Azerbeycan´ın Fethi

Azerbeycan´ın Fethi

Ebu Heysem B. Et-Teyyîhan.

Zeyneb Binti Cahş.

Hz.Peygamber´în Halası Safiye Bînti Abdülmuttalib.

Uveym B; Saîde El-Ensârî

Bişr B. Amr B. Haneş.

Ebu Hiraşe Hüveylid.

Nihavend Savaşı

Hicrî Yirmibirînci Senede Vefat Eden Şahsiyetler.

Halide. Velid.

Tüleyha B. Hüveylîd.

Amrb.Ma´dîkerîb.

Aıâb.Hadremî

Numan B. Mukrin B. Aiz El-Müzenî

Hicri YîrmiÎkîncı Senesi

Reyin Fethi

Komes´în Fethi

Cürcan´ın Fethi

Azerbeycan´ın Fethi

Bab´ın Fethi

Türklerle Yapılan Îlk Savaş.

Sed Kıssası

Yezdücürd B. Şehrîyar B. Kısra´nın Kıssası

Ahnef B. Kays Ve Horasan.

Ebu Heysem B. Et-Teyyîhan

Soy kütüğü şöyledir: Ebu Heysem b. et-Teyyihan Malik b. Malik b. Isl Cüşem b. Haris b. Hazreç b. Amr b. Malik b. Evs el-Ensârî el-Evsî. Akabe bey´atmda temsilci olarak bulundu. Bedir gazvesinde ve daha sonraki savaşlara katıldı. Hicretin yirminci senesinde (başka bir rivayete göre ise yirmibirinci senesinde) vefat etti. Hz. Ali ile birlikte Sıfîm savaşına katıldığı da söylenir. Doğrusunu Allah bilir. [1]

Zeyneb Binti Cahş

Soy kütüğü şöyledir: Zeyneb binti Cahş binti Rebab el-Esediye. Hu- zeyme kabilesinin Esed kulundandır. Rasûlullah (s.a.v.)´m zevcelerinden ilk vefat edendir. Anasının adı Ümeyme binti Abdülmuta-lib´tir.Kendi sinin asıl adı Berre idi. Ancak Rasûlullah (s.a.v.), ona Zeyneb adını verdi. Ümmü Hakim künyesi ile çağrılırdı. Bizzat Cenâb-ı Allah tarafından Rasûlullah´la evlendirilen ve nikahları kıyılan kadın Zeynep´tir. Bu sebeple Zeynep, Rasûlullah (s.a.v.)´m diğer zevcelerine karşı övünür ve şöyle derdi: "Sizi aileleriniz Rasûlullah´la evlendirdi. Beni ise semada Allah, Rasûlullah ile evlendirdi." Bu hususta yüce Allah, şöyle buyurmuştur:

"Zeyd, eşiyle ilgisini kestiğinde onu seninle evlendirdik." (el-Ahzâb, 37.)

Zeynep, daha Önce Rasûlullah (s.a.v.)´m azadlısı Zeyd b. Harise ile evliydi. Zeyd, onu boşaymca Rasûlullah (s.a.v.) onunla evlendi. Rasûlullah´m Zeyneple evlenişi, hicretin üçüncü senesinde olmuştu. Başka bir rivayete göre ise dördüncü senesinde olmuştur ki, meşhur olan rivayet de budur. Başka bir rivayete göre de hicretin beşinci senesinde evlenmiştir. Peyfamber (s.a.v.)´in onunla gerdeğe girmesi esnasında örtünme ayeti nazil olmuştur. Nitekim bu husus, Buharı ve Müslim´in sahihlerinde Enes´ten gelen bir rivayetle sabit olmuştur.

Güzellik ve üstünlükle Hz. Ebu Bekir´in kızı Aişe ile yanşan kadın Zeynep´ti. Zeynep, dindar, takvalı çok ibadet eden ve çok sadaka veren bir kadındı. Onu kastederek Rasûlullah (s.a.v.), diğer zevcelerine şöyle demişti. "Vefatımdan sonra bana en erken gelip kavuşacak olan sizin aranızda eli en uzun olanınızdır." Eli uzun demekle Rasûlullah(s.a.v.), onun çok sadaka veren bir kadın olduğunu söylemek istemişti. Zeynep, sanatkar bir kadındı. Eliyle bazı şeyler yapar, bunların satışından elde edilen kazancı fakirlere sadaka olarak dağıtırdı. Onun hakkında Hz. Aişe şöyle demişti:

"Din hususunda Zeynep binti Cahş´tan daha hayırlı, Allah´a karşı takvalı, sözü doğru, akrabalık bağlarını gözeten, emanete çok riayet eden ve sadaka veren başka bir kadını asla görmedim." Rasûlullah (s.a.v.), Veda haccında: "Artık bu hasrın ortaya çıkış zamanıdır." Yani Veda haccından sonra artık dışarı çıkmamak gerekir, dediği için Zeynep ile Şevde, Veda haccından sonra hac etmemişlerdi. Peygamber (s.a.v.)´in diğer zevceleri ise Veda haccından sonra da hacca giderler ve Zeynep ile Sevde´ye :"Vallahi Rasûlullah´ın vefatından ve Veda haccından sonra bineklerimizi hareket ettirmedik, derlerdi.

Anlatıldığına göre Hz.Ömer, Zeyneb´e 12 000 dirhem maaş bağlamış. Zeynep ise o maaşı akrabalarına sadaka olarak dağıtmış, sonra şöyle demiştir: "Allah´ım, bundan sonra Ömer´in maaşı bana gelmesin." Kendisi hicretin yirminci senesinde vefat etmiş ve Hz. Ömer onun cenaze namazını kıldırmıştı. O, kendisi için naaş yapılan ilk kadındır. Cena- ´ zesi Baki mezarlığına defnedildi.[2]

Hz.Peygamber´în Halası Safiye Bînti Abdülmuttalib

Zübeyr b. Avvam´m annesidir.Hz.Hamza, Mukavvim ve Hicl´in öz kardeşidir. Anneleri Hale binti Vüheyb b. Abdümenaf b. Zühre idi. Onun Müslüman oluşunda ihtilaf yoktur. Uhud gazvesinde hazır bulundu. Kardeşi Hamza üzerine çok hüzünlendi. Hendek savaşında Yahudilerden bir adamı öldürdü. O Yahudi, Safiye´nin içinde bulunduğu kalenin etrafında dolaşıyordu. Kale, Hısnı Fari kalesi idi. O esnada Safiye Hassan´a: "Kaleden in, şu Yahudiyi öldür." demiş, ancak Hassan, Yahudiyi öldürmeye yanaşmayınca kendisi kaleden inip Yahudiyi öldürmüş, sonra Hassan´a: "İn ve üzerindeki eşyaları çıkarıp al, eğer o bir erkek olmasaydı ben çıkarıp alırdım." demiş, Ancak Hassan: "Benim onun üzerindeki eşyalara ihtiyacım yoktur." demişti. Safiye, müşriklerden bir adamı öldüren ilk Müslüman kadındı. Ondan başka Hz. Peygamberin diğer halalarının Müslüman olup olmadıkları hususunda ih-

tilaf edilmiştir. Peygamberdin halaları Erva ile Atike´nin de Müslüman olduklarına dair bir rivayet vardır. Îbnü´1-Esir ile şeyhimiz Ebu Abdil-lah ez-Zehebî el-Hafız bu görüştedirler. Sahih kavle göre peygamberin halaları arasında Safiye´den başka Müslüman olan yoktur. Safiye, Önceleri Haris b. Harb b. Ümeyye ile evlenmişti.

Daha sonra Avvam b. Hüveylidle evlendi, ona Zübeyr ve Abdül-Ka-be adında iki çocuk doğurdu. Bir rivayete göre Hüveylid oğlu Avvam, bakire iken Safiye ile evlenmiştir. Ama sahih olan birinci rivayettir. Safiye, yetmiş üç yaşında iken hicretin yirminci senesinde Medine´de vefat edip Baki mezarlığına defnediîmiştir. Allah ondan razı olsun. [3]

Uveym B; Saîde El-Ensârî

Birinci ve ikinci Akabe bey´aytlaruıda ve bütün gazvelerde hazır bulundu. Su ile taharet yapan ilk Müslüman odur. Onun hakkında şu ayet nazil olmuştu:

"Orada, arınmak isteyen insanlar vardır. Allah, arınmak isteyenleri Sever." (et-Tevbe, 108.)

Ondan gelen bazı rivayetler vardır. O, hicretin yirminci senesinde Medine´de vefat etmiştir. [4]

Bişr B. Amr B. Haneş

Hicretin yirminci senesinde vefat edenlerden biri de Carud lakabıyla anılan Bişr b. Amr b. Haneş´tir. Bu zat, hicretin onuncu senesinde Müslüman oldu. Abdu´1-Kays kabilesinde emrine itaat edilen şerefli bir kimseydi. Kudame b. Maz´un´un içki içtiğine şahitlik yapmıştı. Bunun üzerine Hz.Ömer de Kudame´yi Yemen´deki görevinden azletti. Carud, şehid olarak öldürüldü.[5]

Ebu Hiraşe Hüveylid

Hicretin yirminci senesinde vefat edenlerden biri de Ebu Hiraşe Hüveylid b. Mürre el-Hüzelî idi. Bu zat meşhur bir şairdi. Muhadre-min´dendi. Cahiliye ve İslâmiyet dönemlerinde yaşadı. Koştuğu zaman atları geride bırakırdı. Onu bir yılan soktu ve Medine´de vefat etti. [6]

Nihavend Savaşı

Bu, gerçekten büyük bir savaştı. Bu anlı sanlı savaşa Müslümanlar, fetihler fethi adım vermişlerdi.

Ibn İshak ile Vakidî dediler ki: Nihavend savaşı, hicretin yirmibi-rinci senesinde vuku buldu. Seyf b. Ömer ise, hicretin onyedinci senesinde bu savaşın vuku bulduğunu söylemiştir. Hicretin ondokuzuncu senesinde vuku bulduğuna dair bir rivayet te vardır. Doğrusunu Allah bilir. Ebu Cafer b. Cerir, Nihavend savaşını hicri yirmibirinci sene hadiseleri arasında zikrettiği için biz de bu hususta ona uyduk. Biz, siyer âlimlerinin konuyla ilgili ifadelerini bir araya getirdik. Böyle olunca bunların ifadeleri birbirine girdi.

Seyf ile diğer siret âlimleri dediler ki: Bu savaşm çıkış sebebi şuydu: Müslümanlar, Ahvaz´ı fethettikten sonra büyük Fars ordusunu yenerek İstanr´daki başkentleri Medain´i ve çevresindeki birçok beldeleri ele geçirince onlar gayrete geldiler. Şehirden şehire geri dönüp kaçan ve nihayet kovulmuş bir şekilde İsfahan´a varan hükümdar Yezdücürd, Farslıları Müslümanlarla savaşmaya teşvik etti. Ancak o, kendi ailesi, kavmi ve malı içinde bulunuyordu. Nihavend mıntıkasına ve çevresindeki dağlarla şehirlerde yaşayan kimselere mektuplar yazdı. Onlar da Müslümanlarla savaşmak üzere bir araya gelip toplandılar. Yazışıp ha-berleştiler. Nihayet daha önce benzeri görülmemiş büyüklükte bir ordu hazırladılar. Sa´d b. Ebi Vakkas, bu durumdan haberdar olunca Hz. Ömer´e mektup gönderdi. Onu da bu işten haberdar etti. Bu esnada Kûfeliler de Sa´d´a karşı ayaklanıp onun her davranışından şikayetçi oldular. Öyle ki Hz. Ömer´e gidip, şikayetçi olan Kûfelilerin temsilcileri: "Sa´d, iyi namaz kıldırmıyor." dediler. Bu şikaye,tçi heyeti ayaklandıran kişi Cirah b. Sinan el-Esedî idi. Bu kişi, beraberindeki birkaç adamla birlikte Hz.Ömer´e gitmiş ve Sa´d b. Ebi Vakkas´ı şikayet etmişlerdi. Hz.Ömer de onlara şöyle cevap vermişti:

- Sizin şerli kimseler olduğunuzu bu olağanüstü halde kalkıp şikayete gelmeniz ispatlıyor. Halbuki bu esnada Sa´d, Allah düşmanlarıyla savaşa hazırlanıyor. Allah düşmanları, size karşı ordular toplamışlar.

- Ama buna rağmen sizin şikayetinizi dikkate alıp durumu inceleyeceğim. Hz. Ömer, kendisiyle valileri arasında elçilik yapan Muhammed b. Mesleme´yi durumu incelemek üzere Kûfe´ye gönderdi. Muhammed b. Mesleme, oraya varınca kabileleri ve Kûfe´deki mescidleri dolaştı. Cirah b. Sinan taraftarları dışında bütün Kûfeliler, Sa´d´ı hayırla anıp övdüler. Yalnız Cirah b. Sinan taraftarları sustu. Onu ne kınadılar, ne de övdüler. Nihayet Muhammed b. Mesleme, Beni Abs kabilesine gitti. Onlardan Ebu Sade Üsame b. Katade kalkıp Muhammed b. Mesleme´ye

şöyle dedi:

- Madem bize yemin verdin. ...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın