15— Ebû Bekre, Hazreti   Peygamber (Sav) in şöyle buyurduğunu anlatmıştır:

«— Size büyük günahların en büyüğünü bildireyim mi?» (Bu sözü üç defa tekrarladılar).

Ashab, «— Evet ya Resûlallah,» dediler. Buyurdular ki:

«— Allah'a ortak koşmak ve ana-babaya isyan etmek.»

Sonra Hazreti Peygamber yaslanmışken oturdular.

«— Dikkat edin! Yalan söylemek de...»

Bu sözü tekrar ediyorlardı, hatta (üzülmesin diye, kendi kendime) «Artık söylemeseydi temennisinde bulunmuştum.»[30]

 

Daha önce 8. hadîs-i şerifte büyük günahlardan bahsedilirken bunların başıficia yine Allah'a ortak koşmak, yani hak dinden çıkmak günahı zikre­dilmişti. Ayrıca ana-babaya âsî olmak günahı da büyük günahlardan sa­yılmıştı. Bİr de iffetli bir kadına iftira yollu zina isnad etmenin, bir nevi ya­lan söylemenin büyük günahlardan olduğu mukayyed surette beyan edil­mişse de, burada Hazreti Peygamber (Aleyhissalâtü vesselam) Efendimiz mut­lak olarak yalan söylemenin en büyük günahlardan olduğunu buyurmaktadır.

Yalan, bir söz veya işİ gerçek halinden, vuku bulduğu tarzdan değiş­tirerek başka bir şekle sokmak, yahud olmayan bir şeyi olmuş gibi göster­mek veya olanı inkâr etmektir.

Yalanın bırakacağı tesir ve zararlara göre kısımları vardır. ibni Arabî  bunları dört kısma ayırır:

a— Allah'a karşı yalan söylemek,

b— Peygambere karşı yalan söylemek,

c— İnsanlara karşı yalan söylemek (yalan şahidlik etmek, yani bir kimsenin hakkını düşürmek veya hakkı yokken ona hak çıkarmak),

d— Muamelâtta yalan söylemek. Bir kimsenin çalışmış olduğu ve yap­makta bulunduğu işlerde yalan söylemesi. Bu dört kısım yalanın hepsi ha­ram ve çirkin olmakla beraber en kötüsü Allah'a karşı yalan söylemektir. Sonra Peygambere yalan isnadında"bulunmaktır. Dİğer günahlar da zarar ve fesad durumlarına göre şiddet kazanırlar. Cemiyetin bünyesini kemiren ve'islâm birliği ile dîn kardeşliğini parçalayan sinsi yalan illetinin büyük yıkıntısından" ötürüdür ki, Hazreti Peygamber bunun önemine binaen yaş­lanırlarken doğrulmuşlar ve tekrar tekrar yalan söyleme günahı üzerinde d8m)ulardır. Herde 385 numaralı hadîs-İ şerifte geleceği üzere, üç şey dı­şında yalan söylemek asla caiz değildir. İki dargının arasını düzeltmek için, harpte düşmannaldatmak için, karı-kocanın birbirine, ahenk ve huzu­ru bozmamak İçin söyledikleri yalanlar bu üç istisnayı teşkil ederler.

Ebû    Bekre   kimdir? :

Hadîs-i şerifi rivayet eden Ebu Bekre 'nin adı Nufey' ibni'l- Haris 'dir. Ashabı kiramın seçkinlerinden ve ileri gelenlerinden idi. Taİf savaşında kale hisarından makara ile kendini aşağıya sarkıtarak indiğinden Hz. Peygamber ona «Ebu Bekre» künyesini takmıştı. Bek­re, su kuyularında kullanılan çıkrık, makara demektir. Böylece çtkrık sa­hibi olarak   «Ebu  Bekre»  künyesi İle şöhret bulmuştur.

Kırk evlâdı bulunduğu ve bunların hepsinin cesur, iyiliksever, güzel söz söyler kimseler oldukları rivayet edilir. Yüz otuz iki hadîs rivayet etmiştir. Hicretin 50-51. yılında vefat etti. Allah ondan razı olsun...[31]

 

16— Muğîyre İbni Şu'be'nin kâtibi Verrad'dan rivayet edildiğine gö­re şöyle demiştir:                                                                 

«— Muaviye, Muğîyre'ye mektup yazdı ki, Resûlüllah (Sav) den işittiğin şeyden bana yaz.»                     

Verrad yine şöyle dedi:

— Muğîyre bana yazdırdı, ben de elimle şunu yazdım:

— Ben Hazreti Peygamberin, çok sormaktan; (ve dilenmekten), mi­li zayi' etmekten dedi-kodudan alıkoyduğunu (bunları yasakladığını) kendisinden işittim.»[32]

 

Bu hadîs-i şerifte Hz. Peygamberin üç şeyi yasakladığı antaşılmaktddır. Metinde geçen «sual» kelimesi, istemek ve sormak manalgnna geldiği için geniş mana taşımaktadır. Bu bakımdan, ihtiyaç olmadan insanlarg bo­yun eğerek ma! ve para gibi bir şey istemek yasaklandığı gibi, lüzgmu ol­mayan ve müşkülât ifade eden girift şeylerden,sormak da doğ;ru değildir.

Çalışıp kazanmağa gücü yeten kimsenin dilenmesi hakkında İki,.görüş vardır. Bunların en doğrusu, böyle bir kimsenin dilenmesinin haram, olduğudur. İkinci görüş ise, İsrar etmemek ve nefsini küçük düşürmemek şartı ile dilenmesinin mekruh olduğudur.

Yasaklanan ikinci şey, malı israf etmek, zayi" etmektir. Kalbin meylet­tiği altın ve gümüş gibi şeylere mal denir. Daha sonra, kazanılan ve sahip olunan her çeşit eşyaya mal ismi verilmiştir. Mal çokluğunu hayvanatın teşkil ettiği beldelerde, mal sözü özellikle hayvanlarda kullanılır. Burada malın ziya'ı, onun helak olması, bozulması veya kıymetinin azalması de­mektir. Bunlara sebebiyet vermeyip hangi mal olursa olsun ona İyi bakmak ve onu korumak demektir. Ayrıca malı haram işlerde sarf etmek yine onu zayi' etmektir. Daha doğrusu dinin mubah saymadığı yerlere malı sarfetmek, onu israf etmektir. Sarf şekli helâl dahi olsa, gelişigüzel ve lüzumsuz yapılan her harcamanın israf olduğunu söyleyen âlimler de vardır. Bir fe­nalığı giderecek veya bir ihtiyacı kapayacak olan ve harcama yapanın du­rumuna uygun düşecek masrafların israf sayılamıyacağı görüşü en doğ­rusudur.

üçüncü yasak, dedikodudur. İnsanların sözlerini anlatmak ve birbirine aktarmak dedikodu hastalığıdır. Ne dünyada, ne âhirette faydası olmaya­cak bosunc? sözlerle uğraşmak, vakit öldürmek zararlı ve faydasız bir iş olduğundan yasaklanmıştır.

Muğîyre   İbnİ   Şu'be    kimdir? :

Hadis-i şerîfte ismi geçen Muğîyre ibni Şu'be, ashab-ı kiramdan bîri olup, Arabın dahîlerinden sayılır. Hudeybiye ve Yemamo sa­vaşlarında, Şam'ın fethinde, Kadisiye ve Yermük seferlerinde bulunmuştur. Yermök muharebesinde bir gözünü kaybetmişti. Herhangi möskil bir işle karşılarsa, muhakkak dehasiyle ondan kurtuluş çaresi bulurdu. Kabise İbni   Cabir   anlatıyor:

«— Ben Mûğire ile arkadaşlık ettim; Öyle bir adam idi ki, bir şehrin sekiz kapısı olsa ve onların hiç birinden çıkma imkânı olmasa, o bu kapı­ların hepsinden çıkma çaresini bulurdu.»

Hazreti ömer tarafından Basra ve Küfe valiliklerine tayin edilmiş ve daha sonra Hazreti Osman zamanında azledilmişti. Hazreti Os­man'ın sehid edilişinden sonra meydana çıkan ihtilâflara karışmamış olup Hazretî Muavîye'nîn hilâfeti sırasında,. Muaviye tarafından Küfe valiliflîne tayin edildi ve ömrünün sonuna kadar orada kalarak hicretin 50. yılında vefat etmişti. Kendisinden bazı hadîs-İ serîfler nakledilmiştir. İslâm'­da ilk Önce divan kuran zattır. İlk divanı da Basra'da kurmuştur.[33]


[30] Buhari: (78) Kitab'ül Edeb. (8.) Bab : Ukuku'l-Valideyn Mİnol Kebair.

Müslim: (1) Kitab'ül îman. Hadîs No: 143.

Tirmizî: Babu El-Birru Ve'ş-Şehade.

A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 1/19-20.

[31] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 1/20-21.

[32] Buharî: (81) Kitabü'r-Rikak. (22.) Bab Ma Yukrehu Mİn Kîylin ve Kal.

Müslim:  (30) Kitabü'l-Akziyye. Hadis No :  12, 13, 14.

»       :  (5) Kitabü'l-Mesacid. Hadis No :   137.

Bu hadîs 139. ile 216 No.lu bablarda tekrar zikredilecektir.

A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 1/21.

[33] A. Fikri YAVUZ, İmam Buhari’nin Derlediği Ahlak Hadisleri (Edeb-ül Müfred), Sönmez Neşriyat: 1/21-22.

s.a.. , Yüce Allah'a siginirim anne ve babaya isyan etmekten...Bizlere yasak olan davranislari sergilemedigimiz zaman gönül dünyamizinda daha huzurla oldugunu hissederiz.Rabbim c.c razi olsun kardesim.

Ve aleykümüsselam ve rahmetullah.Mevlam razı olsun kardeşim..Anne ve babaların üzerine düşen bir şeyde cocuğu günaha ve isyana düşürücek şeylerden kaçınmak..Örneğin ; evladının yapmayacağı birşeyi evladtan ısrarla isteyen anne ve baba evladın farkına varmadan isyada teşfik ediyor..Yani evlada bu duruma düşürmemek gerekir..Bir Allah dostu , bütün  ihtiyacını, bir bardak suyu dahi, müridlerinden istermiş.Bir gün sormuşlar:Efendim ,neden hiç evladınızdan birşey istemezsiniz, o sizin evladınız hizmet etmesini istemez misiniz? diye.Mübarekte demiş ki; ben biliyorum ki isteyeceklerimi evladım getirmeyecek, neden onu günaha , isyana düşüreyem ki!!!

İnşaAlah bunu okunca çok hak verdim , inşaAllah evlada da , anne bababaya da çok şey düşüyor..Rabbim bizleri anne ve babamıza hayırlı kılsın inşaAllah..

Ve Aleyküm Selam .  Ana Babaya isyan etmek , kötü davranmak en büyük günahlardandır . Rabb'im bizleri ana babasına saygılı , hayırlı evlat eylesin .

ALLAH cc razı olsun .

    Ana ve babaya karşı isyan etmemeliyiz. Çünkü ananın ve babanın  bizlerde hakkı vardır. Helede nananın hakkı biz onu sırtımızda mekkeye medineye götürüp getirsek bile hakkını ödeyemeyiz sadece karnında taşıdığını ha daha ki öbürkülerini siz düşünün. Ana ve babamızın bizim üzerimizde bu kadar hakkı varken bizim onlara isyan etmememiz adil mi sizce.

Ve Aleyküm Selam:
Anne ve babamız'a isyan etmek,bağırmak,öflemek vb. bize yakışan ve yakıştırılan davranışlar değildir.
Anne ve babamıza yaşlanınca ölene kadar yardım etmeli ve kötü davransalar da biz affetmeliyiz .Allah affetip affetmeyeceğini bilir.
Paylaştığınız için Allah Razı Olsun...

  Aleyna Ve Aleykümüsselăm. Anne ve Babaya hiçbirzaman saygıda kusur edilmemelidir.Herzaman onların hayır dualarını almalıyız. Mevlam bizleri hayırlı evlat olanlardan eylesin inşaAllah. Paylaşım için Rabbim Razı olsun kardeşim..

Esselamu aleykum..Anne babaya isyan etmek de çok kötü bir şey.Her ne kadar olsa da onlar bizim anne ve babamız..Anne babaya saygı en güzel şey olmalı..Allah c.c. razı olsun..

selamun aleyküm.
Rabbim bizleri butür davranışlardan uzak tutsun inş.onlara karşı saygılı dürüst birer kişiler olalım.
Allah c.c. razı olsun.

Ve aleykümüsselam ve rahmetüllah.  Ana babaya hizmet büyük bir sevap isyan da büyük bir günahtır. Rabbim bizleri düşünenlerden eylesin.

Selamun Aleykum
Bizler büyüklerimize karşı gelmemeli ve onlara isyan etmemiliyiz . özellikle anne ve babamiza asla isyan etmemiliyiz . Çünkü onlar bizleri bu yasa getirene kadar nelerle yuzlesiyorlar , onların deki engelleri geçiyorlar . Onlar bizlere onca iyiliği yaparken bizim isyan etmemiz doğru olur mu ?
Allah razı olsun

Arkadaşlar selamun aleyküm.Anne babaya saygılı olmalıyız.Peygamber efendimiz ne demiş"Anne babaya iyi davranmalıyız.Onlara "öf" bile dememeliyiz"

Her zaman ne olursa olsun anne ve babamıza saygılı ve sevgili olmayız allah hiç kimsenin başından anne ve babasını eksik etmesin

Anne ve babamız her zaman yanımızda olmuştur. Ama öyle bir evlat varki  anne ve babasına hep küfür ediyor. İşte o evlat ne saygılıdır ne de iyi bir insandır. Annemize "of"  bile  demememiz gerekiyor.  Kimse anasız babasız bırakmaz inşAllah. (AMİN).

Aleykümüsselam.
Allah c.c razı olsun . Anne babalarımıza isyan etmek değil öf bile demek günahtır. Onlar olmasaydı biz bugunlere çok zor gelirdik.Onlar Allah ın bizlere buyuk bir nimeti. Cennet annelerin ayakları altındadır.Allah c.c razı olsun

Hiç kimse anne ve babasına kötü söz soylememeli isyan etmemeli. Rabbim paylaşım için Razı Olsun.