Çocuklarda okul fobisi

Çocuklarda okul fobisi

Çocuğun okula gitmek istememesi ve bu durumun uzun süre devam etmesi, tepki göstermesi okul fobisini düşündürebilir.

BELİRTİLER NELERDİR?

Çocuğun okula gitmek istememesi ve bu konuda mazeret üretmesi

Yeme sorunlarının ortaya çıkması

Uyku bozukluğu

Aşırı alınganlık,kaygı stres ve içedönüklük

Baş ağrısı, mide bulantısı ve kusma gibi sorunların ortaya çıkması
ÇOCUKLA KONUŞUN

Okul fobisi çocuğun okula karşı tepki geliştirmesine neden olabilir. Bu durumda aile önce sorunun nereden kaynaklandığını anlamalıdır. Çocuk okula gitmeyi red ediyorsa aile şu soruları sorabilir:

Çocuk arkadaşlarıyla sağlıklı ilişkiler kurabiliyor mu?

Çocuk dersleri anlamakta zorlanıyor mu?

Yakın arkadaşıyla ilişkileri nasıl?

Çocuk okulun düzenine uyum sağlayabiliyor mu?

Çocuk son günlerde ailenin bilmediği bir sorun yaşadı mı?

Çocuğun öğretmenle ilişkileri nasıl?

Çocuğun ders başarısı nasıl?

Çocuk yaşadığı sorunların üstesinden gelebiliyor mu?

Çocuğun aile ortamından kaynaklanan bir sorun var mı?

Anne ile ilişkilerinde aşırı bağımlı mı?

Aile bu soruları sormalı ve çocuğun korkularını temelden çözmelidir.
HELAL HARAM SINIRLARI KORUNMALIDIR

Ergenlik döneminde gençlerde karşı cinse ilgi ve eğilim artar. Anne baba bu dönem gence ulaşmakta zorlanır ve fazlasıyla müdahale eder. Genç ise, ailenin tepkisine maruz kalacağını düşünerek kendini iletişime kapar. Ailenin çocuğuna ulaşabilmesi için onu dinlemesi ve anlamaya çalışması şarttır.

Kız erkek ilişkilerinde de genç, birine aşık olduğunu ifade ediyorsa aile tepki vermeden onu dinlemeli ve haram helal sınırlarını hatırlatmalıdır. Bu dönem duyguların yoğun olabileceğini ancak ALLAH'ın koyduğu sınırları korumakla sorumlu olduğumuzu vurgulamalıdır.
AİLE GENCİN DUYGULARIYLA ALAY ETMEMELİDİR

Anne baba çocuğu dinlemeli ve doğru yönlendirmelidir.

Konuşurken gençle alay etmemeli duygularını küçümsememelidir.

Tenkit, eleştiri ve aşağılama yoluna gitmemelidir.

Aile gencin kendilerine güven duymalarına yardımcı olmalıdır.

Genç eğer suçluluk duygusu yaşıyorsa aile ona destek vermelidir.

Genç konuşmaktan kaçınıyorsa aile güven vermeli ve genci anlamaya çalışmalıdır

Karşı cinsle ilişkilerde ALLAHın koyduğu sınırların korunması gerektiğini gençle paylaşmalı ve onu yönlendirmelidir.
ANNE KÜLTÜR AKTARIMI YAPAR

İslamiyet'ten önce Orta Asya'da, çocukların yetiştirilmesi geleneksel usullere göre yapılırdı. Erkek çocukları baba, kız çocuklara ise anne model olur ve yol gösterirlerdi. Dünyada olduğu gibi bu ortaasya'da da anne ailede sözü geçen önemli bir kişi idi. Çünkü çocukların eğitimi ve kültürel değerlerin aktarımı annenin görevi idi. Babadan sonra aileyi anne temsil ederdi. Miras babadan sonra anneye kalırdı. Tarih'te kadınların hükümdarların naibi olmaları ve sözlerini geçerli kılmaları bundan kaynaklanıyordu. Kadın dul kaldığında babanın evine dönemezdi. Koca da boşayamazdı. Toplumda ana kavramı babadan önce zikredilirdi. Dul kalan kadın, çocuklar büyüyünceye kadar ailenin reisi olur büyüdüğünde ise reisliği oğullardan en büyüğüne devrederdi. Kadın sadece evinde değil dışarıda da kocasını yardımcı olur ve gerektiğinde ok atar, ata biner ve spor yapardı. Günümüzde olduğu gibi eski Türklerde de evin en küçük oğlu babanın yanında oturur ve ailenin devamını sağlayan kişi olurdu. Töreye göre onlar hükümdar olamasalar da, ocağın devamını sağlayan kişi olarak bilinirlerdi. Dede korkut'da oğlu olan konuklar, ak otağda kızı olanlar ise kırmızı otağda çocuğu olmayanlar ise kara çadırda ağırlanırdı. Eğitimin temeli ailede atılır ve anne çocuğa kültürel aktarım yapardı. Çocuk küçük yaşlarda hayvan bakıcılığı, çadır işleri, göç hayvanların otlatmak ve silah yapımı gibi bilgileri aileden öğrenirdi. Aile değerleri çocuğa küçük yaşlarda verilirdi. Dede korkut'un şu sözleri buna örnektir:

"Kız anadan görmeyince öğüt almaz, oğul atadan görmeyince şufra çekmez, oğul atanın yetiridür iki gözünün biridir. Devletli oğul kopsa ocağının közidür"

MİLLİGAZETE
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın