|
Konu Başlığı: Bir Gün Susmayı Öğrendim .. Gönderen: Zehibe üzerinde 08 Ağustos 2009, 23:11:48 (http://tbn0.google.com/images?q=tbn:XccYgDeYHCdv-M:http://blog.wolkanca.com/wp-content/uploads/2009/03/bir-hasat-mevsimi-daha-gecti.jpg) Öyle bir sustum ki belki sonsuza kadar susacaktım. çünkü susmak benim küçücük dünyamda babamla kurduğum iletişim tarzıydı. Babam akşamları eve yorgun dönerdi. Ben bütün gün evde sıkılır, onun gelişini iple çekerdim. Daha o kapıdan girer girmez boynuna atılır onunla oynamak isterdim. Babam sarılır, öper sonra da, hadi odana git, derdi. Yemek hazırlanınca annem çağırır bu defa masada bir araya gelirdik babamla. Onlar annemle konuşurken ben araya girer, sesimi duyuramayınca da bağırırdım. Babam sinirlenir, 'Bütün gün insanlara kafa patlatmaktan bunaldım, bir de sen kafamı ütüleme!' derdi. Annem de 'Bütün gün zaten seninle uğraştım, bir çift laf da mı konuşturtmayacaksın babanla?' diye çıkışır, beni odama gönderirdi. çaresiz bir şekilde boynumu büker odama yani hapishaneme doğru yol alırdım. Babam arkamdan, 'Bizim bir odamız bile yoktu, her şeye sahip, hala ne istiyor anlamadım.' diye bağırmaya devam ederdi. 'Keşke benim de bir odam olmasaydı, keşke bizim de evimiz bir odalı olsaydı da hep birlikte otursaydık' derdim içimden; ama yüksek sesle söylemeye cesaret edemezdim. Yemekten sonra babam kanepeye uzanır, eline kumandayı alır, televizyon seyrederdi. Beni yanına çağırır biraz severdi. Onun izleyeceği önemli birşey varsa beni adeta yerimden bile kıpırdatmazdı. Azıcık hareket edip koşup oynamaya çalışsam oda hapsim yeniden başlardı. Bir gün anladım ki susunca babamla daha iyi anlaşıyoruz. Bu defa susarak yapabileceğim oyunlar geliştirmeye başladım. önce resim yaparak başladım işe. Babam çizdiğim resimleri çok beğeniyor; 'Bak, böyle uslu uslu oyna işte.' diyordu. Babam bazen göz ucuyla bakıyor, resimle ilgili bir şey sorsam afallıyordu. Ama bana kızarak beni artık odama göndermiyordu. 'Son günlerde ne de akıllandı benim oğlum.' diye komşulara anlatıyordu annem halimi. Resimlerim arttıkça ortalık dağılmaya başladı. Annem 'Odanı topla!'diye odama kapattığında işe nereden başlayacağımı bilemiyordum. Ben bunlarla uğraşırken zaman geçiyor; ama odamı toparlamayı beceremiyordum. Annem odama gelip 'Bak sana resim yapmayı yasaklayacağım.' dedi bir gün. Susuyor olmamı usluluk olarak değerlendiren ailem resim yapmayı da elimden alırsa ben ne yapacaktım? Bu düşüncelerle bir aile tablosu yaptım. Babam eve gelince uygun zamanı kolladım. Her zamanki gibi yemekler yendi, odaya geçildi. Babam oturur oturmaz çizdiğim resmi getirdim. Babam baktı. Hım, dedi 'çok güzel olmuş. Bu adam benim herhalde.' dedi. Ben 'Hayır o adam değil, bu çocuk sensin.'dedim. O 'Hayır, bu adam benim, bu çocuk sensin, bu küçük kız da arkadaşın.'dedi. Ben yine 'Hayır, o büyük adam benim, bu küçük adam sensin, bu küçük kız da annem.' dedim. Babam benimle uğraşmaktan vazgeçip: 'Peki neden bizi küçük çizdin?' dedi. Heyecanla başladım anlatmaya. Ben büyüyüp adam olacağım. İş bulup çalışacağım. Siz yaşlanıp küçüleceksiniz. Beliniz bükülecek, komşumuz Ahmet amca ile Ayşe teyze gibi küçücük kalacaksınız. Ben işten geldiğimde yorgun olacağım. Siz benimle konuşmaya çalıştığınızda işyerinde kafam şişmiş olacağından sizi duymayacağım bile. Siz benimle bir şeyler paylaşmak istediğinizde 'Hadi odanıza çekilin de kafa dinleyeyim.' diyeceğim. Ve bir de bağıracağım 'Her şeylerini alıyorum. Sıcacık odaları da var, daha ne istiyorlar' diye. Annemle babamın gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Duyduklarına inanamıyorlardı .. Bana sarılıp beni öyle içten bir okşayışları vardı ki sonsuza kadar konuşsam hiç bıkmadan dinleyecekler gibiydi. (http://s.azbuz.com/uploads/images/32/78/5000000003278949.gif) Konu Başlığı: Ynt: Bir Gün Susmayı Öğrendim .. Gönderen: Ekvan üzerinde 25 Ocak 2011, 20:56:07 Biliyor musunuz? Bu yazıyı okyunca Elhamdülillah dedim..Çocukluğumda bana ait bir odam yoktu..Ama akşamları bizi(beni ,ablamı,ağbimi ve kardeşimi)hiç bıkmadan dinleyen bir babam vardı..Dedim ya ELHAMDÜLİLLAH.. Ve Allah razı olsun..Çok güzeldi.. Konu Başlığı: Ynt: Bir Gün Susmayı Öğrendim .. Gönderen: Sümeyye üzerinde 22 Şubat 2012, 02:08:24 Maalesef bunun gibi o kadar çok örnek var ki..Evlatlarına zaman ayırmayıp , sevdiğini hissettirmeyenler...Bir çocuğun suskunluğu onu akıllı kılmaz herzaman...Herşeyin olması da yetmez , sevgi ve şefkat olmazsa gerisi ikinci planda kalır...Rabbim razı olsun anlamlı ve ders verici bir paylaşım olmuş..
Konu Başlığı: Ynt: Bir Gün Susmayı Öğrendim .. Gönderen: Hadice üzerinde 22 Şubat 2012, 12:46:43 Suphanallah,Elhamdülillah..ne kadar güzel bir paylaşım olmuş kendimi o çocuğun yerine koydumda içim parçalandı ..
Bir anne olarak inş üzerime düşen sevgiyi ilgiyi şefkati Rabbim gösterebilmeyi nasip etsin.. Allah razı olsun kardeşim... Konu Başlığı: Ynt: Bir Gün Susmayı Öğrendim .. Gönderen: Safiye Gül üzerinde 05 Ağustos 2012, 13:23:48 Esselamu aleykum ve rahmetullahi ve berekatuh ; şimdilerde çocuklarin psikolojisinin bozulması ailelerin sorunun kaynağını bulamayıp pedagoglara taşınması oldukça fazlalaştı. Farkında değiller ki o da bir canlı ve manevi ihtiyaçları var. Araştırmalarda yeni doğmuş bir bebeğin anneyle teması kesildiği an anne ona hiç bir şekilde dokunup okşamadığı zaman çocuk hayatını kaybediyor. Çok önemli. Geleceğe sağlıklı nesiller bırakmak için ailelerin bilinçli olması gerekir.
Konu Başlığı: Ynt: Bir Gün Susmayı Öğrendim .. Gönderen: Zehibe üzerinde 05 Ağustos 2012, 14:14:24 a.s.., annelik ve babalık da bir sanattır bence öğrenilmeden bu işe girmek bir takım sorunlar doğurabiliyor, sonra okullarda eğitmeye çalış heyhat ilk eğitim mercisi ailedir...
Konu Başlığı: Ynt: Bir Gün Susmayı Öğrendim .. Gönderen: Sefil üzerinde 08 Ekim 2012, 20:58:22 Elhamdülillah bizim böyle sıkıntılarımız olmadı ancak şöyle bir durum var .Bilakis doğu kökenli babalar çocuklarına ilgilerini
sevgilerini hep içinde bırakıyorlar bu beni rahatsız ediyor.Ancak yeni nesilde bu yok seviniyorum inşaallah Konu Başlığı: Ynt: Bir Gün Susmayı Öğrendim .. Gönderen: Burcu 8D üzerinde 06 Mart 2014, 16:15:21 çok güzelmiş insanın böyle şeyleri okuması insanı biraz daha geliştiriyor sanırım. Aynı tahta çanak hikayesine Benzettim
|