Sayfayı Yazdır - Hz. Hamza nın şehadeti

Hz. Hamza'nın Şehadeti

Uhud günü düşmanla yaka paça olurken Efendimiz'in önünde sadece amcası ve sütkardeşi Hz. Hamza vardı. 'Allah'zn aslam' diye anılan Hz. Hamza'nın eliyle o gün Allah (celle celaluhü), düşman arasından otuz bir kişiyi öldürmüştü. Düşman sancaktarlarından bazılarını da o öldürmüş ve böylelikle bidayette yaşanan hezimette önemli bir roloynamıştı. Elbette böyle bir aslanın çok düşmanı olurdu. Aynı zamanda Hz. Hamza, Bedir'de Cübeyr İbn Mut'im'in!" amcası Tuayme İbn Adiyy'i öldürmüştü. Bunun üzerine Cübeyr, kölesi Vahşi'yi yanına çağırmış ve:

- Şayet sen, benim amcama mukabil Muhammed'in amcası Hamza'yı öldürürsen hürsün, demişti. Bir köle için hürriyet, en önemli meseleydi ve Vahşi de ümitlenmiş, hürriyetine kavuşacağı güne ulaşabilmek için Hz. Hamza'yı öldürmenin hayalleriyle yatıp kalkıyordu. Mızrak atmakta mahir olduğu için artık kendini bileğine adamış, sürekli atış talimleri yapıyordu.

Onun için Uhud, çok önemli bir fırsattı ve o, savaş devam ederken Uhud meydanında sürekli Hz. Hamza'yı kolluyordu. Ancak onun yanına yaklaşmaya imkan ve ihtimal yoktu; önüne gelenin kellesini yere indiriveriyordu. Onu hedefleyip de karşısına dikilen herkes, daha ne olduğunu anlayamadan kendini cansız yerde buluyordu.

Onu uzaktan gördüğünde Vahşi, hedefinden emin olmak için yanındakilere sordu:

121 Neseb ilmini çok iyi bilen ve bu ilmi Hz. Ebü Bekir 'den aldığını söyleyen Cübeyr İbn Mut'im, Hudeybiye sonrasında gelip Müslüman olacaktır. Bkz. İbnii'l-Esir, Üsiidü'l-Gabe, 1/515, 516

- Şu adam kim?

- Hamza!

- Aradığım adam, dedi kendi kendine ve ağaçların veya taşların

arkasına saklana saklana ona yaklaşmaya başladı. Her adımı, onu hedefine biraz daha yaklaştınyordu. Tam o sırada Hz. Hamza'nın karşısına Siba' İbn Abdiluzza çıkmıştı:

- Gel bakalım, diyor ve onun da işini bitirmek için yanına çağırıyordu. Derken birkaç darbede onu da altına almış, işini bitirivermişti. Bu sırada Vahşi yaklaşabileceği en yakın mesafeye kadar gelmiş ve bir taşın arkasında gizlenmiş fırsat kolluyordu. Bir aralık Hz. Hamza'nın zırhı açılıvermişti; Vahşi için tam zamanıydı ve elindeki mızrağı fırlatıverdi!

Mızrak, sinesine saplanmıştı. O haldeyken bile Vahşi'nin üstüne yürümek istedi; ancak buna imkan yoktu. Vahşi, hala yaklaşmaktan çekiniyor ve tamamen hareketsiz kalmasını bekliyordu.

Derken Hz. Hamza, şehitlerin piri olarak ruhunu teslim etti.

Artık Vahşi, hürriyetini elde etmiş bir insandı. Zaten başka da bir gayesi yoktu ve yanına gelip mızrağını Hz. Hamza'nın sinesinden çıkardı; karnını yardı ve ciğerini söküp önce Hind'in yanına gitti. Onun da Hz. Hamza'ya diş bilediğini biliyordu; zira Bedir'de babası dahil yakınlarını Hz. Hamza öldürmüştü. Belli ki, yaptığı iş karşılığında takdir de görmek istiyordu. Geldi ve:

- Bu Hamza'nın ciğeri, dedi. Gözleri dört açılmıştı Hind'in; riiyalarına girip hayallerini süsleyen bir konuda finali yakalamış olmanın heyecanı vardı üzerinde!

Ve Vahşi, gerçekten de beklediği takdiri görecekti; tuttu Hind, önce Hz. Hamza'nın ciğerini ağzına alarak çiğnemeye başladı ve sonra da onu ağzından çıkararak dışarı attı. Kin ve nefretin zirveye çıktığı demlerdi. Ardından da Vahşi'ye döndü ve gösterdiği bu başarıdan dolayı boynundaki kolyelerle üzerindeki kaftanını ona hediye etti. Aynı zamanda, Mekke'ye döndüklerinde kendisine on dinar da para vereceğini vaadediyordu.

Bu da kesmemişti Hind'in nefret hislerini. Ardından elinden tuttu Vahşi'nin ve kendisine Hz. Hamza'nın yerini göstermesini söyledi.

Derken yanına kadar geldiler. Tuttu, bu sefer de mübarek vü

cudunu parçalamaya başladı; burun ve kulaklarını kesmiş, onları süs diye boynuna asarak dolaşmaya başlamış, Mekke'ye dönünceye kadar da onları boynundan çıkarmamıştı.

Aynı zamanda Hind, yüksek bir taşın üstüne çıkmış avazı çıktığı kadar bağırarak yaptıklarını insanlara ilan ediyor, Bedir'in intikamını almış olmanın verdiği zafer sarhoşluğuyla kendilerini yüceltip göklere çıkarırken Müslümanları yerden yere vurmaya çalışıyordu.

Onun o gün ağzının payını verecek de yine bir başka Hind olacaktı; Hind Binti Üsase de, beri taraftan mukabelede bulunuyor ve daha nice Bedirler geleceğini ilan ederek Utbe'nin kızı Hind'in sesini kesmeye çalışıyordu.

Durumdan efendisini de haberdar eden Vahşi, Mekke'ye döner dönmez de hürriyetine kavuşacaktı.

๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Efendimiz => Konuyu başlatan: Safiye Gül üzerinde 29 Nisan 2011, 12:15:14