|
Konu Başlığı: Şam a ikinci yolculuk Gönderen: Safiye Gül üzerinde 10 Mayıs 2011, 17:59:38 Şam'a İkinci Yolculuk Bu arada, yirmi beş yaşlarına ulaşmıştı. Bir gün amcası Ebu Talib, O'nu karşısına aldı ve şunları söylemeye başladı: - Ey kardeşimin oğlu, yeğenim! Biliyorsun ki ben, mal ve mülkü olmayan bir adamım. Gün geçtikçe sıkıntılarımız artıyor ve gelen her yeni sene, hoşumuza gitmeyecek sıkıntılarla birlikte geliyor. Ne malımız kaldı ortada, ne de bir ticaretimiz! Bu cümlelerin arkasından belli ki bir teklif gelecekti, Zira bunlar, uzun zaman düşünülüp de teker teker seçilerek kulla- 86 Bkz. İbn Sa'd, Tabakat. 1/128; Süheyli, Ravdu'l-Ünf, 1/91 nılan cümlelerdi. Bunları ifade ederken Ebu Talib'in yüzünde, yanlış bir işe adım atma ihtimalinden kaynaklanan bir endişe de okunuyordu. Belli ki, zor bir karann arefesindeydi. - Duydum ki kavmin, Şam taraflarına ticaret için bir kervan tertip etmiş. Huveylid'in kızı Hatice de, bu kervanda görevlendireceği, ticaretinde kendisine ortak güvenilir bir adam arıyormuş. Her ne kadar ben Senin, Şam taraflanna gitmenden hoşlanmasam ve oradaki hasetkar bazı din adamlannın Sana bir kötülük yapmalanndan endişe edip korksam da, çaresizim. O'na bir gitsen, sanıyorum ki, Sana duyduğu güven, emniyet ve senin temiz fıtratm sebebiyle bu iş için başkalan yerine Seni tercih edecektir ... Öyle 'git' demek kolaydı; ama işi fiile dönüştürüp gitmek pek kolay görünmüyordu. Onun için bu işin, ihtimallere bırakılmaması gerekiyordu. Bu maksatla söze, işin burasmda Efendimiz'in teyzesi Atİke girdi ve "haya abidesi bir insanın, kendini arz gibi bir konumda bırakılmaması" gerektiğini ortaya koydu. Zira Efendimiz'in teyzesi .Atike, Hatice Binti Huveylid'in erkek kardeşi ve Zübeyr İbn Avvam'm da babası olan Avvam İbn Huveylid ile evliydi. İki tarafı da bilen bir insan olarak konuşuyor ve olmasını arzu ettiği bir işte, sonuca götürücü bir rehberlik yapmak istiyordu. Evet, işin çoğu Ebu Talib' e düşüyordu. Ancak bunun için de, öncelikle Muhammedü'l-Ernin'in onayı alınmalıydı. Ancak bu da zor olmayacaktı; cevap bekleyen yüzlere Efendiler Efendisi: - N asıl isterseniz öyle olsun, diyor ve meseleye olumlu bakıyordu. |