HZ.ÖMER,bir akşam yalnızca odasına kapanmış,millet işleriyle uğraşmaya başlamıştı.Cızır cızır eriyerek yanan mumun ölgün ışıkları titreye titreye odanın karanlığı içine yayılıyordu.hz.ömer daldın daldın düşünüyor vebir şeyler yazıyordu.bir aralık kapının ....tıkk tıkk....vuruluşuodanın derin sukutunu yırttı.hz ömerağır bir yük taşırken nefesleri kesilenler gibi bitkin ve yorgun seslendi.
buyurunuz!buyurunuz!
içeriye giren hz.osman'dı.çok sevdiği hz.ömeri ziyarete geliyordu.selam verip bir köşeye oturdu.hz ömerkalkıp yanan mumu üfledi,söndürdü.hemen başka bir mum yaktı;ondan sonra selam aldı hoşbeş etti.hz.osman buna şaşıp kaldı..kendini çok büyük bir merak aldı.gülümseyerek HZ.ÖMER'E;
Neden yenibir mumyaktın,beni hayrete bıraktın? diye sordu....
hz.ömer ise:
--ŞAŞILACAK BİR ŞEY DEĞİL.DEMİN MİLLET İŞLERİNE BAKIYORDUM.ŞİMDİ İŞİ BIRAKTIM,KENDİ MUMLARIMDAN YAKTIM...cevabını verdi....
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın