> Forum > ๑۩۞۩๑ İlim Dünyası Online Dergi Dünyası ๑۩۞۩๑ > Semerkand Aylık Tasavvuf Dergileri > Dün Bugün Yarın >  Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk?
Sayfa: [1]   Aşağı git
  Yazdır  
Gönderen Konu: Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk?  (Okunma Sayısı 3144 defa)
27 Ekim 2014, 18:11:05
Rüveyha
Forum Görevlisi
*
Çevrimdışı Çevrimdışı

Cinsiyet: Bayan
Mesaj Sayısı: 6.764


« : 27 Ekim 2014, 18:11:05 »



Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk?


Kenan Aydın | Ekim 2013 | DÜN BUGÜN YARIN   

“Çocuklar artık Seksek, Üçtaş, Birdirbir oynamıyorlar. Sevmiyorlar eski oyunları. Bilgisayar ve Atari oyunları ile meşgul her biri. Halbuki biz o eski oyunları ne çok oynardık. Sokağa çıkar, akşam dönerdik eve. Sokaklar bizim için oyun yeri idi. Kışın bile sokakta oynanacak oyunlarımız vardı. Akşam gelen misafirlerin çocukları ile evde oynayabileceğimiz oyunlar bulurduk.”

Siz de böyle düşünüyorsanız, gelin biraz tartışalım. Önce bir durumu teyit etmek için ufak bir araştırma yapalım. Çevremizdeki çocuklara çocukluğumuzda keyifle oynadığımız beş on oyunun adını söyleyelim. Bakalım, bilen çıkacak mı? Çocuklarımızın eski oyunları bilmek şöyle dursun, adlarını bile duymadıklarını göreceğiz.

Evet, çocuklarımız geleneksel oyunları oynamıyorlar. Çünkü o oyunları bilmiyorlar. Bilmedikleri bir oyunu nasıl sevsin, nasıl oynasınlar?

Çocukların eski oyunları bilmemeleri şaşılacak bir durum değil aslında. Onlara o oyunları öğretmesi gerekenler; anneler, babalar, dedeler, ablalar, ağabeyler görevlerini yapmadılar, kendi oynadıkları oyunları çocuklara öğretmediler. Öğretmedikleri gibi, sokaklarda oyun oynanabilecek bir alan da bırakmadılar. Geleneksel çocuk oyunlarından vazgeçenler, bugünün çocukları değil, onların büyükleri olan bizleriz.

Biraz abartılı olmakla birlikte şu gerçeğin altını çizmek faydalı olacaktır: Bazı çocuklarımız keşkek, tarhana, ev yoğurdu ve pekmezini neden bilmiyorlarsa, eski oyunları da onun için bilmiyorlar. Köylerinin adını veya iki üç kuşak önceki dedelerinin isimlerini neden bilmiyorlarsa, eski oyunlarımızı da onun için bilmiyorlar.

Köyden kente göçmemiz ve modernleşme çabamız bizim “kopuş” hikâyemizdir. Son iki yüz yıldır doğal bir süreç yaşamadık. Onun için fikirlerimiz doğal sosyolojik süreçlerin değil, sosyal mühendisliklerin ürünüdür. Bugüne gelişimiz, suyun doğal yollarla denize kavuşması gibi değil. Elbet bütün insanlık son yüzyıllarda bu hengâmeyi az çok yaşadı. Biz ise “travmatik” boyutlarda yaşadık. Geleneksel çocuk oyunlarının durumu ayrı bir hikâye değil, bu kopuşun ve bu travmanın bir cüzüdür.

“Çocuklarımız, geleneksel çocuk oyunlarını bilmedikleri için oynamıyorlar” tespitinin ardından, “çocuklarımıza o güzel eski oyunları öğretsek ne güzel olur, hemen oynamaya başlarlar” diye bir cümle kurmak niyetinde değilim. Çünkü basit bir çaba ile böyle bir sonuç elde etmek mümkün değil.

Kültürel unsurlar, sadece bilgi aktarımı ile değil, uygulama ile sonraki nesillere geçer. Bu geçişi sağlayacak bir ortam gerekir. Tam bu noktada “kültürel iklim” ifadesi o kadar anlamlı duruyor ki… Çocuk, çelik-çomak veya birdirbir oyununu ağabeyi, ablası, komşu çocukları ile oynayabilseydi bu oyunlar sonraki nesle geçmiş olacaktı. Bu geçiş esnasında oyunlar doğal değişimini ve gelişimini sürdürecek, teknolojik ve kentsel gelişmelere göre de bazı oyunlar yeni formlar, şekiller kazanacaktı. Muhtemelen şöyle bir sonuç meydana çıkacaktı.

• Geleneksel oyunların bir kısmı çocuklarca hiç değiştirilmeden oynanmaya devam edilecekti.

• Bir kısmı başka oyunlarla karşılaşacak, bu karşılaşma sonrası değişime uğrayarak yeni halleriyle varlıklarını sürdüreceklerdi.

• Bir kısmı kentleşme ve teknolojik gelişmelerin etkisiyle yeni formlara (bilgisayar, internet, lunapark, oyun parklarına) uyarlanacaktı. Mesela seksekin internet versiyonu olacak veya birdirbirin ilham verdiği bir bilgisayar oyunu çıkarılacaktı. Hatta lunaparklarda ip atlamanın yeni versiyonları ile karşılaşacaktık. Bezirgânbaşı veya körebe oyununun hızlandırılmış şekli dev oyun parklarında kendine yer bulacaktı. İstop oyunu belki de olimpiyatların gösteri oyunlarından biri olacak, saklambaç kentlere uygun yeni bir şekille oynanmaya devam edilecekti. Belki de mimarlar, mühendisler kentleri ve apartmanları inşa ederken planlarına oyun alanları da ekleyeceklerdi.

Böyle olsaydı, geleneksel çocuk oyunları değiştirilmeden veya yeni formlarla varlıklarını sürdürecek, az bir kısmı unutulacaktı. “Böyle olsaydı…” Yani köyden kente göçmemiz ve modernleşme çabalarımız “kopuş” şeklinde olmasaydı. Kopuş olmasaydı veya kopuştan hemen sonra, ne yapmalıyız, sorusunun cevaplarını doğru şekilde verebilseydik…

“Batının teknolojisini alalım, ahlâkını almayalım” cümlesi, söylendiği dönem için işe yarar görünen bir çıkış olsa da, eksik yanları vardı. Teknolojisini aldığımız Batı’dan doğrudan ahlâk almadık ama “biçim” aldık. Bilgisayar, içinde çocuk oyunlarıyla geldi. Oyunlar, doğal olarak geldiği toprakların kültür, din, medeniyet unsurlarından izler de getirdi. Elbet biçimler, simgeler, içinde bir miktar “ahlâk” da barındırırdı. Fark edemedik…

Derdimiz “ağıt yakmak” değil. İki yüzyıllık yolculuğumuzu bir de çocuk oyunları açısından fotoğraflamak istedik. Çözüm var mı, diye sorarsanız, mümkündür, deriz. Konuşmalıyız, tartışmalıyız, çalışmalıyız.

Şimdi büyüklere şu soruyu soralım: Bir dakikada eski çocuk oyunlarından kaç tanesini sayabilirsiniz?
Zorlanacağınızdan kuşkum yok. En iyisi ben size kopya vereyim. Uzun eşek, mendil kapmaca, birdirbir, bezirgânbaşı, seksek, ortada sıçan, yakar top, beştaş, ip atlama, topaç, cızır bızır, çındırpır, dalye, hınbıl, isim-şehir, deleme, ebe-sobe, ferfene, gece-gündüz, istop, köşe kapmaca, kutu kutu pense, kurt-kuzu, saklambaç, dokuztaş… Biz bir nefeste bunları sayabildik. Siz devam edebilirsiniz.

(Erol Erdoğan’ın “Çocuklar geleneksel oyunları sevmiyor diyorsanız bir daha düşünün” adlı yazısından yararlanarak…)

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
Bu Sayfayi Paylas
Facebook'a Ekle
Kayıtlı

Müslüman
Anahtar Kelime
*****
Offline Pasif

Mesajlar: 132.042


View Profile
Re: Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk?
« Posted on: 28 Mart 2024, 23:18:22 »

 
      uyari
Allah-ın (c.c) Selamı Rahmeti ve Ruhu Revani Nuru Muhammed (a.s.v) Efendimizin şefaati Siz Din Kardeşlerimizin Üzerine Olsun.İlimdünyamıza hoşgeldiniz. Ben din kardeşiniz olarak ilim & bilim sitemizden sınırsız bir şekilde yararlanebilmeniz için sitemize üye olmanızı ve bu 3 günlük dünyada ilimdaş kardeşlerinize sitemize üye olarak destek olmanızı tavsiye ederim. Neden sizde bu ilim feyzinden nasibinizi almayasınız ki ? Haydi din kardeşim sende üye ol !.

giris  kayit
Anahtar Kelimeler: Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk? rüya tabiri, Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk? mekke canlı, Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk? kabe canlı yayın, Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk? Üç boyutlu kuran oku Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk? kuran ı kerim, Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk? peygamber kıssaları, Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk? ilitam ders soruları, Eski Oyunlarımızı Niçin Unuttuk?önlisans arapça,
Logged
27 Ekim 2014, 18:30:43
Vatan Var Olsun !
Dünyalılar
*
Çevrimdışı Çevrimdışı

Cinsiyet: Bayan
Mesaj Sayısı: 8.940


« Yanıtla #1 : 27 Ekim 2014, 18:30:43 »

Çok doğru bir tespit yapmış yazarimiz. Çocuklara kültürlerini, eski oyunlari ogretmezsek geçmişini bilmeyen bir toplum yetişir. O kadar hizli yaşıyoruz ve o kadar mesguluz ki cocuklarimizla kaliteli vakit geçirmeyi unutuyoruz.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
Bu Sayfayi Paylas
Facebook'a Ekle
Kayıtlı

27 Ekim 2014, 18:57:12
Metin 8/A

Çevrimdışı Çevrimdışı

Cinsiyet: Bay
Mesaj Sayısı: 503



« Yanıtla #2 : 27 Ekim 2014, 18:57:12 »

ben mesala kardeşime saklanbaş ve kör ebe oynatıyom :D yani oynuyoz oda sewiyo bende

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
Bu Sayfayi Paylas
Facebook'a Ekle
Kayıtlı

DağLar önümde diz çökerken kayaLara yaLvaramam…NehirLer Bana akarken Bir damLayLa uğraşamam..!
20 Ekim 2015, 08:29:59
Pelinay
Bölüm Görevlisi
*
Çevrimdışı Çevrimdışı

Cinsiyet: Bayan
Mesaj Sayısı: 8.696


« Yanıtla #3 : 20 Ekim 2015, 08:29:59 »

çok yerinde bir tesbit olmuş gerçekten.yeni nesil çocuklarının tek  oyuncağı bilgisayar,telefon.daha küçücük yaşta bunlara bağımlı hale getiriliyorlar ki bunun sebebi de ailenin ihmalkarlığı,ilgisizliği olsa gerek.
yeniden canlanırmı bilinmez bahsedilen bu eski ,sıcak günler geçti,geriye tatlı bir hatırası kaldı.Allah razı olsun paylaşımınız için
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
Bu Sayfayi Paylas
Facebook'a Ekle
Kayıtlı

Sayfa: [1]   Yukarı git
  Yazdır  
 
Gitmek istediğiniz yer:  

TinyPortal v1.0 beta 4 © Bloc
|harita|Site Map|Sitemap|Arşiv|Wap|Wap2|Wap Forum|urllist.txt|XML|urllist.php|Rss|GoogleTagged|
|Sitemap1|Sitema2|Sitemap3|Sitema4|Sitema5|urllist|
Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2009, Simple Machines
islami Theme By Tema Alıntı değildir Renkli Theme tabanı kullanılmıştır burak kardeşime teşekkürler... &
Enes