๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Efendimiz => Konuyu başlatan: Safiye Gül üzerinde 02 Mayıs 2011, 11:43:34



Konu Başlığı: Ebi Süfyan ın geri dönüş çağrısı
Gönderen: Safiye Gül üzerinde 02 Mayıs 2011, 11:43:34
Ebi Süfyan'ın Geri Dönüş çağrısı

Ebu Süfyan'ın gönderdiği Kays İbn İmriülkays da, Cuhfe deni­len yerde Kureyş ordusuna ulaşmış ve:

- Şüphesiz ki sizler, kervandaki mallarınızı ve onunla birlikte olan adamlarınızı düşünerek yola çıkmıştınız; şimdi ise hem malla­rınızı, hem de canlarınızı Allah tehlikelerden kurtardı; öyleyse geri dönün, diyerek onlara, savaşın gereksiz olduğu mesajını iletiyordu.

Bu haberi duyan ve zaten savaşmak istemeyen Hôris İbn Amir, Ümeyye İbn Halef, Rebia'nın oğulları Utbe ve Şeybe kardeşler,

Hakim İbn Hizôm, Ebu'l-Bahteri, Ali İbn Ümeyye ve As İbn Mü­tıebbiiı gibi bazı insanlar, geri dönüş için belli başlı girişimlere bile başlamışlardı.

Ebu Cehil, bu girişimi ve geri dönmek isteyen herkesi korkak­lıkla itham ediyor ve onlar insanlar önünde zor durumda bırakıyor; ayrıca Ukbe İbn Ebi Muayt ve Nadr İbn Haris de ona destek verip yol gösteriyorlardı. Küfür adına kinni kusuyor ve göz göre göre insanları ölüme sürüklüyordu. Son hükmü de yine o verecekti:

- Vallahi de, Bedir'e ulaşıncaya kadar asla geri dönmeyiz! Sonra da orada üç gün kalır; develer keser, yemek yeyip içki içer ve çalgıcı kadınlarla alem yaparız! Böylelikle Araplar, bizim toplanıp da bu­raya kadar geldiğimizi duyar ve bundan sonra da asla bize karşı laf üretemezler! Haydi, yolunuza devam edin!

Ancak, herkes aynı kanaatte değildi; Ahnes İbn Şerik, Zühreo­ğullarına seslenerek artık kervanın emniyette olduğunu ve dolayı­sıyla da savaşmalarına gerek kalmadığını söyleyip onlarla birlikte geri dönecekti. Zühreoğullarını, Adiyyoğulları da takip edecek ve bu iki kabileden, savaş için yola devam eden kimse kalmayacaktı.

Her türlü çabaya rağmen Ebu Cehil'in, inatla Kureyş'i savaşa sürüklediğini duyan Ebu Süfyan şunları söyleyecekti:

- Vah kavmimin başına gelenlere! Hiç şüphe yok ki bu, Amr İbn Hişam'a (Ebu Cehil) ait bir hırstan başka bir şey değil!

Hatta, Kureyş'in habercisi gelip de, kendisine her şeye rağmen ordunun, Ebu CehiI'in teşvikiyle Bedir'e doğru ilerlediğini söyledi­ğinde çok üzülmüştü. Üstüne üstlük bir de bu adamlar, kendisini de arkadan çağırıyor ve kervanı Mekke'de bırakarak orduya yetiş­mesini istiyorlardı. Şaşılacak bir işti; göz göre göre ölüme gidiyor­lardı ve o, bunların hiçbirine iltifat etmeyecek ve böylelikle, Ebu Cehil'in hırsına kendisini de kurban etmeyeceğini beyan etmiş ola­caktı.

Çok geçmeden Mekke'de, Kureyş'in kervanından ayrılan Zühre ve Adiyyoğullarıyla karşılaşacak olan Ebu Süfyan, diğerleri gittiği halde kendilerinin neden döndüklerini soracak ve karşılık olarak da, onlar, Ebu Süfyan'ın gönderdiği haber sebebiyle döndüklerini söy­leyeceklerdi.