847— Enes'den rivayet edildiğine göre, şöyle demiştir:

— Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) bize gelirdi ve benim Ebû Umeyr künyesini taşıyan küçük bir kardeşim vardı. Onun oynayıp dur­duğu bir serçesi vardı da ölmüştü. (Bir gün) Peygamber (Sav) bize geldi de, bu küçük kardeşimi kederli gördü. Bunun üzerene Peygamber:

— Bunun hali ne böyle?» dedi. Serçesi öldü, diye Peygambere cevap verildi. Peygamber de şöyle buyurdu:

«— Ey Ebû Umeyr! Serçecik ne oldu?»[416]

 

Bu hadls-i şerif, çocukların künye ile çağrılmalarına ve çocuklara künye verilmenin cevazına delil teşkil eder. Bu hadîs-i şerîf çocuklarla şakalaşmak ve kafeste kuş beslemek mevzuları ile ilgili bölümlerde 269 ve 384 sayı­larda geçmiştir, kaynaklan da verilmiştir.[417]

 

(376) Bir Kimsenin Çocuğu Doğmadan Önce Ona Künye Vermek
 

848—   Rivayet edildiğine göre Abdullah, Alkame'ye —he­nüz çocuğu doğmamışken— Ebû Şibl = Şibl'in babası künyesini ver­miştir.[418]

 

Künye, çok kere yaşayan veya daha önce doğmuş olan bir çocuğa iza­feten verilir. Anlaşılıyor ki, çocuk daha doğmadan, tasavvur edilen bir ço­cuğa izafetle künye verilmiştir. Muhakkak çocuğun doğmuş olması künye için şart değildir.[419]

 

849— (192-s.) Alkame'den rivayet edildiğine göre, demiştir ki, ben doğmadan önce, (babam) Abdullah bana künye verdi.[420]

 

Bundan Önceki habere bakılsın. [421]

 

(377) Hanımların Künyesi
 

850— Hz. Âişe (Radiyallahü anha) 'dan rivayet edildiğine göre, şöyle anlatmıştır:

— Peygamber (Sav) 'e varıp dedim ki: — Ya Resûlallah! Hanımlarına künye verdin, (arkadaşlarımın künyesi var, benim çocuğum olmadığından künyem yok) bana da künye ver.

Bunun üzerine Hz. Peygamber:

— Kız kardeşin (Esma) oğlu Abdullah (ibni Zübeyr) ile künyelen.» buyurdu. (Ümmü Abdullah = Abdullah'ın annesi diye künyeler).[422]

 

Hanımların en faziletlisi olan Hz. Peygamber İn zevcesi Aişe 'nin hiç çocuğu dünyaya gelmediği İçin, çocuğuna İzafeten künyetenememişti. Bun­dan müteessir olan Hz. Aişe 'nin gönlünü hoş etmek için, ona en yakın bulunan yeğeni Abdullah ile onu künyelemiş ve ümmü Abdullah diye yad edilmiştir. Abdullah İbni Zübeyr hakkında bilgi için 244 sayılı hadîs-i şerîf açıklamasına müracaat edilsin.[423]

 

851— Rivayet edildiğine göre, Hz. Aişe söyle de­miştir :

—  Ey Allah'ın Peygamberi, bana künye vermez misin? Peygamber de:

«— Oğlunla künyelen!» buyurdu.

—  (Peygamber bu sözle) Abdullah ibni Zübeyr'i kasdediyordu. Hz. Âişe de, Ümmü Abdullah = Abdullah'ın annesi diye künyelenmişti.[424]

 

Bundan önceki hadîs-i şerife bakılsın.[425]

[416] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/206-207.

[417] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/207.

[418] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/207.

[419] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/207.

[420] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/207-208.

[421] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/208.

[422] EbÛ Davud:  (40) Kitabul-Edeb, (70.) Bab. fatllu'llah; C. II, s. 805-906.

A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/208.

[423] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/208.

[424] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/209.

[425] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/209.

Esselamü aleyküm Rabbim paylaşım için razı olsun

Esselamu aleyküm.Bir çocugu künyelemek onun kimin evladı olduguna dair bilgilenmesi anlamına gelir.Rabbim razı olsun paylaşımdan kardeşim...

Aleyküm selâm yeni doğan çocuğa ismi ile beraber ona birde künye verilir ve o şekilde çağırılır