek konusunda mü´minlere bir sorumluluk olmadığı bilinsin. Allah´ın buyruğu yerine gelecektir.

Allah´ın peygambere farz kıldığı şeyler de ona bir güçlük yoktur. Bu, Allah´ın öteden beri, gelmiş geçmişlere uyguladığı yasasıdır. Allah´ın emri şüphesiz gereği gibi yerine gelecektir.» (el-Ahzâb, 37-38.)

Tefsirimizde (İbn Kesir) bu konuda yeterli açıklamalarda bulunduk.

Ayet-i kerimede, "Allah´ın kendisine nimet verdiği kimse" sözü ile Rasûlullah (s.a.v.)´m azadlısı Zeyd b. Harise kastedilmiştir. Allah, ona İslâmiyet nimetini bahsetmişti. Rasûlullah (s.a.v.) ise, onu azad edip halası kızı Zeyneb binti Cahş ile evlendirerek nimete mazhar kılmıştı.

Mukatil b. Hibban dedi ki: Zeyd, Zeyneb´le evlenirken mehir olarak ona on dinar ve altmış dirhem, bir başörtüsü, bir yorgan, bir zırh, elli Ölçek buğday, on ölçek hurma vermişti. Zeyneb, onun yanında bir sene veya bir seneden biraz fazla müddetle kalmıştı. Sonra aralarında anlaşmazlık vuku bulmuş, Zeyd, Rasûlullah (s.a.v.)´a gelip Zey-neb´i şikayet etmiş, Rasûlullah ise ona; «Eşini bırakma, Allah´tan sakın.» demişti. Yüce Allah da peygamberine hitaben şöyle demişti: «Allah´ın açığa vuracağı şeyi içinde saklıyordun.»

Ali b. Hüseyin Zeynelabidin ve Süddî şöyle dediler: Rasûluîlah (s.a.v.), Zeyneb´in kendi eşlerinden biri olacağını biliyordu, içinde sakladığı şey bu idi.

Selef ulemasından birçoğu, bu mevzuda garip haberler rivayet etmişlerdir ki, bazılarında ihtilaf vardır. Bu sebeple onları burada nakletmedik.

Yüce Allah buyurdu ki:

«Sonunda Zeyd eşiyle ilgisini kestiğinde onu seninle evlendirdik.» Çünkü Zeyd, karısı Zeyneb´i boşadı. Zeyneb´in iddeti tamamlandığında Rasûlullah (s.a.v.), ona haber gönderip evlenmek istedi. Sonra da evlendi. Rasûlullah´ı Zeyneb´le evlendiren, âlemlerin Rabbi yüce ve mübarek Allah olmuştur. Nitekim Buharî´nin "Sahih"inde Enes b. Malik´ten şöyle bir rivayet gelmektedir: Zeyneb binti Cahş, Peygamber (s.a.v.)´in diğer eşlerine karşı övünerek şöyle derdi:

«Aileleriniz sizi Rasûlullah´la evlendirdiler. Beni ise yedi kat göğün üzerinde Allah, Rasûlullah´la evlendirdi.»

İsa b. Tahman tariki ile Enes´ten gelen bir rivayete göre, Enes (r.a.) şöyle demiştir: Zeyneb, Peygamber (s.a.v.)´in zevcelerine karşı övünerek şöyle derdi: «Allah, semada beni Rasûlullah´a nikahladı.» Bu hususta hicap ayeti nazil oldu.

«Ey inananlar! Peygamber´in evlerine, yemeğe çağırılmaksızm vakitli, vakitsiz girmeyin.» (el-Ahzâb, 53.)

Beyhakî, Enes´in şöyle dediğini rivayet etmiştir: Zeyd, Zeyneb´i şikayet etmek için Rasûlullah´a geldi. Rasûlullah, ona şöyle dedi: «Eşini bırakma, Allah´tan sakın.»

Enes dedi ki: Rasûlullah (s.a.v.), eğer birşeyi gizlemiş olsaydı bu işi gizlerdi. Zeyneb, Peygamber (s.a.v.)´in diğer zevcelerine karşı övünerek şöyle derdi:

«Sizi Rasûlullah´la evlendiren, aileleriniz oldu. Beni ise yedi kat göğün üzerinde yüce Allah evlendirdi.»

Beyhakî, daha sonra Affan kanalı ile Enes´in şöyle dediğini rivayet etmiştir: Zeyd, Rasûlullah´a gelip Zeynep binti Cahş´ı şikayet etti. Rasûlullah ona şöyle dedi. «Eşini yanında tut.» Bunun üzerine şu ayet nazil oldu:

«Allah´ın açığa vuracağı şeyi içinde saklıyordun.»

Buharı, Muhammed b. Abdurrahim kanalı ile Şa´bî´nin şöyie dediğini rivayet etmiştir:

«Zeyneb, Peygamber (s.a.v.)´e şöyle derdi: «Doğrusu ben sana karşı üç delil ileri sürebilirim ki, diğer kadınlarından herhangi biri bu delilleri ileri süremez. Şöyle ki: Benimle senin dedelerimiz birdir. Yani Abdülmuttalib´tir. (Çünkü Peygamber (s.a.v.)´in babasının babası ile Zeyneb´in anasının babası Abdülmuttalib idi.)

Aziz ve celil olan yüce Allah, semada beni sana nikahladı.

Elçi de Cebrail (a.s.) idi.»

İmam Ahmed b. Hanbel, Haşim b. Kasım kanalı ile Enes´in şöyle dediğini rivayet etmiştir: «Zeyneb´in Zeyd´den boşandıktan sonra id-deti tamamlandığında Peygamber (s.a.v.), Zeyd´e dedi ki: «Git, Zeyneb´i bana iste.» Zeyd de gidip Zeyneb´e anlattı. O esnada Zeyneb, hamur yoğurmakta idi.

Zeyd diyor ki: Zeyneb´i gördüğümde ona bakamadım. Çok ağrıma gitti. Bu iş bana güç geldi. Rasûlullah´ın ona talip olduğunu kendisine söyleyemedim. Sırtımı dönüp gerisin geri gidecek olduğumda ona:

-Ey Zeyneb, sana müjdeler olsun. Rasûlullah beni sana gönderdi. O seninle evlenmeye taliptir, dedim.

Zeyneb:

- Aziz ve Celil olan Rabbim bana emretmedikçe, ben birşey yapamam, dedi. Sonra kalkıp namazgahına gitti. Kur´ân ayeti nazil oldu. Bunun üzerine Rasûlullah gelip Zeyneb´ten izin almaksızın onunla gerdeğe girdi.

Enes dedi ki: Rasûlullah (s.a.v.), onunla gerdeğe girdiğinde düğün yemeği olarak bize et ve ekmek yedirdi. Evindeki adamlardan bir kısmı çıktı. Bir kısmı da kalıp yemekten sonra sohbete başladılar. Rasûlullah (s.a.v.) dışarı çıktı. Ben de peşine takıldım. Hanımlarının odalarına uğruyor, onlara selam veriyordu. Onlar da kendisine: «Ya Ra-sûlallah, yeni hanımını nasıl buldun » diye soruyorlardı. Evdeki misafirlerin çıkıp gittiklerini ben mi kendisine haber verdim. Yoksa başkası mı haber verdi, bilemiyorum. Nihayet Rasûlullah yürüyüp gerdek odasına girdi. Ben de yanma girmek için gittim. Perdeyi bıraktı. İçeri girmeme mani oldu. Bunun üzerine hicab (örtünme) ayeti nazil oldu. insanlar da gereğince öğüt aldılar:

«Ey inananlar! Peygamber´in evlerine size izin verilmeden girmeyin.» [1]

Gerdek Gecesinin Sabahında Hicab Ayetinin Nazil Olması

Hz. Peygamber´in Zeyneb´le evlilik akdini Cenâb-ı Allah yapmıştı. Zeyneb´i ve diğer kardeşleri durumundaki kumalarım -ki bunlar müminlerin anneleridirler- korumak için bu düğünde hicab ayetinin nazil olması münasipti. Bu, Hz. Ömer´in görüşüne göre böyledir.

Buharı, Muhammed b. Abdullah er-Rakkaş kanalı ile Enes b. Ma-lik´in şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasûlullah (s.a.v.), Zeyneb binti Cahş ile evlendiğinde halkı düğüne çağırdı. Onlar da yemek yeyip oturdular ve sohbete başladılar. Rasûlullah kalkmaya yeltendi ama onlar kalkıp gitmediler. Bu durumu görünce kalktı. Kalkınca da oradakilerden bazıları kalktı, ancak üç kişi oturmaya devam etti. Rasûlullah, gerdeğe girmek için Zeyneb´in odasına geldi. Orada adamların oturmakta olduklarını gördü. Sonra onlar kalkıp gittiler. Ben de onların gittiklerini Rasûlullah´a haber verdim. Gelip gerdek odasına girdi. Ben de yanma girmek istedim, aramıza perdeyi bıraktı. Bunun üzerine Allah şu ayeti inzal buyurdu:

«Ey inananlar! Peygamber´in evlerine izinsiz girmeyin.» Buharı, Ebu Mamer kanalı ile Enes b. Malik´in şöyle dediğim rivayet etmiştir: Peygamber (s.a.v.), Zeyneb´le gerdeğe girerken, düğün yemeği olarak et ve ekmek verdi. Ben de halkı yemeğe davet etmekle görevlendirildim. Bir grup gelip yemeğim yiyor, dışarı çıkıp gidiyor, sonra bir başka grup geliyor, yemeğini yiyor, dışarı çıkıp gidiyordu. Herkesi çağırdım. Nihayet çağıracak kimse kalmadı. Dedim ki:

- Ey Allah´ın peygamberi, çağıracak kimse kalmadı.

- O halde yemeğinizi (sofranızı) kaldırın.

Ama Peygamber´in evinde üç kişi oturup konuşmaya devam etti. Peygamber (s.a.v.) çıkıp Hz. Aişe´nin odasına uğradı. Ona:

- Ey hane halkı! Allah´ın selamı, rahmet ve bereketi üzerinize olsun, dedi.

Hz. Aişe de şu cevabı verdi:

- Allah´ın selamı, rahmet ve bereketi senin üzerine olsun.

- Yeni eşini nasıl buldun Allah onu sana mübarek kılsın.

Rasûlullah, diğer eşlerinin de odalarına uğradı ve Aişe´ye söylediğinin aynısını onlara da söyledi. Onlar da aynen Aişe´nin cevabını verdiler. Sonra Peygamber (s.a.v.) geri dönüp geldi. Baktı ki, evde üç kişi oturmuş, sohbete dalmışlar. Peygamber (s.a.v.), son derece haya sahibi idi. Tekrar Hz. Aişe´nin odasına doğru gitti. Oradaki adamların çıkıp gittiklerini ben mi kendisine haber verdim, yoksa başkası mı haber verdi bilemiyorum, daha sonra tekrar dışarı çıktı, ayaklarından birini kapının eşiğine, diğerini de dışına koydu. Kendisi ile benim arama perdeyi sarkıttı. Bu...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın