Medineden hareket

Medine'den Hareket

Artık gelen gelmiş ve sıra, İslam ordusunun yola çıkmasına gelmişti. Resülullah her kabileye sancak ve bayraklarını hazırlamalannı söylüyor ve onlan savaşa teşvik ediyordu.

- Kişi, ayakkabıyla yola çıktığı sürece süvari gibidir, buyurarak ashabım ayakkabı giymeleri konusunda teşvik ediyordu. Zira binecek bir hayvanı olmayanlar açısından, bu kadar uzun mesafelerin aşılabilmesi, ancak böyle mümkün olabilirdi!

Kendisinden önce hareket edenlere namaz kılma görevini de Hz. Ebu Bekir'e (radıyallahu anh) vermiş, büyük sancağı da yine ona teslim etmişti.

Ve takvimlerin, Recep ayının bir perşembe gününü gösterdiği gün Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellern), yerine Medine'de Hz. Ali'yi bırakarak-e" otuz bin kişilik ordusuna hareket emri verdi. Ancak münafıklar, Hz. Ali'nin Medine'de bırakılmasını da dillerine dolayacaklardı; her adımda bir fitne kazanı kaynatıyor ve:

- Peygamber onu, küçümsediği ve yetersiz gördüğü için burada bıraktı, diyerek gündemi değiştirmek istiyorlardı. Maksatlarına ulaşmış, Hz. Ali'yi de tedirgin etmişlerdi ve bunu duyan Hz. Ali, Curfa kadar koşup arkadan yetiştiği Allah Resülü'ne durumu anlatacaktı. Kendisi gibi birisinin er meydanlarında olması gerektiğini söylüyor ve Sultan-ı Rusül'ün cephede koşturduğu bir dönemde, çoluk çocukla birlikte Medine'de oturmak istemediğini beyan ediyordu! Bunun üzerine ona dönen Efendiler Efendisi (sallallalıu aleyhi ve sellem):

- Yalan söylüyorlar, buyuracaktı. Ben seni, Benden arka kalanlara, ailerne ve kendi ailene zahir olman için bıraktım; hem sen, Benim yanımda, Hz. Musa'nın yanındaki Hz. Harun gibi olmayı istemez misin ey Ali? Şu kadar var ki, Benden sonra peygamber olmayacaktır!

Muhtemelen Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) onu, kendilerine merkez inşa eden ve gözünün içine baka baka yalan söyleyip de savaştan kaçan münafıklardan gelebilecek tehlikelere karşı uyanık kalması için özellikle Medine'de bırakıyordu ve talimatını alan Hz. Ali, yeniden Medine'ye geri dönecektil

Yolda geri dönen bir grup insan daha vardı; bunlar, Uhud'da da

350 o gün Medine'de görevlendirilen isimler arasında Muhammed İbn Mesleme, SiM' İbn Urfuta ve Abdullah İbn Ümmi Mektfun gibi isimlerin de olduğu ifade edilmektedir. Bkz. Viikıdi, Megazi, 1/996; Abdurrezzak, Musannef, 2/395 (3828); İbn Sa'd, Tabakat, 4/205; İbn Kesir, Sire, 4/12

oyun bozanlık yapan İbn Selül ve arkadaşlarından başkası değildi! Aynı taktiği uyguluyor ve bilhassa Abdullah İbn Übeyy İbn Selül:

- Muhammed bugün, yokluk, sıcak ve bunca uzaklık dolayısıyla üstesinden gelemeyeceği insanlarla savaşmaya gidiyor! Herhalde O, Beni Asfar'la savaşmayı oyun sanıyor! ValIahi de ben, O'nun arkadaşlarını dağ başlarında esir alınarak bağlandıklarını görür gibiyim, diyordu.

Bir arınmaydı bu da ve belli ki Allah (celle celaluhü}, Restıl-ii Kibriya'sıyla birlikte nifak içinde olanların yürümesini murad buyurmuyordu. O gün delil olarak Efendimiz'in önünde, Alkame İbn Feğvô. yürüyordu.

Vô.di'l-Kurô.'dan geçerken karşılarına bir bağ çıkmıştı ve ashab-ı kiram, bu bağdan çıkacak mahsulü tahmin etmeye çalışıyordu. Ashabının bu heyecanına Allah Resülii de katılıyordu:

- Tahmin edin, buyurdu. Herkes bir şeyler söylemişti; Sultan-ı Rusül de, on vesak olarak tahmin edip bahçe sahibine:

- Bu bahçenin ne kadar mahsül verdiğini iyi takip et; çünkü gelirken buraya yine uğrayacak ve senden soracağım, buyurmuştu.s>'

Vadi'I-Kura'da bulunduğu sıralarda, burada yerleşik bulunan Yahudilerden Aridoğulları Efendimiz'e yemek getirip ikram edecek ve o da, kırk vesak karşılığında bu ikrarnı kabul edip ashabıyla birlikte yiyecekti.

Halice'den geçip de Zi'l-Merve denilen yere geldiklerinde iyice yorulan ashab:

- Ya Resülullahl Burası tam konaklanacak bir yer; hem su hem de gölgelik var, demişlerdi. Ancak Resülullah (sallalIahu aleyhi ve sellem):

- Burası birilerinin ekin tarlası; burada konaklamak uygun olmaz, buyuracak ve yine devesinin yularını serbest bırakmalarını talep edecekti; zira onun da bir memur olduğunu söylüyor, nerede konaklamak gerektiğini onun da bileceğini ifade ediyordu! Gerçek-

351 Tebük'ten dönüşte gerçekten bu bahçenin yanına uğrayan Efendimiz (s.a.s.):

- Bahçen ne kadar mahsül verdi, diye sahibine soracak ve kendi tahmin ettiği gibi on vesak olduğunu görecekti. Bkz. Buhari, Sahih, 2/539 (ı411); Miislim, Sahih, 4/1785 (1392); Ebu Davud, Sünen, 3/179 (3079)

ten de deve gelmiş ve büyük bir ağacın altında durmuştu. Ashab-ı kiramla birlikte orada mala verecek olan Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellern), burada namaz kılacak ve bir miktar dinlenecekti.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın