1001/M.— (231-s.) Ebû Zinad'dan rivayet edildiğine göre, şöyle detir:                                                                                                         

Zeyd ibhi Sabit'in oğlu Harice, babası Zeyd'in (Halife bulunan Muaviye'ye yazdırdığı) mektubunda; selâm verince şöyle yazardı:

— Esselâmu aleyke. ya emîre'l-Müminin ve rahmetullahi ve berekâ-tühu ve mağfiretuhu ve tayyibu salâvatihi — Selâm üzerine olsun, ey mü­minlerin Enıîri! Allah'ın rahmeti de, bereketleri de, mağfireti de, pâk olan rahmetleri de...[728]

 

Bu haberden öğreniyoruz ki, selâm sözüne «ve rahmetullahi ve berekâtuhu ve mağfiretuhu ve tayyibu salâvatihi» sözleri ileve edilebilir. Fakat İbni Abbas hazretlerinden rivayet edilen bir habere göre, selâm «ve berekâtüh» sözü ile biter. Buna daha fazla ilâve yapılmaz. İşlerin en hayırlısı orta hal üzere bulunan olduğundan, aşın hareketler pek makbul değildir. Her şeyin ölçülü olması, hal ve vaziyetin gereğine uygun düşmesi din ve ahlâkça makbul olan husustur. (Fadlu'llah : C. II, s. 462)

(İlerde gelecek olan 1131 sayılı habere bakılsın.).[729]

 

(459) İşaretle Selâm Veren Kimse
 

1002— (232-s.) (Basra'da görülen) EbûKurre El-Harasanî şöyle de­miştir: Enes'i gördüm, bize rastgelmişti de, eliyle bize işaret edip, selâm veriyordu! Kendisinde abraşlık (veya saç ağarması) vardı. Hz. Hasan'ı da gördüm saçlarını sarı renkle boyuyordu ve siyah sarık giyiyordu. (Yezid ibni Seken'in kızı) Esma da şöyle dedi :

«— Peygamber (Sav) elini eğerek hanımlara se­lâm verdi.»[730]

 

Nese'î, Cabir'den rivayet ettiği bir hadîs-i şerifte şöyle buyurulmaktadır: «Yahudi'lerin selâm verişi gibi selâm vermeyiniz. Onların selamı baş­larla ve ellerledir.» Yalnız ve veya baş İşareti yaparak, selâm sözünü İfade etmenin caiz olmadığı bu hadîs-i şeriften anlaşılmaktadır. Selâm telâffuz edilmekle beraber, elle işarette bulunulursa, bunda da bir mahzur bulun­madığı yukarda rivayet edilen haberden İstidlal edilmektedir. Işittiremeyecek kadar uzakta veya mahzurlu bir halde bulunanın yine el işareti yapa­rak selâm vermesinde bir beis yoktur.
[731]

 

1003— (233-s.) Müsa} babası Sa'd'dan rivayet ettiğine göre, babass, Abdullah ibni Ömer ve Kasım ibni Muhammedi ile yola çıktı. Nihayet Şerif denilen yere indikleri zaman, Abdullah ibni Zübeyr'e tesadüf edildi. Abdullah ibni Zübeyr onlara işaretle selâm verdi. Bunlar da, ona selâmı iade ettiler.[732]

 

Bundan önceki habere ve açıklamasına bakılsın, 8u haber için de baş­ka bir kaynak bulunamamıştır.[733]

 

1004— (234-s.) Ats ibni Ebi Keban'dan rivayet edildiğine göre, şöyle demiştir:

— Ashab, elle selâm vermeyi boş görmezlerdi.[734]

1002 sayılı habere ve açıklamasına müracaat edilsin.[735]

[728] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/374.

[729] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/374.

[730] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/375.

[731] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/375.

[732] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/375-376.

[733] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/376.

[734] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/376.

[735] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/376.

Esselamu aleykum. Allahın rızası için hakkiyla selam veren ve selamini alan ve feyzine eriaen kullardan olalim inşallah. ..

Ve Aleykümüsselam Rabbim bizleri selamı yayan kullarından eylesin Rabbim paylaşım için razı olsun

Aleyküm selâm. Rabbim bizlere hakkıyla selâmı veren ve en güzel şekliyle selâmı alanlardan eylesin inşaAllah
Bilgiler için Allah razı olsun