Konu Başlığı: Son umut Gönderen: Safiye Gül üzerinde 05 Mayıs 2011, 12:02:48 Son Umut Kureyş'in önde gelenleri yanından aynhnca Ebu Talib, yeğenine döndü ve yılların tecrübesiyle şunlan söyledi O'na: - Vallahi de ey kardeşimin oğlu! Onlardan imkansız bir şey istemedin! 391 Bkz. Halebi, Sire, 2/49-50 Efendiler Efendisi'ni ümitlendiren bir cümleydi bu. Nihayet, yıllar sonra amcası da İslam'a geliş emaresi göstermiş; iman adına bir kapı aralamıştı. Her fırsatı değerlendirmek isteyen müşfik Nebi, büyük bir ümitle ona yöneldi; bunca zaman kendisine kol ve kanat geren biricik amcasının, iman adına mesafe alamadan gitmesine gönlü bir türlü razı değildi: - Ey amca! Peki, onu sen söyle ki, kıyamet gününde ben de onunla sana şefaat edebileyim, dedi. Kendini, insanların imanını kurtarmaya adamış bir ruh için bu, elbetteki çok önemli bir fırsattı; amcasının, gelip de iman etmesini o kadar gönülden arzuluyordu ki! Ancak iman işi, bir nasip meselesiydi; peygamber bile olsa insan, Allah dilemedikçe kimseyi hidayet üzere sabit tutamaz ve dilediğine bu yolu ayncalıklı hale getiremezdi. Zira, vahiy de aynı şeyleri söylüyordu: - Şüphe yok ki Sen, dilediğin kimseyi doğru yola eriştiremezsin; lakin ancakAllah dilediğini doğruya hidayet eder |