1154— Enes (Radiyallatın anh)'den rivayet edilmiştir.

—  Bir gün Resûlüllah 'e hizmet ettim. Ni­hayet ona hizmeti başardığımı gördüğüm zaman dedim ki:

—  Peygamber  kuşluk   uykusu   uyuyacak. Bunun üzerine yanındakiler çıktı. Bir de baktım, oğlan çocuklar oynu­yorlar. Ben de kalktım, onların oyunlarına bakmaya başladın!. Sonra Pey­gamber  (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) gelip, onların yanma kadar ilerledi de, onlara selâm verdi.  Sonra beni çağırıp, beni bir işe gönderdi.   Ben ona. dönüp gelinceye kadar (Peygamber) bir gölgede bulundu. (Böylece ben) anneme (eve) gitmekte geciktim. Bundan ötürü annem:

—  Seni hangi şey eğledi, dedi. Dedim ki:

—- Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)   beni bir işe gönderdi. Annem:

—  Nedir o iş? dedi. Ben dedim ki:

—  O Peygamber (Sav) 'e ait bir sırdır. Bunun üzerine (Annem) :

— Resûlüllah (Sav) 'e karşı sırrını muhafaza et, dedi. Ben de o işi, insanlardan hiç kimseye anlatmadım. Eğer anlatacak olsam, (ey Sabit) onu sana anlatırdım.[1038]

 

Peygamberler Allah'dan getirdikleri dinin bütün hükümlerini insanlara veya gönderildikleri kavimlere tebliğ etmekle görevli olduklarından bun­ları olduğu gibi açıklarlar ve bildirirler. Tebliğ vazifesi almamış olanlar bundan müstesnadır. Peygamberler birer insan olduklarından herkes gîbi özel hayatları vardır. Yemek-içmek ve geçim sağlamak gibi beşerî ihtiyaç­larını karşılamak. İşte böyle özel hallerine ait bazı işlerin saklanması ve İnsanlara bildirilmemesi, hiç bir zaman dinî işlerin saklanması mânâsına alınmamalıdır. Çünkü bu; tebliğ vazifesini yapmamak olur ki, Peygamberlik şanına aykırıdır, küfrü gerektirir. Peygamber'in şahsını rencide etmemek, ona olan son derece hürmeti zedelememek için, özel hayatlarına ait bazı şeylerin İnsanlara anlatılmaması nezaket ve terbiye icabıdır. Enes haz­retleri bu hususu gözetmişlerdir. Bir devlet idaresinde ve dinî hizmetlerde müslüman yetkililer tarafmdan verilan vazifeler ve korunması istenen mal­lar b;rer emanettir. Her mükellef bunlara ait hak ve vazifeleri gücü yettiği kadar yerine getirmekle emanete riayet ettiğini ispatlar. Bu hak ve vazi­feleri yerine getirmeyenler, emanetlere hainlik etmiş olurlar.

Söz ve İşler de böyledir : Bir arkadaşa, açıklanmamak şartı ile söyle­nen bir söz veya ona bildirilen bir İs emanet hükmündedir. Emaneti koru­mak gerekir. Bu emanetin korunması da onu başkasına söylememektir. Söy­lenince emanete hainlik edilmiş olur. Emanete hainlik ise, nifak alâmetle­rinden biridir.
(1139 sayılı Hadîs-i Şerife bakılsın.).[1039]

[1038] Müslim: (44) Kitabu Fesaili's-Sahabe, Hadîs : 145. Fadlu'llah: C. II, s. 569, 570.

A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/518-519.

[1039] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/519-520.


[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

s.a.. , Emaneti hakkiyla saklayabilmek her insanin yapabilecegi bir durum degildir çünkü seytan vesvese verir sürekli ve emaneti açiga çikarmak için her yolu dener ancak Yüce Allah'in yardimiyla ve hakii anlamda iman etmis kullar istisna ve emanetin ne anlama geldigini bilen mümin kisiler..Rabbim c.c razi olsun kardesim emanete sahip çikanlardan olalim insaallah.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Ve Aleyküm Selam . Sır da bir emanettir . Bir sırrı başkasına söylemek emanete hıyanettir .
ALLAH-u Teâla güvenilir , emin kullarından eylesin .
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın