Mekke ye atfedilen son nazar

Mekke'ye Atfedilen Son Nazar

Bu sırada Allah Resülü (sallallahu aleyhi ve sellern), son kez Mekke'ye doğru yöneldi; belli ki içine, peygamberlerin uğrak yeri, yeryüzündeki ilk binanın sahibi ve kendisinin de ikizi sayılan bu beldeden ayrılığın hüznü çökmüştü. Adeta, yüreğini bırakıp da gidiyordu. Halbuki, vahiy geleceği ana kadar kırk yıl beklemiş ve bu süre içinde de, sıklıkla Hira'ya çıkıp oradan, Kabe'nin kendine yakışır bir şekilde ibadet ü taatla bütünleşebilmesi için dualar etmiş, istikbali seyre dalmıştı. Kolay değildi; Allah'ın en sevgili kulu ve peygamberlik zincirinin son halkası Habib-i Zişan Hazretleri, Allah'ın evinden ayrılmak zorunda kalıyor ve başka bir beldeye doğru yol alıyordu.

496 Bkz. İbn Kesir, el-Bidaye, 3/189

Artık, Mekke'ye atfedilen son nazarlardı bunlar ve adeta Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellern), Mekke ile konuşuyordu. Hz. Ebu Bekir de dikkat kesilmiş, bu sessiz muhavereye şahit oluyordu. Dudaklanndan şu cümleler dökülecekti:

- ValIahi de ey Mekke! Ben, senden aynımak zorunda kaldım! Şüphe yok ki sen, yeryüzünde Allah'a en sevimli olan beldesin; Allah'ın sana özellütuftan var! Allah'a yemin olsun ki, senin ehlin buradan Beni çıkarmaya zorlamasaydı, asla seni terk edip dışarı adım atrnazdımlw?

Bundan sonra da, başta Efendiler Efendisi Hz. Muhammed, O'nun sadık yari Hz. Ebu Bekir ve Mekkeli müşrik rehber Abdullah İbn Ureykıt, yola koyuldu ve sahil tarafını takip ederek Medine istikametinde mesafe almaya başladılar.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın