Kur'an-ı Kerim'in hedefi ve ana düşüncesi nedir?

Kur'an-ı Kerim'in hedefi ve ana düşüncesi nedir? Kur'an nasıl bir kitaptır?

"KUR'AN; asırları muhtelif bütün enbiyânın kütüblerini ve meşrebleri muhtelif bütün evliyânın risalelerini ve meslekleri muhtelif bütün asfiyânın eserlerini icmâlen tazammun eden ve cihât-ı sittesi parlak ve evham ve şübehâtın zulümâtından musaffa ve nokta-i istinadı, bilyakîn vahy-i semavî ve kelâm-ı ezelî."

"Ve hedefi ve gayesi, bilmüşahede saadet-i ebediye. İçi, bilbedahe hâlis hidâyet. Üstü, bizzarure envâr-ı îman. Altı, bi-ilmelyakîn delil ve bürhan. Sağı, bittecrübe teslîm-i kalb ve vicdan. Solu, bi-aynelyakîn teshîr-i akıl ve iz'an. Meyvesi, bihakkal-yakîn rahmet-i Rahmân ve dâr-ı cinan. Makamı ve revâcı, bil-hadsi's-sâdık makbûl-ü melek ve ins ve cân bir Kitâb-ı Semâvîdir." (Bediüzzaman, Sözler)
Kur'an Nasıl Bir Kitaptır?

Fitne ve fesadın yeryüzünü kapladığı günümüzde, Allah'ın Kitabı'na yönelip onu hayatımıza egemen kılma zarureti apaçık ortadadır. Eğer, insanlar tamamen "boş sözlere" dalmış ve onlarla oyalanıp duruyorlarsa... Allah'ın Kitabı'nı değil de beşer ürünü eserleri referans kabul edip onlara başvuruyor ve onlara uyuyorlarsa... İslam adına ortaya çıkanlar, başkalarını Kur'an'a değil, kendi fırka, mezhep ve meşreplerine çağırıyorlarsa... Müslümanlar, Kur'an'ı değil de hurafe dolu eserleri "el kitabı", "başucu kitabı" edinmişlerse...

Furkan suresinin 30. ayetinde,

"Peygamber, 'Ey Rabbim! Kavmim şu Kur’an’ı terkedilmiş bir şey haline getirdi.' dedi."
Resulullah'ın şikayet ettiği gibi; "ümmet, Kur'an'ı terkedilmiş bırakmışsa"... Maide suresinin 68. ayetinde,

"De ki: 'Ey Kitap ehli! Tevrat’ı, İncil’i ve Rabbinizden size indirileni,(Kur’an’ı) uygulamadıkça hiçbir şey üzere değilsiniz.' Andolsun ki sana Rabbinden indirilen bu Kur’an onlardan çoğunun taşkınlık ve küfrünü artıracaktır. Öyle ise o kâfirler toplumu için üzülme."
vurgulandığı üzere; Müslümanlar "Tevrat'ı, İncil'i ve Kur'an'ı ayakta tutmayan ve hiçbir şey üzerinde olmayan" Ehl-i kitap konumuna düşmüşler ve bir kimlik krizi içinde bocalayıp duruyorlarsa... İşte o zaman, Kur'an'a dönme, onu anlama ve ayakta tutma zarureti büsbütün anlam kazanır. Kur'an'ı hayata egemen kılmak için, önce onu doğru olarak tanımak, okuyup anlamak gerekir...

Beşeri Standartların Dışında, Farklı, Eşsiz, Benzersiz Bir Kitap:

Kur'an'la yeni tanışan bir okuyucunun göz önünde tutması gereken ilk özellik şudur: O, beşeri telif yöntemleriyle yazılmış, belli bölüm, başlık ve ara başlıklara ayrılan, ya da giriş, gelişme ve sonuç bölümleri olan bir kitap değildir. Kur'an, alışık olduğumuz türden edebi, fikri bir kitap olmadığı gibi, bir tarih, astronomi, sosyoloji, tıp ve hatta klasik bir "din" kitabı da değildir. O, sözünü ettiğimiz bilim dallarının ilgi alanına giren birçok konuya dikkat çekmesine rağmen, amacı, üslubu, dili, tertibi ve konuları ele alış biçimi bakımından tamamen farklı, eşsiz bir kitaptır. Hiçbir bilim dalının ölçüsüne vurulamayan, alışılmışın dışında ve Mevdudi'nin deyimi ile "yeryüzünde kendi türünde tek kitap"tır o...

Kur'an, okuyucusuna belli konularda malumatlar vermek, onu bilgilendirmek ya da bilimsel araştırmaya yönlendirmek için gelmemiştir. Aksine, onun biricik gayesi, akıl ve irade sahibi olmalarından dolayı sorumluluk altına giren insan ve cinlerin "kulluk bilinci"ne,

"Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım." (Zariyat, 51/56)
ulaşmalarını ve böylece dünya ve ahiret mutluluğuna erişmelerini sağlamaktır. Kur'an, "gayesiz boş bir kelam" değildir;

"O, boş bir söz değildir."(Tarık, 86/14)
O, hakkı batıldan, doğruyu eğriden, iyiyi kötüden, güzeli çirkinden "ayıran" kriterler ve normlar bütünüdür.

Yegane amacı, insanlığın hidayeti ve mutluluğu olan Kitabullah'ın bu amaca yönelik bir üslup kullanması, okuyucusunun bazan aklına, bazan hislerine, bazan vicdanına ve gönlüne hitab etmesi; yer yer geçmiş toplumlara, gökyüzü ve yeryüzüne, bitkiler ve hayvanlar alemine, psikolojik, sosyolojik, felsefi ve ahlaki gerçeklere dikkat çekerek muhatabını bu konular üzerinde düşünmeye çağırması onun en belirgin özelliğidir.

Bu yüzden Kur'an, sureler ve ayetlerle bölümlendirilmiş olmasına karşın, ele aldığı konular itibarıyla karmaşık, girift ve içiçe girmiş bir görünüm arzeder. Bir konu üzerinde dururken aniden çok alakasız gibi görünen bir başka konuya geçivermesi, sık sık tekrarlara başvurması, nazil olduğu yirmi üç yıllık süreçte değişen, gelişen ve olgunlaşan bir toplumun pratik sorunları bağlamında tüm insanlığın evrensel problemlerine ilişkin tesbit ve çözümlere yer vermesi, insanların mutluluğunu temin edecek davranışlara ve ahlaki ilkelere yöneltip cennetle müjdelemesi, onları mutsuzluğa sevkedecek olumsuzluklara karşı uyarıp cehennemle korkutması.. Kur'an'ın kendine özgü üslubunun bir gereğidir.

Kur'an tekrar tekrar okunduğunda, konuları, kelime ve kavramları arasında şaşırtıcı bir insicam ve bütünlük olduğu, hiçbir cümlenin boş yere sarfedilmediği ve bütün bir kitabın bir tek amaç; insanlığın hidayet ve mutluluğunu sağlama ekseninde dönüp dolaştığı daha iyi görülür. Merhum Muhammed Esed'in dediği gibi, hiçbir kitap -Kitab-ı Mukaddes dahil- insanoğlunun şu tarihi sorusuna Kur'an kadar net ve kapsamlı bir cevap verememektedir: "Bu dünyada iyi bir hayat yaşamak ve öteki dünyada mutlu olmak için nasıl davranmalıyım?"

Allah Katından Gönderilmiş, Eksiksiz, Çelişkisiz, Değişmeyen Hak Kitap:

Hiç kuşku yok ki Kur'an, Alemlerin Rabbi olan Allah tarafından Rasulü Hz.Muhammed'e (sav) indirilmiş "hak" kitaptır; "Bu Kur'an, asla Allah'tan başkası tarafından tasarlanmış, uydurulmuş olamaz; üstelik o, önceki vahiylerden hakikat adına bugüne kalmış ne varsa onu doğrulayıp Alemlerin Rabbi'nden geldiğinde şüphe olmayan vahyi özlü biçimde açıklıyor.

"Bu Kur’an, Allah’tan (indirilmiş olup) başkası tarafından uydurulmamıştır. Fakat o kendinden öncekileri doğrulayıcı ve Kitabı (Allah’ın Levh-i Mahfuz'daki yazısını) açıklayıcı olarak, indirilmiştir. Bunda hiçbir şüphe yoktur. (O) âlemlerin Rabbi tarafındandır."(Yunus, 10/3)
Kur'an bu gerçeği,

"Kur'an'ı Muhammed uydurdu, birileri de ona yardım etti... Bu, eskilerin masallarından ibarettir." (Furkan, 25/4, 5),
"... bir şairin sözüdür; bir kahinin sözüdür..." (Saff, 61/41, 42)
türünden iftira ve iddialara karşı bir cevap olarak açıklar ve ardından da bütün bu abuk-sabuk iftiraları dillerine dolayanlara meydan okur:

"Eğer kulumuz Muhammed'e indirdiğimizden şüphe içinde iseniz, haydi onun gibi bir sure getirin. Allah'tan başka bütün şahitlerinizi {yardımcılarınızı} da çağırın; eğer dediğiniz doğru ise! Eğer bunu yapamıyorsanız -ki kesinlikle yapamayacaksınız- yakıtı insanlar ve taşlar olan, inkarcılar için hazırlanmış ateşten sakının." (Bakara, 2/23, 24)
"Yoksa onu (Muhammed kendisi) uydurdu mu diyorlar? De ki: “Eğer doğru söyleyenler iseniz, haydi siz de onun benzeri bir sûre getirin ve Allah’tan başka, çağırabileceğiniz kim varsa onları da yardıma çağırın."(Yunus, 10/38)
Kur'an'ı dikkatle inceleyen bir okuyucu, onun bir insanın kaleminden çıkmış olamayacağını daha ilk bakışta farkeder. Herhangi bir yazarın kitabına yansıyan kişisel zaaflarına ya da içinde yaşadığı çevresel şartlara ilişkin ipuçlarına benzer hiçbir beşeri unsura rastlanmaz bu Kitap'ta. Örneğin, Abdullah Draz'ın işaret ettiği gibi, Kur'an, her türlü coğrafi, ırki ve diğer beşeri özelliklerin üstünde kalmakta, bahsettiği şahısların ve yerlerin bile ismini zikretmeyip bunlardan, insanlığın genel terbiyesi için dersler çıkarmaktadır. Sadece bu durum bile Kur'an'ın Allah kelamı olduğu hususunda bir delil teşkil eder.

Keza, çok mükemmel bir beşeri kitapta bile, yapılacak dakik bir inceleme sonucu bazı hata ve kusurlar, çelişkiler bulmak mümkündür. Kur'an'ı yüzyıllar boyu şu veya bu amaçla okuyanların hiçbiri, onda en küçük bir kusur, tezat ve eksiklik bulamamıştır. Zira, Allah'ın Kitabı'nda en küçük bir eğrilik, yamukluk, çarpıklık sözkonusu değildir:

"Hamd, kuluna Kitab’ı (Kur’an’ı) indiren ve onda hiçbir eğrilik yapmayan Allah’a mahsustur."(Kehf, 18/1)
Kitabullah bu konuda da meydan okur:

"Onlar bu Kur'an'ı derinlemesine ve inceden inceye düşünüp araştırmazlar mı? Eğer o, Allah'tan başka birinden gelmiş olsaydı, onda mutlaka bir çok tutarsızlık ve çelişki bulurlardı." (Nisa, 4/82)
Kur'an'ı düşünüp anlamaya çalışarak okuyan herkes görecektir ki: O, rastgele ve amaçsız söylenmiş bir beşer kelamı {hezl} değildir:

"O, boş bir söz değildir."(Tarık, 86/14).
"O, kendisinde asla şüphe ve zanni bilgi bulunmayan hak kitaptır."(Bakara, 2/2)
"Bu (azab) da, Allah’ın, Kitab’ı hak olarak indirmiş olması (ve onların bunu inkar etmesi) sebebiyledir. Kitap konusunda anlaşmazlığa düşenler ise derin bir ayrılık içindedirler."(Bakara, 2/176}.
"Ve o, Allah katından bir hidayet ve rahmet olarak inmiştir." (Yunus, 10/37; Secde, 32/2; Yasin, 36/5; Zümer, 39/1)
Yine o, bir harfinin bile değiştirilmesi imkansız olan ve korumasını her şeye gücü yeten Allah'ın üzerine aldığı bir kitaptır. {6/115; 15/9}.

İnsanları En Doğru Yola Ulaştıran Bir Rehber ve Karanlıklardan Aydınlığa Çıkaran Bir Nur:

Kur'an-ı Kerim, en genel anlamda, tüm insanlık için bütün zaman ve mekanlarda bir kurtuluş ve hidayet rehberidir. Özel anlamda da, inanan ve sorumluluğunun bilincinde olanlar için bir bunalım ve sıkıntılardan çıkış yollarını gösteren bir kılavuzdur. Arapçada, çölde hangi yöne, hangi yola gideceğini bilemeyen insanlara bir çıkış yolu göstermeyi belirten "hidayet" kavramı, kelimenin tam anlamıyla Kur'an'ın insanlık için ifade ettiği konuma denk düşmektedir.

"Asra / bütün zamanlara" yemin ederek, "insanlığ...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın