887— (206-ş.) Hz. Âişe'den rivayet edildiğine göre, şöyle demiştir:

«— Felâkete uğramış bir adam, kadınlardan ibaret bir topluluğa rasgeldi de,  onlar  bununla istihza  ederek gülüştüler.  Bu hareketlerinden dolayı o kadınların bir kısmı felâkete uğradı.»[497]

 

Âyet-i Kerimenin tamamı :

Ey iman edenler! Bîr toplum diğer bir toplumla alay etmesin;  ki alay edilenler, kendilerinden daha hayırlı bulunurlar. Bir kısun kadınlar da, diğer kısım kadınlarla eğlenmesin; olur ki, eğlenceye alınan­lar, kendilerinden daha hayırlı olurlar. Hem birbirinizi ayıplamayın ve kötü lâkaplarla atışmayın. İmandan sonra basıklıkla adlanmak ne kötü isimdir!.. Kim de tevbe etmezse, işte onlar kendilerine zulmedenlerdir.» (Hücurat Sûresi, Âyet: 11)

Bir mümin kardeşi eğlenceye almak, onunla İstihza etmek, onu kusur­larından dolayı ayıplayıp aşağı görmek, Hak Tealâ hazretlerinin yasakla-mtş bulunduğu hareketlerdir. Çünkü bu davranışlarda mümin kardeşi in­citmek ve rahatsız etmek var, diğer taraftan da alay edenin gururlanıp kibirlenmesi vardır. Mümine eziyet haram olduğu gibi, kibirlenmek de ha­ramdır. Her İki kötülüğün neticesi olarak da kardeşlik bağları gevşer ve çözülür. Ferdler arasına düşmanlık ve nefret girer. Böylece bir bina halinde bulunması gereken İslâm toplumu öteye beriye dağılmış tuğla parçalan haline döner ve İslâm'ın ulvî gayesi söner. Bu kadar büyük zararlara gö­türecek olan istihza ve ayıplama hareketlerinden titizlikle sakınmak selâ­met yoludur. Müslümanları eğlenceye almak ve ayıplarını araştırmak yok, onları örnek söz ve hareketlerle tatlı bir şekilde İkaz ve irşad vardır. Bü­yüklük taslayanı Allah zelil eder ve süründürür, ayıpladığı kimsenin duru­muna düşürür.

Hakaret nazariyle başkasını ayıplayana, aynı musibetin gelmesi, dün­yada ceza olarak yeter. Tirmizî'nin rivayet etmiş olduğu bu hadîs-İ şerÎf de Hz.  Âİşe'den nakledilen mânâya uygun düşmektedir.[498]

 

(395) İşlerde Acele Etmemek
 

888— Belî kabilesinden bir adamdan rivayet edildiğine göre, şöyle r:

—  Babamla birlikte Resulullah'a geldim de Peygamber önümde babamla gizlice konuştu. Ben babama dedim:

—  Sana ne söyledi? Şöyle cevap verdi:

— Bir iş yapmak istediğin zaman, Alllah sana o işten kurtuluş gösterinceye kadar yahut Allah sana bir çıkış kapısı buluncaya kadar yavaş ve temkinli davran.[499]

 
 Dünya işlerinde başarıya ulaşmak ve yanlış yola sapmamak için araştırma yapmak icab eder. İşin mahzurlu taraflarını öğ­renmek, başarıya ulaşma çarelerini bulmak ve ehil kimselerden sormak su­retiyle işi neticeye bağlamak uzun zaman ister. Böyle araştırma yapmaksızın hemen işe koyulmak çok defa zarar getirir. Böyle zararlara ye piş­manlık verecek sonuçlara düşmemek için işlerde teennî ile hareket muvaf­fakiyetin anahtarıdır.

Ebu Davud'un rivayet ettiği şu hadîs-i şerif de bu mânâyı kuvvet­lendirmektedir :

«— Âhirete ait işlerden başka her şeyde acele etmemek

Dünyaya müteallik işlerin akibetinin iyi veya kötü olduğu acele bir hü­kümle belli olamayacağı için bu işlerde temkinli hareket etmek suretiyle doğruyu seçmek mümkün olur. Âhiret işleri ise, belli İbadetler olduğundan bunları kaçırmamak için koşmak ve yarışmak lâzımdır. Nitekim Cenab-ı Hak:

«— Hayır işlerinde yarışın ve Rabbinizin mağfiretine koşun.» bu­yurmaktadır. (Bakara Sûresi, Âyet: 148; Mâide Sûresi, Âyet: 48 ve Hadîd Süresi, Ayet:21).[500]

 

889— (207-s.) Muhammed   ibni'l-Hanefiyye'den   rivayet   edildiğine

— (Görülecek işine) yakınlarından bir çare bulamıyan kimse, —Al­lah ona bir genişlik veya bir çıkış yolu yaratıncaya kadar — o işle iyi bir şekilde ünsiyet etmezse, o kimse tedbir ve akıl sahibi değildir.[501]

 

Dünyaya müteallik herhangi bîr iş veya ihtiyaç karşısında kalan bir insan, bu ihtiyacını kendi akraba ve elde mevcut imkânlarla başaramaya­cağı takdirde acele etmeyip beklemeli ve Allah'dan bir kurtuluş kapısı açıl­masına kadar sabretmelidir. Böyle hareket etmeyen kimse, ince düşünceli değildir, işlerdeki hikmeti kavrayamamıştır. Burada da teennî İle hareketin hikmet olduğu belirtilmekte ve önceki hadîs-i şerîfİn mânâsına uygun düş­mektedir.

(Bu haber için başka bir kaynak bulunamamıştır.).[502]

[497] Fadht'Uah: C. I, s, 335.

A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/241-242.

[498] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/242.

[499] Ebu Davud : C.II, s. 555, 1952/Mısır bsk. Feyzu’l-Kadir: C.III, s. 277, Hadis:3388.

A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/243.

[500] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/243-244.

[501] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/244.

[502] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 2/244.

 

Esselamü Aleyküm Rabbim bizleri hayırlı kimselerden eylesin Rabbim paylaşım için razı olsun

Aleyküm selâm dinimizde alay etmek kötü bir zandır biriyle yada bir toplumla alay etmeyelim sonra kendi başımızada gelebilir

Rabbim razı olsun selam ve dua ile...

Esselamu aleyküm.Allahın bizden istemediği hoşnut olmadığı durumlardan kaçınan  onun rızasında diğer tüm toplumlar ile kardeşçe yaşayan kullardan olalım inşallah...

Paylaşım için Allah razı olsun..