Ebu Bekir´in Habeşistan´a Hicret Arzusu.

Ebu Bekir´in Habeşistan´a Hicret Arzusu.

Hz. Ömer´in Müslüman Oluşu.

Fasıl

Fasıl

Alaycılar.

Ebu Bekir´in Habeşistan´a Hicret Arzusu.

Fasıl

Fasıl

Tufeyl B. Amr Ed-Devsî´nin Müslüman Oluşu.

A´şa B. Kaysın Hîkayesi

Hz. Peygamberin Rükane İle Güreşmesi

Fasıl

Fasıl

Hz. Ömer´in Müslüman Oluşu

Ibn Ishak dedi ki: Amr b. As ile Abdullah b. Ebi Rebia, Rasûlullah´ın Muhacir ashabı için Necaşi´den istediklerini elde edemeyince Mekke´ye döndüler. Necaşi, onları hoşlarına gitmeyen bir muamele ile geri çevirmişti. Öte yandan, güçlü, kuvvetli, dönüp arkasına bile bakmayan Hat-tab oğlu Ömer de Müslüman olmuş, Müslümanlık, o ve Hamza vasıtasıyla güçlenmiş,bu durum Kureyşlileri çok öfkelendirmişti.

Abdullah b. Mes´ud şöyle diyordu: Ömer Müslüman oluncaya kadar biz, Ka´be´nin yanında namaz kılamıyorduk. Ömer, Müslüman olunca Kureyşlilerle vuruştu. Nihayet Ka´be´nin yanında namaz kıldı. Biz de onunla beraber namaz kıldık.

Ben de derim ki: îbn Mesud´un şöyle dediği Sahih-i Buharî´de sabittir:

"Hattab oğlu Ömer Müslüman olduktan sonra, biz hep güçlü olduk."

Ziyad el-Bekkaî, îbn Mesud´un şöyle dediğini rivayet eder:

"Ömer´in İslâm´a girişi, bir fetih oldu. Hicret edişi, bir zafer oldu. Emirliğe geçişi, bir rahmet oldu. Ömer, Müslüman oluncaya kadar biz Ka´be´nin yanında namaz kılamazdık. O Müslüman olunca Kureyşlilerle vuruştu. NihayetKaİDe´nin yamnda namaz kıldı. Biz de onunla beraber kıldık."

îbn İshak dedi ki: Hz. Ömer´in Müslüman oluşu, bazı sahabelerin Habeşistan´a hicret etmelerinden sonra olmuştur. Abdurrahman b. Haris b. Abdullah b. Ayyaş b. Ebi Rebia, Ümmü Abdullah binti Ebi Has-me´nin şöyle dediğini rivayet eder:

- Vallahi bizler, Habeşistan´a hicret etmek üzere yola çıkacak iken, Amir, bazı ihtiyaçlarımızı temin etmek için evden dışarı çıkmıştı. O esnada Ömer geldi. Yanımızda durdu. Henüz müşrik idi. Ondan çok eza ve cefalar görmüştük. Yola çıkmak üzere olduğumuzu görünce dedi ki:

- Ey Ümmü Abdillah, yola mı çıkıyorsunuz !

- Evet, vallahi, Allah´ın topraklarından olan şu topraktan çıkacağız. Çünkü bize eziyet ettiniz. Bizi kahrettiniz. Allah, bize bir kurtuluş yolu yaratıncaya kadar buralara dönmeyeceğiz. Bunun üzerine Ömer:

- Allah sizinle beraber olsun, dedi. Ömer´de daha önce görmediğim bir yumuşama müşahede ettim. Böyle konuştuktan sonra yanımızdan ayrılıp gitti. Hicretimizin onu üzdüğünü anladım. Amir de ihtiyaçlarımızı temin ederek dönmüştü. Ona

şöyle dedim:

- Ey Eba Abdillah! Az önce Ömer´i görmeliydin. Yumuşamış ve bizim için üzülmüştü!

- Onun islâm´a gireceğim mi umdun

-Evet.

- Hattab´m eşeği Müslüman olsa da, gördüğün Ömer Müslüman olmaz! Kocam, onun İslâm´a karşı kaba, katı ve acımasız olduğunu gördüğü için İslâm´a girmesinden ümidini kesmişti.

Ben derim kî: Bu rivayet, Hz. Ömer´in kırkıncı Müslüman olduğunu söyleyenlerin görüşlerim çürütmektedir. Çünkü Habeşistan´a hicret eden Müslümanların sayısı, seksenden fazla idi. Ancak Muhacirlerin Habeşistan´a hicret etmelerinden sonra Mekke´de kalan Müslümanların sayısını kırka tamamlayan kişinin Ömer olduğunu söyleyebiliriz. İbn îshak´m, Hz. Ömer´in İslâm´a girişine dair anlattıkları da bunu teyid etmektedir. Bana ulaşan habere göre Hz. Ömer´in kız kardeşi Fatıma binti Hattab, Said b. Zeyd b. Amr b. Nüfeyl ile evliydi. Fatıma Müslüman olmuştu. Kocası Said b. Zeyd de Müslüman olmuştu. Bunlar, Müslümanlıklarını Ömer´den gizliyorlardı.

Nuaym b. Abdullah en-Nahham, Adiyy oğullarındandı. O da Müslüman olmuş, ama Müslümanlığım kavminden gizlemişti. Habbab b. Eret, Fatınıa´nın yanma gelip ona Kur´ân okuturdu. Bir gün Ömer kılıcım kuşanarak Rasûlullah´ı ve sahabelerinden bir kaç kişiyi öldürmek maksadıyla yola çıkmıştı. Kendisine, Rasûlullah ile ashabının kadın, erkek kırk kişi kadar Safa yanındaki bir evde toplanmış oldukları söylenmişti. O da, bunları öldürmek niyetiyle o tarafa yönelmişti. Rasûlullah´ın yamnda amcası Hamza, Ebu Kuhafe oğlu Ebu Bekir b. Sıddık, Ebu Talib oğlu Ali ve Habeşistan´a hicret etmeyip Mekke´de ikamete devam eden bir kaç Müslüman bulunuyordu. Yolda iken Ömer´e, Nuaym b. Abdullah rastladı ye şöyle sordu:

- Nereye gidiyorsun ey Ömer

- Şu dinden çıkıp Kureyşlilerin düzenini bozan, akıllarını yenen, dinlerini kötüleyen, tanrılarına küfreden Muhammed´e gidiyorum. Onu öldüreceğim!

- Vallahi, nefsin seni aldatmış ey Ömer! Sen, Muhammed´i Öldürürsün de Abdumenaf oğulları seni yeryüzünde rahatça dolaşır halde bırakırlar mı sanıyorsun Önce kendi ailene git de onların durumunu düzene sok!

- Ailemden kim Müslüman olmuş ki

- Enişten ve amcan oğlu Said b. Zeyd ile kızkardeşin Fatıma!

Allah´a andolsun ki bunların ikisi de Müslüman olup Muhammed´in dinine tâbi olmuşlardır. Sen, önce onlara git!

Ömer, dönüp kız kardeşi Fatıma´nm evine gitti. Fatıma´nm yanında Habbab b. Eret de bulunuyordu. Habbab´m elinde Tâ-Hâ sûresinin yazılı olduğu bir sahife vardı. Bu sahifeyi, Fatıma´ya okutuyordu.

Ömer´in sesini duyduklarında Habbab, evin bir bölmesine veya saklanılacak bir yerine gizlendi. Fatıma binti Hattab da Kur´ân sahife-sini alıp elbisesi içine sakladı. Ama Ömer kapıya yaklaştığında, Habbab´m Kur´ân okuyuşunu duymuştu. İçeriye girince sordu:

- Duyduğum o ses, neyin nesiydi

- Birşey duymuş değilsin.

- Hayır, vallahi ikinizin de Muhammed´in dinine tâbi olduğunuzu haber aldım!

Böyle dedikten sonra eniştesi Said b. Zeyd´in yakasına sarıldı. Kaz kardeşi Fatıma binti Hattab, onu kocasımn üzerinden itmek için araya girince Ömer onu tokatladı ve yüzünü yaraladı. Böyle yapması üzerine kız kardeşi ile eniştesi ona şöyle dediler:

- Evet, Müslüman olduk. Allah´a ve rasûlüne iman ettik. Elinden ne gelirse yap!

Ömer, kız kardeşinin yüzündeki kanları-görünce yaptığına pişman oldu ve geriledi. Sonra Fatıma´ya şöyle dedi:

- Az önce okumakta olduğunuz şu sahifeyi ver de Muhammed´e neler geldiğine bir bakayım.

Ömer, okur yazar bir kimse idi. Böyle deyince kardeşi Fatıma da şöyle dedi:

- O sahifeye bir zarar vermenden korkarız.

- Korkma. Tanrıya yemin olsun ki, okuduktan sonra onu size geri vereceğim.

Bu söz üzerine Fatıma, onun İslâm´a gireceğini ümid etti ve şöyle dedi:

- Ey kardeşim, sen müşrik olduğun için temiz değilsin. Oysa Kur´ân´a ancak temiz olan kimseler el sürebilirler.

Fatıma´nm böyle demesi üzerine Ömer, kalkıp boy abdesti aldı. Fatıma da içinde Tâ-Hâ sûresinin yazılı olduğu sahifeyi ona verdi. Ömer, Tâ-Hâ sûresinin baş kısmındaki ayetleri okuyunca:

- Bu ne güzel ve ne kıymetli bir sözdür, dedi. Onun böyle deyişini duyan Habbab b. Eret, gizlendiği yerden dışarı çıkıp Ömer´e şöyle dedi:

- Vallahi ey Ömer, ümid ederim ki Cenâb-ı Allah, peygamberinin senin hakkındaki duasını kabul buyurmuştur. Çünkü dün, Peygamber (s.a.v.)´in şöyle dediğini duymuştum:

«Allah´ım, İslâmiyet´i Ebu´l-Hakem b. Hişam (Ebu Cehil) veya Hattab oğlu Ömer ile güçlendir!» Allah Allah ey Ömer!

Habbab´m bu konuşması üzerine Ömer!

- Ey Habbab, beni Muhammed´e götür. Yanma varıp Müslüman olayım, dedi.

Habbab:

- O, şu anda Safa tepesinin yanındaki bir evde bir kaç ashabı ile beraber bulunmaktadır, dedi.

Ömer, kılıcını kuşandı. Sonra Rasûlullah ile ashabının bulunduğu eve yöneldi. Oraya varınca kapıyı çaldı. Sesini duyduklarında ashabtan biri, ayağa kalktı ve kapının deliğinden bakınca Ömer´in kılıcını kuşanmış vaziyette beklediğini gördü. Hemen Rasûlullah´m yanma döndü. Korku içindeydi. "Ya Rasûlallah, gelen Hattab oğlu Ömer´dir. Kılıcını kuşanmış vaziyettedir." dedi.

Hamza:

- İçeriye girmesine izin ver. Eğer iyi niyetle gelmişse, ona ikram ederiz. Eğer kötü niyetle gelmişse, onu kılıcıyla vururuz, dedi.

Rasûlullah (s.a.v.) da:

- İçeriye girmesine izin verin, dedi.

Adam, Ömer´in içeriye girmesine izin verdi. Rasûlullah (s.a.v.) da ayağa kalkıp hücrede onunla karşılaştı. Yakasından şiddetli bir şekilde tutarak:

- Ey Hattab oğlu! Seni buraya getiren sebeb nedir Allah´a yemin ederim ki sen, üzerinde bulunduğun bu müşrikliğe, Allah sana bir bela indirinceye kadar vazgeçmeyeceksin, sanıyorum, dedi.

Ömer:

- Ya Rasûlallah! Allah´a, Rasûlüne ve Allah katından gelen hükümlere iman etmek için sana geldim, dedi.

Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.), yüksek sesle tekbir getirdi. Evde bulunanlar da Ömer´in Müslüman olduğunu, bu tekbirden anladılar. Rasûlullah´ın ashabı da artık saklandıkları o evden çıkıp gittiler. Ashab, Ömer ile Hamza´nın Müslüman olmaları ile güçlenmiş ve bu iki güçlü şahsiyetin Rasûlullah´ı koruyabileceğini, düşmanlarından da intikam alabileceğini anlamıştı.

Ibn İshak dedi ki: Hz. Ömer, İslâm´a girişi hakkında şu açıklamalarda bulunmuştur:

"Ben, İslâm´dan uzaklaşan bir kimse idim. Cahiliye devrinde içkiyi sever ve içerdim. Hazvere çarşısında bir toplantı yerimiz vardı. Orada Kureyşli erkekler bir araya gelirdik. Bir gece arkadaşlarımın yanma gitmek üzere evden çıktım. Toplantı yerimize vardığımda, orada kimseyi bulamadım. Falan içkiciye gideyim de onun yanında belki biraz içki bulup içerim, dedim. Çıkıp onun yanma gittiğimde onu da yerinde bulamadım. Ka´be´ye gitsemde yedi ya da yetmiş kez tavaf etsem, dedim. Mescid-i Haram´a gittim. Baktım ki Rasûlullah (s.a.v.), orada namaz kilıyor. O, namaz kılarken Kudüs´e yönelirdi. Kabe´yi kendisiyle Kud...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın