Yıllar önce hastanede calışırken, ağır hasta bir kız getirdiler. Tek yasam şansı; beş yaşındaki kardeşinden acil kan nakli idi. Kucuk oglan ayni hastaliktan kurtulmus ve kaninda o hastaligin mikroplarini yok eden bagisiklik olmustu. Doktor durumu bes yasindaki oglana anlatti ve ablasina kan verip veremiyecegini sordu.

Kucuk cocuk bir an duraksadi. Sonra derin bir nefes aldi ve:
-"Eger kurtulacaksa veririm kanimi "dedi.
Kan nakli ilerlerken, ablasinin gozlerinin icine bakiyor ve gulumsuyordu. Kizin yanaklarina yeniden renk gelmeye baslamisti. Ama kucuk cocugun yuzude giderek soluyordu. Gulumsemesi bile yok oldu. Titreyen bir sesle doktora sordu:
-"Hemen mi olecegim?"
Kucuk;doktoru yanlis anlamis, ablasina vucudundaki butun kani verip olecegini sanmisti…
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Sevgi fedakarlık ister...
Küçüğün bu hassasiyeti örnek alınacak nitelikte kardeşler arasında şimdiki durumu düşününce hafızvuslatın dediği gibi sorgulama gerektiriyor
Paylaşım için teşekkürler...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Gerçek sevgi örneği bu olsa gerek....Karşılıksız ,beklentisiz feda etmek...Günümüzdeki sevgilere dönüp baktığımızda nefsani veya menfeate dayalı sevgiler (Adına Sevgi deselerde.. ???)sevgi kelimesini o kadar basitçe harcıyorlar ki  insan ister istermez sorguluyo ... ???Acaba gerçekte hala bu tür sevgilier kaldımı varmı...?
Çok güzel ve anlamlı bi paylşımdı kardeşim Tşk ler....
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın