๑۩۞۩๑ Güncel Haberler & Tarihden Başlıklar ๑۩۞۩๑ => Yaşamdan Seçmeler => Konuyu başlatan: Ekvan üzerinde 17 Temmuz 2009, 04:54:04



Konu Başlığı: Leyla İle Mecnun
Gönderen: Ekvan üzerinde 17 Temmuz 2009, 04:54:04
LEYLA İLE MECNUN

 

      Mecnun, bir kabile reisinin dualar ve adaklarla dünyaya gelmiş olan Kays adlı oğludur.  Okulda bir başka kabile reisinin kızı olan Leyla ile tanışır.
        Bu iki genç birbirlerine aşık olurlar. Okulda başlayıp gittikçe alevlenen bu macerayı Leyla'nın annesi öğrenir.  Kızının bu durumuna kızan annesi, kızına çıkışır ve bir daha okula göndermez.  Kays okulda Leyla' yı göremeyince üzüntüden çılgına döner,  başını alıp çöllere gider ve Mecnun diye anılmaya başlar.
 
       Mecnun' un babası, oğlunu bu durumdan kurtarmak için Leyla'yı isterse de Mecnun  (deli, çılgın) oldu diye Leyla' yı vermezler. Leyla evden kaçarak, Mecnun' u çölde bulur.  Halbuki o, çölde âhular, ceylanlar ve kuşlarla arkadaşlık etmektedir ve  mecâzî aşktan ilâhî aşka yükselmiştir. Bu sebeple Leylâ' yı tanımaz.  Babası Mecnûn' u iyileşmesi için Kâbe' ye götürür.  Duâların kabul olduğu bu yerde Mecnûn, kendisindeki aşkını daha da arttırması için Yüce Allah'a duâ eder:

             "Ya Rab belâ-yı aşk ile kıl âşinâ beni
            Bir dem belâyı aşkdan etme cüdâ beni."

      Duâsı neticesi aşkı daha da çoğalır ve bütün vaktini çöllerde geçirmeye başlar.  Diğer tarafta ise Leylâ da aşk ıstırabı içindedir.  Bir zaman sonra âilesi, Leylâ' yı İbn-i Selâm isimli zengin ve îtibârlı birine verir.  Ancak, Leylâ kendisini bir perinin sevdiğini ve eğer kendisine dokunursa ikisinin de  mahvolacağını söyleyerek İbn-i Selâm' ı vuslatından uzak tutmayı başarır.
 
      Mecnûn, çölde, Leylâ' nın evlendiğini arkadaşı Zeyd' den işitince çok üzülür.  Leylâ' ya acı bir sitem mektubu gönderir.  Leylâ da durumunu bir mektupla Mecnûn' a anlatır.  Kendisini anlamadığından dolayı o da sitem eder.
 
       Bir müddet sonra Mecnûn' un âhı tutarak İbn-i Selâm ölür. Leylâ baba evine döner.  Bir çok tereddütten sonra her şeyi göze alarak, Mecnûn' u çölde aramaya başlar.  Fakat Mecnûn, dünyadan elini eteğini çekmiş ilâhî aşk yüzünden Leylâ'nın  maddî varlığını unutmuştur. Leylâ, çölde Mecnûn' u bulduğu hâlde, Mecnûn onu tanımaz.

      Leylâ onun erdiğini anlarsa da yine onsuz yaşayamaz. Hastalanıp yataklara düşer.  Kısa zaman sonra da ölür. Mecnûn, Leylâ' nın ölüm haberini öğrenir.  Gelip mezarını kucaklar, ağlayıp inler;

      "Ya Rab manâ cism ü cân gerekmez
     Cânânsuz cihân gerekmez."

      Der, kabri kucaklayarak ölür. Bir müddet sonra Mecnûn' un sâdık arkadaşı Zeyd rüyasında,  Cennet bahçelerinde birbiriyle buluşmuş iki mesut sevgili görür.  Bunlar kimdir? diye sorunca, derler ki:

      "Bunlar Mecnûn ile onun vefalı sevgilisi Leylâ' dır. Aşk yoluna girip temiz öldükleri,
      aşklarını dünya hevesleriyle kirletmedikleri için burada buluştular."


Konu Başlığı: Ynt: Leyla İle Mecnun
Gönderen: Burcu 8D üzerinde 29 Nisan 2014, 18:42:50
çok güzel bir hikaye hayırlısı buymuş. paylaşım için teşekkürler


Konu Başlığı: Ynt: Leyla İle Mecnun
Gönderen: Pelinay üzerinde 29 Nisan 2014, 20:34:19
Esselamü aleykum;Aşk ne kadar geniş ve kapsamlı bir duygu ......
Aşk deyince herkesin kendince bir tanımı ve yorumu vardır.Hiç bir yorum belkide diğerine benzememektedir.Herkes aşk için kendi yorumundan yola çıkarak yaşar aşkını bir şair demişki aşk demek sevgilinin çarpık bacaklarını düz görmektir. Bana göre aşk ise; yüreğini okşayan,sevgilinin sıcaklığıyla saran ve şefkatiyle kapalyan tarif edilemez sonsuz mutluluk ve huzurdur.....
Herkes belki bu kadar çok sevmek ve sevilmek ister.Ama aşk herkese nasip olmaz... bir bedene girdinmi de bir daha çıkmaz.
Mevlam bizlere dünyalık heveslerle kirletilmeyen ve bizi tek ve gerçek  Sevigilimize ulaştıracak ilahi aşklar nasip eylesin...
Paylaşım için Mevlam razı olsun...Hep merak ederdim Leyla ile Mecnun'un o dillere destan hikayesini.Vesilenizler öğrenmiş oldum.:)


Konu Başlığı: Ynt: Leyla İle Mecnun
Gönderen: -merve-7d- üzerinde 29 Nisan 2014, 22:33:09
paylaşım için teşekkür ederim bu hikayenin doğrusunu öğrenmek gerçekten bana mutluluk verdi...