Hz Ömer in teklifi ve yola çıkış

Hz. Ömer"in Teklifi ve Yola Çıkış

Duydukları karşısında deli divane olan Hz. Ömer, olup bitenleri hala hazmedememişti; hazmedilecek gibi de değildi! Ortalıkta bir dolabın döndüğü kesindi ve bu tezgah, Hz. Ömer gibi insanları derinden yaralamıştı. Onun için, çizgiyi aşanlara hadleri bildirilmeli ve bir daha böyle bir boşboğazlık yapmalarına imkan tanınmamalıydı. Kılıcını kaptığı gibi Allah Resülü'nün yanına geldi. Bu sırada Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem), bir ağacın gölgesinde oturmuş, sırtına masaj yaptırıyordu. Daha önce görmediği bir manzaraydı bu endişeyle sordu:

- Ya Resülullahl Yoksa sırtınızda bir ağrı mı var?

- Dün gece deve, Beni sırtından attı, buyurdu.

- Ya Resülullah, diye söze başladı Hz. Ömer. Bana müsaade et-

seniz de şu İbn Übeyy'in boyuunu vursam!

- Bunu gerçekten yapar mısın, diye mukabele etti Allah Resü-

ıü.

- Evet, diyordu Hz. Ömer. Seni hak beyanla gönderene and olsun ki yaparım!

Onun neyi yapıp neyi yapamayacağını Allah Resülü de biliyordu. Allah Resulünde hafif bir temayülü hissetseydi, daha sormadan İbn Übeyy'in işini bitiriverirdi. Ancak mesele, kılıçla çözülecek cinsten değildi. İbn Übeyy'i lider gören ve onun arkasından giden çok insan vardı. Uhud'dan ayrıldıkları günü herkes hatırlıyordu. Aynı zamanda bu adamlar, perde arkasından ne türlü entrika çevirirlerse çevirsinler dış görünüş itibarıyla Müslüman olduklarını söylüyor ve Allah Resülü'nün arkasında namaza duruyorlardı. Öyleyse başkalarını da etkileyecek fevri bir adımdan kaçınmak gerekiyordu. Onun için Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellern), Hz. Ömer'e şunu söyledi:

- O zaman Yesrib'de, şu anda kendilerine emretsem onu öldürecek birçok kimse bu işe karşı çıkar ve burun kırıp kazan kaldırırlar!

İbn Übeyy'in kellesine gözünü diken Hz. Ömer:

- Ya Resülullah, diye bir kez daha seslendi. O zaman Abbôd İbn Bİşr'el86 emretseniz de şu adamın başını bari o getiriverse!

Şefkat peygamberi (sallallahu aleyhi ve sellern), bundan da hoşlanmamıştı. Zira O, inhiraf ettiklerinde insanlara büyük cezalar veren değil, her zaman onlara hayat bahşetmek için gönderilmiş bir peygamberdi. Onun için döndü Hz. Ömer' e ve:

- Hayır, dedi. O zaman da insanlar, Muhammed arkadaşlarını öldürüyor diye dedikodu ederler!

Efendimiz'in getirdiği din, dengeyi telkin ediyordu ve anlaşılan Allah Resülü, İbn übeyy konusunda da re'yini dengeden yana kullanıyordu. Öyleyse Hz. Ömer' e geri adım atmak düşerdi.

Hz. Ömer geri adım atmıştı ama İbn Übeyy'in söyledikleri, insanların ağzına pelesenk olmuş dolaşıp duruyordu. Buna bir çözüm bulunmalıydı ve Hz. Ömer,

- Öyleyse insanlara emretsen de yola çıksalar, teklifinde bulundu. O ana kadar bütün tekliflerine olumsuz cevap veren Efendiler Efendisi bu sefer:

- İşte bak bu olur, buyurdu.

186 Başka bir rivayette, "Muhtunmed İbn Mesleme'ye emretseniz de' şeklindedir. Bkz. Vakıdi, Megazi, 1/415, 421; Salihi, Sıibülü'l-Hüda ve'r-Reşad, 4/349

Bunun üzerine Müreysi kuyusunun başından Hz. Ömer'in gür sesi yankılanmaya başladı. Hz. Ömer'in bu çıkışı, ashabı bir anlık tereddüde sevketmişti; zira günün orta vakti ve bu kadar güneş altında yola çıkmak Resfılullah'ın adeti değildi. Çok geçmeden Allah Resfılii (sallallahu aleyhi ve sellem) de, Kasva'nın üzerinde görülüverdi; demek gerçekten de yola revan olunuyordu!

Efendiler Efendisi'nin yanına yaklaşan Evs'in efendisi Sa'd İbn Ubade,ı87 Allah Resülü'ne selam verdikten sonra:

- Ya Resülullah, diye seslendi. Bugün öyle bir saatte yola çıktınız ki daha önceleri hiç bu vakitte hareket etmezdiniz; bunun sebebi nedir?

Efendimiz ona döndü ve:

- Arkadaşınızın söyledikleri sana ulaşmadı sanırım, buyurdu.

Gerçekten de duymamıştı ve Hz. Sa'd:

- Hangi arkadaşımızın ya Resülullah, diye sordu.

- İbn Übeyy, dedi Allah Resülii (sallallahu aleyhi ve sellern). Medine-

'ye dönünce, aziz olanın zelil olanı oradan çıkaracağını sanıyorl

Hz. Sa'd, feraset sahibi bir liderdi. Kıvrak zekasıyla hemen şunları söyledi Allah Resülü'ne:

- Sen ya Resülullahl İstersen onu çıkarırsın; çünkü Aziz olan Sensin, zelil ise şüphesiz o! Zaten izzet, Allah, Resülullah ve mü'minler için söz konusudur. Ancak ya Resülullahl Sen yine de ona yumuşak davran! Çünkü Allah Seni buraya getirdiğinde kavmi onu, inci boncuk giysilerle, taç giydirip başlarına lider yapmaya hazırlanıyordu. Tacındaki kıymetli taşların hepsi tamamlanmış, sadece Yuşa' adındaki bir Yahudi 'hayır' diyerek elindeki taşı vermemişti; lider olabilmesi için elindeki kıymetli taşa olan ihtiyaçlarını biliyor ve yüksek bir bedel istiyordu. İşte tam bu sırada Allah (celle celaluhü) Seni gönderdi ve o da, bu sebeple Senin, ona ait mülkü gasbettiğini düşünüyor!
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın