Dünyaya bağlanmadım ki ayrılıktan korkayım

Minyeli Abdullah'ın yazarı Ömer Okçu namı diğer Hekimoğlu İsmail 8 yıldır felçli... Okçu hastalığı için 'Allah bana bu hastalığı verdi. Günahlarım azalacak, sevabım artacak.' diyor.

Minyeli Abdullah'ın yazarı Ömer Okçu namı diğer Hekimoğlu İsmail 8 yıldır felçli... Okçu hastalığı için 'Allah bana bu hastalığı verdi. Günahlarım azalacak, sevabım artacak. Onun için memnunum. Ölüm korkum yok, ölmeye isteğim var. Öldüğümde bütün bu ağrılardan hastalıklardan kurtulacağım.' diyor ve ekliyor:

KÜBRA&BÜŞRA İLE İKİDE BİR
Hekimoğlu İsmail Said Nursi'nin talebesi, bir dava adamı. Minyeli Abdullah kitabı için defalarca mahkemeye verilmiş, idamı bile göze almış. Zaman Gazetesi'nde köşe yazıları yayınlanan Hekimoğlu İsmail, orada dertlerini sevmekten, şefkat tokadından, şerlerin hayra vesile olduğundan sıkça bahsediyor. Allah'ın ona verdiği müsibetleri hep bir sebebe ve iyiliğe bağlıyor. Onun derin inancı, dünyevi telaşlardan, ölüm korkusundan, haram işlemekten alıkoyuyor. Ölümü Allah'a ulaşacağı için istiyor ve seviyor. Çengelköy'e evine gitmeden önce aklımızda onun yana yaslanmış kaskı ve yüzündeki tebessümü vardı. Bizi aynı tebessümle karşıladı. Ağrıları olmasına rağmen söyleşiyi sonuna kadar devam ettirdi. Okçu ile ölümden korkmak yerine sevmeyi, dertlerimizden şikayetçi olmak yerine şükretmeyi, ümidi, davası uğrana harcadığı hayatını, Müslümanca yaşamayı, imtihanlarımızı ve dualarını konuştuk. Ortaya bildiğimiz ama yapamadığımız bir yaşantının röportajı çıktı. Belki yapmadıklarımız bu mübarek ayda telafi edebilir. Ne dersiniz?

Zorlu bir sağlık sürecinden sonra nasılsınız?

Teşekkür ederim. İyileşiyorum.

Felç geçireli ne kadar oluyor?

8 yıldır bu haldeyim... Eyüpsultan Camii'inde namaz kılarken düşmüşüm.

Yazılarınızı takip ediyoruz…

Ben yazamıyorum. Ben söylüyorum, torunum yazıyor.

Hep dertlerinizi sevdiğinizi söylersiniz…

Allah bana bu hastalığı verdi. Günahlarım azalacak, sevabım artacak. Onun için memnunum. Hiç bir şikayetim yok.

Bir çok hastalık ve ölüm tehlikesi geçirdiniz. Hastalıklarınızın tesellisi nedir?

Tevekkül hayatı kolaylaştırır. İnsanları perişan eden geçmişin pişmanlıkları ve geleceğin edişeleridir. Geleceğin evhamları 'ya şu hastalığa yakalanırsam' veya 'ya trafik kazası geçirirsem' gibi evhamlar insanları perişan ediyor. Bazı insanlar bu evhamlardan kurtulmak için içki içiyor ya da kumar oynuyorlar.

Evhamlanmayalım, ne yapalım?

Benim için geçmiş gitmiş artık onunla meşgul olmaya gerek yok. Gelecek de gelmemiş onunla da meşgul olmaya gerek yok. Şuan ki durumum ne? Şuan ki durumum İslam'a uygunsa mesele yok. İnsan her anını İslam'a uydurmalı. An be an İslam'ı yaşamalı.

Hiç gelecek geçmiş endişeniz olmadı mı?

Hayır hem de hiç.

Ölümden hastalıklardan hiç korkmadınız mı?

Hayır. Ölmek gayet güzel birşey. Çünkü bu dünyayı yaratan Allah bir başka alemde yaratmış. Biz bu dünyaya geldik güzel olduğunu gördük. Diğer güzellikte öteki alem, üstelik bu dünyadan daha güzel. Allahın yarattığında kötülük yoktur.

Ölüme yeterince hazırlıklı değilsek, yeterince ibadet yapmamış, İslam'a uygun yaşayamadıysak…

Allah'ın Rahman ve Rahim sıfatlarına sığınırız. Belki yeteri kadar ibadet yapamadık, yeteri kadar İslam'ı yaşayamadık. O zaman Allah'ın affına sığınırız. Ölüm kötü olsaydı, Peygamberler ölmezdi.

Kirlerden arınmanın bir folmülü var mı?

İslamiyet bu dünyayı cennet etmek için gönderilmiştir. İslama uyanın dünya ve ahireti cennet olur. Bir ilmihal alıp o ilmihali hayatına uygulayanın dünya ve ahireti cennet olur. İslamiyet bu kadar kolay ve çok faydalıdır.

Başınızdan 50 bin kişinin hayatını kaybettiği Erzincan depremi geçti. Ama siz kurtuldunuz. Bindiğiniz uçak düşme tehlikesi geçirmiş yine kurtulmuşsunuz. Sizce Allah sizi neden öldürmedi?

Kaderime Allah bazı şeyler yazmış. Minyeli Abdullah'ın yazılabilmesi için benim o depremde ölmemem, o uçağın düşmemesi gerekiyordu. Allah herşeyi biliyor. Kader hayatımızın programıdır. İnanan da inanmayan da kaderini yaşar. Hiç birşey kaderin dışında değildir.

Uçaktan nasıl kurtuldunuz?

Denizin üzerine alçalmaya başladık. Ama deniz çok hareketliydi. Pilot anladı ki eğer denize inersek batacağız. Su sakin olsa uçak indiğinde belli bir zaman diliminde su üstünde duruyor. Pilot yoluna devam etti Azor adasına indik. Orada uçağın bakımı yapıldı.

Korktunuz mu?

Hayır. Ölürsem ölürüm ne olacak? Benim ölüm korkum yok, ölmeye isteğim var. Öldüğümde bütün bu ağrılardan hastalıklardan kurtulacağım. Rahat bir dünyaya gideceğim. Daha güzel bir aleme gideceğim.

İslamda ölüm istenmez aslında…

Öyle…

Çok mu ağrı çekiyorsunuz?

Evet. Ölürsem bu ağrılardan kurtulucağım. İnsan öldüğü anda ahirete gider.

En çok hangi olayda kendinizi ölüme yakın hissettiniz?

Felç olduktan sonra komaya girdim. Bana mezar aramışlar. Doktor da benim için 'ölürsün' diyordu. Çünkü tansiyonum normalin altındaydı ve yükselmiyordu. Ama ben ölümden korkmuyordum. Doktora dedim ki; 'Ben buraya yaşamaya gelmedim, ağrılarım var azalması için ilaç istiyorum.' Dünyaya dört elle sarılmadım ki onun gitmesinden korkayım. Dünya giderse gitsin bana ne…

Ölüm bilinci insana yaklaştıkça ne uzaklaşıyor?

Dünya sevgisi uzaklaşıyor. Dünya da neyin kavgasını vereceğiz… Ölüm bilinci olduğunda insan dünya hırsına kapılmıyor. Madem ölüm var herşeyi bırakıp gideceğiz, öyleyse dünyada ki malların kıymeti yok.

Şu sıralar kendiniz için ettiğiniz dua nedir?

Allahım beni rızana mafuk noktasına getir. Bana sıhhat ver, namazı camilerde kılıyım, Allahım bana imkan ver derslere gideyim.

Amin. Siz her müsibet için iyi bir sebep var diyorsunuz. Sizin felç olmanızda nasıl bir iyilik vardır?

Benim kanaatim bu hastalıklarla Allah beni özellikle, konferanslarımdan geri çekti. Konferanslar veriyordum hastalandığım için artık veremiyorum. Sevabım artar günahım azalır diye de ümitliyim.

Neden geri çekmiştir?

Beğenmediği için. Hep bir sebep ararım. O müsibettten gelecek iyilikleri düşünürüm. Çünkü Müslümanın ayağına diken batsa günahlarına kefarettir.

İyileşmeyi ençok neyi yapmak için istiyorsunuz?

Kur'an öğrenmek için CD'ler çıktı onları alıp Kur'an'ı daha iyi öğreneceğim. Bu hastalıktan kurtulursam, namazı camilerde kılacağım. Derslere ve konferanslara gideceğim. Bunları istiyorum. İyileşmezsem 'demek Allah böyle yaşamamı istiyor' diyeceğim.

Hastalığınızda bir iyileşme, gelişme var mı?

Hastalığım tıbba göre iyileşmez. Çünkü felç beyinle ile alakalı. Ona da birşey yapamıyorlar. Ama öncesine göre daha iyiyim. Sol tarafım felçli. Zaten bu soldan hiç hayır görmedim. (gülüyor)

Bir dönem sol camiadan arkadaşlarınız da olmuş. Ne oldu da ayrıştınız onlardan?

22 sene askerlik yaptım. Askeriye her kesimi içinde barındıyordu. 18 yaşımda askerliğe başladım. Etrafımdaki kişilere göz attığımda bazı arkadaşların çok bilgisiz kaldığını gördüm. Bazılarının kötü alışkanlıkları vardı.

Mesela?

Esrar içmek gibi.

Ömrünüzde hiç içmediniz mi?

Hayır. Ben sigarada, alkol de kullanmadım. Sigara içenleri görüyordum. Sakat olmuş, öksürüyor. İçki içenler de perişan olmuş. Bir gün bir arkadaşım yanıma geldi. Dedi ki; 'Ömerciğim ben seksen kiloydum. Esrar içerek bir deri bir kemik kaldım. Evimiz tarumar oldu. Annem de içiyor ben de içiyorum.'dedi. Annesine demiş ki; 'anne hayatın bu zorluğundan kurtulmak için şu sigarayı iç kendini yi hisedeceksin.' O da alıp içmiş ve esrara öyle başlamış. Sonra; 'Ben mahvoldum, sen sakın içmeyesin' dedi. Böyle arkadaşlarım vardı. Edirnekapı mezarlığında oturup esrar içerlerdi.

Neden asker olmak istediniz?

Ailem fakirdi. Bir sanat öğrenmek istedim. Babam kasaptı ama kasap olmamı istemedi. Elimden başka bir işte gelmiyordu. Kısa yoldan para kazandıracak birşey düşünmem gerekiyordu. Yırtık bir gazate küpüründe 'Tank okuluna öğrenci alınacak' yazıyordu. Ben de dilekçe verdim. Tank okuluna böylece girmiş oldum. Astsubay olmam ekonomik zorluklardandır.

Askerliği sevdiniz mi?

Evet hoşuma gitti. Sağlıklı olsam beni askere tekrar alsalar giderim. Askeriyeye minnettarım. Tahsil hayatımdan yaşamımı devam ettirebilmem asker olmam sayesindendir.

Minyeli Abdullah'ı yazmanıza nasıl izin verdiler?

Defalarca mahkemeye verildim. Askeri mahkemelere de verildim. O zaman 'Minyeli Abdullah'ı ben yazmadım' dedim. Onlarda aksini ıspat edemediler. Mahkum olmadım.

Müstearisim kullandığınız için…

Evet. Hekimoğlu İsmail dedemin ismiydi. Aslında kitabın asıl adı 'Ankara'lı Abdullah'tır. Kitaba Ankara'lı Abdullah adını verip, Ömer Okçu ismini kullansaydım, 5 yıl hapis yatacaktım ve ordudan da atılacaktım. Yaptığım kötü birşey değildi. Sadece bir roman yazmıştım. Mahkum olmak istemediğim için 'ben yazmadım' dedim.

İDAMI GÖZE ALDIM

Eşiniz bir röportajınızda (felç geçirdiği zaman) sizin yazdığınız romanlardan ve yaptığınız yardımların bir çoğunu unuttuğunuzu söyledi. Eşiniz bütün bu hapislerle ve saklanmalarla geçen böyle bir hayatı sorgusuz nasıl yaşadı?

Eşim için zordu tabi. 1960 yılından beri evliliğimiz devam ediyor. Kı...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın