AİLESİ OLMAYINCA “TEK BAŞINA BİR HİÇ” OLANLAR...
Haziran 2011 69.SAYIAilesine bağlı olmak insanın takdir edilecek özelliklerindendir. Hele ki bir gencin aileye olan vefası büyük bir erdem olarak kabul edilir. Ancak her meselede olduğu gibi bağlılık meselesinde de bir denge şart. Zira ipin ucu kaçıp bağlılık bağımlılığa dönüştüğünde bu güzel özellik -ister çocuk olsun ister anne baba yahut eş- insanın ve ailesinin başına dert olabiliyor. Ailesine düşkün kimselere diyeceğimiz yok; ancak arkasına ailesini almadan hiçbir iş beceremeyen, tek başına benliğinin farkında olmayanlar büyük bir sorunla yüz yüze demektir. Bu ayki kapak dosyamızda ailelerin sadık evlat yetiştireyim derken abartıp “tek başına bir hiç” olan evlatlar yetiştirmeleri işleniyor. Hilal Arslan’ın kaleme aldığı dosyada aileye olan bağlılık ve bağımlılık arasındaki ince çizgi uzman görüşleriyle belirleniyor.
Dikkatinizi çekmek istediğimiz yazılarımızdan biri çat kapı misafirliklerini işleyen adabı-ı muaşeret sayfalarında, diğeri de sohbetlerdeki absürt hallerimizi işleyen değerlerimiz sayfalarında yer alıyor. Her iki yazı da kendimize çeki düzen vermemizi sağlayabilir.
Haziran ayının hayırlar getirmesi dileklerimizle... [
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
