Dokuzuncu yılın önemli olayları

Dokuzuncu Yılın Önemli Olayları

Tebük'ten döndükten sonra münafıkların reisi konumundaki Abdullah İbn Übeyy İbn Seliii vefat etti; hakkında konuşulanları oğlu Abdullah da biliyordu ve Efendimiz' e gelerek, babasının namazını kıldırmasını talep etti. Babasına rağmen samimi bir mü'rnindi ve Efendiler Efendisi de onun bu samimiyetine müspet cevap verecek, perde altından her türlü kötülüğü yapmış olsa bile, zahir itibariyle mü'min olduğunu söylediği için onun adına da istiğfarda bulunacaktı. Efendimiz'in bu tercihini duyan Hz. Ömer bir çırpı da huzura gelerek O'na:

- Onlar için Sen ister Allah'tan af dile, ister dilerne. Yetmiş kere bile istiğfar etsen, Allah onları asla affetmeyecektir. Evet, böyle!

376 Gerçekten de öyle olacaktı; Efendimiz'in talimatlannı yerine getirmek için Yemen'de bulunduğu sıralarda Hz. Muftz, Allah Resülü'nün vefat haberini alacak ve ancak Medine'ye geldiğinde, Mescid-i Nebevi ile Efendimiz'in kabrini ziyaret edebilecekti. Bkz. İbn Esir, Usudu'l-Ğabe, 2/217; İbn Hacer, el-İsabe, 8/41 (11550)

Çünkü onlar Allah'ı ve Resülü'nü tanımayıp karşı geldiler. Allah da böylesi fôsıklar güruhunu hidayet etmez, emellerine kavuşturmaz."? mealindeki ayeti hatırlatıp münafık1ara reislik yapmış bir adamın namazını kıldırmaması gerektiğini söyleyecekti. Ancak, hakkında kesinlik ifade eden bir beyan olmadığı sürece ashabımn lehine hareket etmeyi itiyat edinen Allah Resülü (sallallahu aleyhi ve sellern), 'ister dile, ister dileme' ifadelerini birer açık kapı olarak değerlendirmiş ve:

- Ben, istiğfar etmek veya etmemek arasında muhayyer bırakıldım; demek ki Allah (celle celaluhü) izin verdi ve Ben de yetmişten fazla istiğfar ederim, diyerek İbn Selül'iin mezarına kadar gidecek ve namazını da bizzat kendisi kıldıracaktı.

Ancak çok geçmeden yine Cibril-i Emin gelecek ve:

- Onlardan ölen hiçbir kimsenin cenaze namazını kılma ve kabri başında dua etmek üzere durma! Çünkü onlar Allah'ı ve Resülü'nii tanımadılar ve yoldan çıkmış olarak öldüler,378 mealindeki mesajı getirerek, bundan sonrası için münafık1ara daha net bir tavır sergilenmesi gerektiğini anlatıp, bundan böyle onlara ne istiğfar etmenin ne de namazlarını kılmanın mümkün olacağım bildirecekti.

Damad-ı Nebi Hz. Osman yine üzgündü; zira Efendimiz'in kızlarından Ümmü Kiilsiutı Validemiz de bu yıl içinde vefat edecekti! Bilindiği üzere Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) onu, Rukiyye Validemizin vefatından sonra Hz. Osman ile nikahlamıştı! Olacak ya, şimdi Üm mü Külsüm Validemiz de vefat etmişti! Onun vefatıyla üzüntüsü katlanan Efendiler Efendisi (sallallahu aleyhi ve sellern), kendisine ikinci kez damat olan Hz. Osman'a dönerek:

- Şayet yanımda üçüncü bir kızım daha olsaydı, mutlaka onu da sana nikahlardım, buyuracak ve haya ôbidesi Hz. Osman'ı teselli etmeye çalışacaktı.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın