Ebu Talib Oğlu Ali´nin Halifeliği

Ebu Talib Oğlu Ali´nin Halifeliği

Ebu Züeyb Hüveylîd B. Halid El-Hüzelî

Ebu Ruhm Sebre B. Abdiluzza El-Kureşî

Ebu Zübeyd Et-Taî

Ebu Sebre B. Ebî Ruhm Eı^Amîrî

Ebu Lübabe B. Abdîlmünzir.

Ebu Haşîm B. Utbe.

Ebu Talib Oğlu Ali´nin Halifeliği

Hz. Alite Yapılan Halifelik Bey´atı

Hicretin Otuzaltıncı Senesi

Cemel Vak´ası´nın Başlangıcı

Hz. Ali´nin Şam Yerine Basra´ya Gidişi

Fasıl

Talha B. Ubeydullah.

Zübeyr B. Avvam..

Hicri Otuzaltıncı Senede Cereyan Eden Diğer Hadiseler.

Sıffîn Savaşı

Hicretin Otuzyedinci Senesi

Ebu Züeyb Hüveylîd B. Halid El-Hüzelî

Şairdir. Cahiliye döneminde yaşamış, Peygamber (s.a.v.)´in vefatından sonra Müslüman olmuş, Beni Sakife yurdunda Hz. Ebu Bekir´e yapılan bey*ata katılmış ve Peygamber (s.a.v.)´in cenaze namazım kılmıştır. Hüzeyl kabilesinin en şair adamıydı. Hüzeyl kabilesi de Arapların en şairleridirler. O, şöyle bir şiir söylemiştir:

"Ölüm pençesini insana geçirdiği zaman muskaların fayda vermediğini görürsün.

Görmekte olduğum iki bene karşı sabırlı ve dayanıklı ol.

Ben, zamanın musebitlerine karşı zaaf göstermem.

"Bu zat, Hz. Osman´ın halifeliği zamanında Afrika´da gaza yapar- = ken vefat etmiştir. [1]

Ebu Ruhm Sebre B. Abdiluzza El-Kureşî

Şairdir. Bu zatın adını bu bölümde Muhammed. Sa´d anmıştır. Başkaları anmamıştır. [2]

Ebu Zübeyd Et-Taî

Şairdir. Asıl adı Harmele b. Münzir´dir. Hristiyandı. Veîid b. Ukbe ile arkadaşlık ederdi. Velid, onu Hz. Osman´ın yanına götürdü. Hz. Osman ondan, yazdığı şiirlerden birini okumasını istedi. O da aslan hakkında muazzam bir kasidesini okudu. Hz. Osman da ona şöyle dedi: "Hayatta olduğun sürece hep aslandan mı bahsedip duracaksın Ben seni korkak bir Hnstiyan sanıyorum." [3]

Ebu Sebre B. Ebî Ruhm Eı^Amîrî

Ebu Seleme b. Abdilesed´in kardeşidir. Anneleri Berre binti Abdül-muttalib´di. Habeşistan´a hicret etti. Bedir gazvesine ve müteakip gazvelere katıldı. Zübeyr dedi ki: Peygamber (s.a.v.)´den sonra Mekke´de ikamet eden bir kimse bilmiyoruz."

Kendisi Mekke´de ikamet etmekteyken ailesi Bedirde ikamet ediyordu. [4]

Ebu Lübabe B. Abdîlmünzir

Akabe bey´atımn yapıldığı gecede Medinelilerin temsilcilerinden biriydi. Hz. Ali´nin halifeliği zamanında vefat ettiği söylenmiştir. Doğrusunu Allah bilir.[5]

Ebu Haşîm B. Utbe

Bu zatın hicri yirmibirinci senede vefat ettiği önceki sayfalarda söylenmiştir. Hz. Osman´ın halifeliği zamanında vefat ettiğini söyleyenler de vardır. Doğrusunu Allah bilir. [6]

Ebu Talib Oğlu Ali´nin Halifeliği

Mü´minlerin emiridir. Ebu Talib oğlu Ali´dir. Babası Ebu Talib´in asıl adı, Abdumenaf b. Âbdülmuttalib´tir. Abdülmuttalib´in asıl adı ise, Şeybe b. Haşim´dir. Haşim´in asıl adı, Amr b. Abdumenaf tır. Abdume-nafın asıl adı Muğire b. Kusa/dır. Kusay´ın asıl adı, Zeyd b. Kilab b. Mürre b. KaT b. Lüey b. Galib b. Fihr b. Malik b. Nadr b. Kinane b. Hü-zeyme b. Müdrike b. İlyas b. Mudar b. Nizar b. Maad b. Adnan´dır. Hasan ile Hüseyn´in babasıdır. Ebu Türab künyesi ile çağrılırdı. Ebul-Ka-sem el-Haşimi künyesiyle de çağrıldığı vakidir. Rasûlullah (s.a.v.)´in amcasının oğlu ve damadıdır. Kızı Fatimatü´z-Zehra ile evlenmiştir. Anasının adı, Fatıma binti Esed b. Haşim b. Abdumenaf b. Kusay idi. Anlatıldığına göre anası Fatıma, Haşimi sülalesinden doğan ilk Haşimi kadındır. Hz. Ali´nin Talib, Ukayl, Cafer adında üç erkek kardeşi vardı ki, bunlar yaşça kendisinden daha büyük idiler. Bu kardeşlerden her biri arasında on senelik yaş farkı vardı. Hz. Ali´nin, Ümmü Hani ve Cüma-ne adında iki kızkardeşi de vardı ki, bütün kardeşlerinin anneleri, Fatıma binti Esed idi. Fatıma, Müslüman olmuş, hicret etmişti.

Hz. Ali, Cennet´le müjdelenen on sahabeden ve Hz. Ömer´in vefatım müteakip halife seçimi için teşkil edilen altı kişilik şura meclisi üyelerinden biri idi. Rasûlullah (s.a.v.)´ın kendilerinden razı olarak vefat ettiği kimselerden ve dört halifeden biridir. Esmer tenli, iri gözlü, göbekli ve saçları dökük bir kimseydi. Boyu kısaydı. Sakalı gürdü. Sakalı, göğsünü ve omuzlarının arasını doldurmuştu. Beyazdı. Göğsünde ve omuzlarında çok kıl vardı. Güzel yüzlüydü. Güler yüzlü olduğu için dişleri hep görünürdü. Yürürken hafif bir yürüyüşü vardı. Müslümanlığın doğuşunun ilk günlerinde İslâm´a girdi. Yedi yaşındaydı. Sekiz, dokuz, on, on-bir, oniki, onüç, ondört, onbeş, onaltı yaşlarında iken Müslüman olduğuna dair muhtelif rivayetler vardır. Onun ilk Müslüman kişi olduğu söylenir. Ama sahih kavle göre o, çocuklardan İslâm´a ilk girendir. Nitekim Hz. Hatice de İslâm´a giren kadınların ilkidir. Zeyd b. Harise ise kölelerden İslâm´a ilk giren kişidir. Ebu Bekir es-Sıddık da hür erkeklerden İslama giren ilk kişidir. Hz. Ali´nin İslâm´a giriş sebebi şöyledir:

O, küçük yaşlarda Rasûlullah (s.a.v.)´ın velayeti altında idi. Rasûlullah onu beslerdi. Kıtlığa maruz kalmışlardı. Açlıkla yüz yüze idiler. Bu sebeple Rasûlullah (s.a.v.), onu babasından almış, yanma götürüp beslemeye başlamıştı. Cenâb-ı Allah, Rasûlullah´ı hak peygamber olarak gönderince Hz. Hatice ve aile efradı ona iman ettiler. Bunlar arasında Ali de Rasûlullah´a iman etmişti. îmanı kendisine fayda veren, başkalarına da yarar sağlayan iman, Ebu Bekir es-Sıddık´m imanıydı. Allah ondan razı olsun.

Hz. Ali´den gelen bir rivayete göre güya kendisi ilk Müslüman olan kişidir. Ama bu rivayetin senedi sahih yollarla Hz. Ali´ye ulaşmamaktadır. Muhammed b. Ka´b el-Kurazî dedi ki: "Kadınlardan ilk iman eden, Hatice´dir. Erkeklerden de ilk iman edenler, Ebu Bekir ile Ali´dir. Ancak Ebu Bekir imanını açığa vuruyordu. Ali ise gizliyordu. Yani Ali, babasından korktuğu için imanım gizliyordu. Sonra babası, amcası oğluna yani Rasûlullah´a uymasını ve ona yardımcı olmasını emretti. Ali, Rasûlullah (s.a.v.)´m Mekke´den çıkışından sonra hicret etti. Rasûlullah (s.a.v.), ona, Mekke´de kalıp borçlarını ödemesini, yanındaki emanetleri sahiplerine iade etmesini, sonra arkadan gelip kendisine yetişmesini emretmiş, o da Rasûlullah´ın bu emrini yerine getirdikten sonra hicret etmişti.

Rasûlullah (s.a.v.), onu Sehl b. Hanif ile kardeş ilan etmişti. îbn İs-hak ile diğer siyer ve megazi âlimlerinin ifadelerine göre Rasûlullah (s.a.v.), onu kendisiyle kardeş ilan etmiştir. Bu hususta birçok hadis nakledilmiştir ki, senedleri zayıf olduğundan sahih sayılmamaktadır. Bazılarının metinlerinde karışıklık ve rekaket vardır. Bu hadislerden birinde şöyle denmektedir: "Ey Ali! Sen benim kardeşim, mirasçım ve halifemsin. Benden sonra emredenlerin de en hayırlısısm." Bu, uydurma bir hadistir. Buharî ve Müslim´in sahihleri ile diğer hadis kitaplarındaki ifadelere muhaliftir. Doğrusunu Allah bilir.

Hz. Ali, Bedir gazvesine katılmış, bu savaşta çok yararlılıkları görülmüştür. Bu savaşta düşmanla tek tek mübareze, yani düello yapmış, onları yenmiş, gücünü ortaya koymuştur. Şu aşağıda nakledeceğimiz ayet-i kerime, Hz. Ali, amcası Hz. Hamza, amcası oğlu Ubeyde b. Haris ve bunların hasımları olan Utbe Şeybe ve Velid hakkında nazil olmuştur.

"İşte Rableri hakkında tartışmaya giren iki taraf..." (el-Hacc, 19.)

Hakem ve diğerleri, İbn Abbas´m şöyle dediğini rivayet etmişlerdir:

"Peygamber (s.a.v.), Bedir gününde bayrağı yirmi yaşındaki Ali´ye teslim etti."

Hasen b. Arefe, Ebu Cafer Muhammed b. Ali´nin şöyle dediğini rivayet etmiştir:

"Bedir savaşı yapıldığında semadan bir ses geldi. Bu sesin sahibine Rıdvan deniyordu. Rıdvan şöyls seslendi: Zülfikardan başka kılıç, Ali´den başka bahadır yoktur."

İbn Asakir, bunun mürsel bir rivayet olduğunu söylemiştir. Ancak Rasûlullah (s.a.v.), Bedir gününde kılıcı zülfikarı Ali´ye emanet olarak vermiş, daha sonra bu kılıcını ona hibe etmiştir.

Yunus b. Bükeyr, Hz. Ali´nin şöyle dediğini rivayet etmiştir:

"Bedir gününde bana ve Ebu Bekir´e denildi ki: Birinizin yanında Cebrail, diğerinizin yanında da Mikail vardır. İsrafil, büyük bir melektir. Savaşlara katılır. Savaşmaz ama saf arasında durur."

Hz. Ali, Uhud gazvesine katıldı. Sağ cenahta savaştı. Mus´ab b. Umeyr şehid edildikten sonra bayrağı o aldı. Sol cenahta da Münzir b. Amr el-Ensarî vardı. Ordunun merkezinde de Abdülmuttalib oğlu Hamza vardı. Piyadelerin başında Zübeyr b. Avvam vardı. Piyadelerin başında Mikdad b. Esved´in komutan olarak bulunduğunu söyleyenler de vardır. Hz. Ali, Uhud savaşında şiddetlice savaştı. Müşriklerden çok adam öldürdü. Hz. Peygamber´in yüzü yaralanıp dişi kırıldığı zaman, kanayan mübarek yüzünü Ali yıkadı.

Ali, Hendek savaşına da katıldı. O savaşta Arapların meşhur ve namlı yiğitlerinden Amr b. Abdud el-Amirî´yi öldürdü.

O, Hudeybiye ve Rıdvan bey´atlarına katıldı. Hayber savaşında da çarpıştı. Bu savaşta büyük yararlılıkları görüldü. Öyle ki, bir gün Rasûlullah (s.a.v.), şöyle dedi: ´Yarın bayrağı Allah ve Rasûlün kendisine sevdikleri ve kendisinin de Allah ve Rasûlünü sevdiği bir adama vereceğim." Rasûlullah böyle dedikten sonra insanlar geceleyin konuşmaya başladılar. Bayrağın yarın kime verileceğini kendi aralarında tartıştılar. Ertesi gün Rasûlullah (s.a.v.), gözleri ağrımakta olan Ali´yi çağırdı. Ona dua etti. Gözlerine üfledi ve gözleri iyileşti, artık hiç ağrımadı. Bayrağı ona teslim etti. Cenâb-ı Allah da bayrak onun elindeyken fethi müyesser kıldı. Hz. Ali, Yahudi komutan Merhab´ı öldürdü.

Muhammed b. îshak´m, Ebu Rafi´den yaptığı rivayete gör...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın