Diyanet İşleri Başkanı Görmez, Fatih Camii’de hutbe irad etti

Diyanet İşleri Başkanı Görmez, Fatih Camii’de hutbe irad etti

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ

لَقَدْ اَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَاَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْم۪يزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِۚ وَاَنْزَلْنَا الْحَد۪يدَ ف۪يهِ بَأْسٌ شَد۪يدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللّٰهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِۜ اِنَّ اللّٰهَ قَوِيٌّ عَز۪يزٌ۟

Aziz mümin ve mümine Kardeşlerim!

Cumanız mübarek olsun. Cenabı Hakk’a sonsuz hamd-ü senalar olsun. Bizleri bir kez daha Ramazan mektebinin mağfiret iklimine kavuşturdu. Yüce Rabbimiz ümmeti İslam’ın mağfiretine, izzetine vesile kılsın.

Aziz Kardeşlerim!

Biz insanlar unutkan varlıklarız. İnsan nisyan ile maluldür. Bu sebepledir ki Rabbimiz sürekli insana kendisini hatırlatır. İnsan gündelik hayatın telaşı içerisinde kendisini unutur, Rabbini unutur, kardeşlerini ihmal eder. Fani hayatın içinde baki olanı unutmakla yüz yüze kalır. İşte Rabbimiz Peygamberler göndererek insana hatırlatmada bulunur. Her Peygamber hatırlatıcıdır. Her kitap zikirdir, insana unuttuklarını hatırlatmak için gelir. Her sene bize gelen Ramazan bize bizi hatırlatmaya gelir. Bize unuttuğumuz Rabbimizi, Rabbimizle ahdimizi, Rabbimize sözümüzü, misakımızı hatırlatmaya gelir. Ramazan bize kardeşlerimizi hatırlatmaya gelir. Ensar olduğumuzu, muhacirleri unutmamamızı hatırlatmaya gelir. Fakiri, yetimi, miskini hatırlatmaya gelir. En önemlisi de Ramazan, bize unutmakla yüz yüze kaldığımız kitabımızı hatırlatmaya gelir. Kur’an-ı’mızı hatırlatmaya gelir. Bu sebepledir ki Rabbimiz, Ramazan ayının oruç ibadetinin en büyük hikmetini bize Kur’an-ı getiren Ramazan ayı olduğunu ifade buyurmuştur. شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذ۪ٓي اُنْزِلَ ف۪يهِ الْقُرْاٰنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدٰى وَالْفُرْقَانِۚ “O Ramazan ayı ki onda Kur’an nazil oldu. O Kur’an’da hidayetin apaçık beyyineleri ilkeleri vardır. O Kur’an’da Furkan vardır.”

Aziz Kardeşlerim!

Rabbimiz, Yüce Kitapla ilişkimizi üç merhalede ifade buyurmuştur. Kur’an merhalesi, Furkan merhalesi, Mizan merhalesi. Kur’an merhalesi, okuma merhalesidir. Elbette her mümin Allah’ın kitabını okuyacak. Resulü Ekrem (s.a.v.) Ramazan’ı şerifte Cibril-i Emin ile birlikte okuduğu gibi okuyacak. Ramazan’da okuyacak, Ramazan’ın dışında okuyacak. Namazda okuyacak, kıyamda okuyacak. Okumak, Kur’an merhalesidir. Fakat okuduğum ayeti kerime bize aynı zamanda Furkan merhalesini işaret eder. Furkan merhalesi, Kur’an-ı anlama merhalesidir. Furkan merhalesi, Kur’an’dan hareketle iyiyle kötüyü, Hakk ile batılı, çirkin ile güzeli birbirinden fark etmektir. Furkan merhalesi, helali ve haramı birbirinden ayırmaktır. Furkan merhalesi, zulmü ve adaleti birbirinden ayırmaktır. Furkan merhalesi faruk olmaktır, fark etmektir. Yaratılışımızın farkında olmaktır. Gayemizin farkında olmaktır. Kâinatın yaratılışının farkında olmaktır. Onun için Kur’an bir sureye Furkan adını vermiş ve Peygamberimize gönderilen vahyin Furkan olduğunu ifade etmiştir. Kur’an merhalesinden Furkan merhalesine geçelim diye Ramazan her sene bize Kur’an’ımızı yeniden getirir.

Kardeşlerim!

Kur’an’la ilişkimizi tanzim eden merhalelerden bir tanesi de, Mizan merhalesidir. Yani Kur’an-ı hayata dönüştürmektir, Kur’an’la yaşamaktır. Kur’an’ın emirlerine ittiba etmek, yasaklarından kaçınmaktır. Mizan adalettir, Kur’an-ı adalete dönüştürmektir. Kur’an’la adaleti ayakta tutmaktır. Hutbemizin başında okuduğum ayeti kerime Hadid Suresinden bir ayettir. Hadid, demir demektir, gücü temsil eder. Ayeti kerime kitap, mizan ve hadidi birlikte zikreder ve şöyle buyurur: “Biz bütün Peygamberleri apaçık beyyinelerle gönderdik. Ve biz onlara kitabı beraber verdik, kitabı beraber gönderdik. Biz onlara mizanı verdik ta ki yeryüzünde insanlar adaleti ayakta tutsunlar. Ve demiri indirdik, onda çetin bir güç var ve onda sizin için faydalar var.”

Aziz Kardeşlerim!

Kitap, mizan ve demir aynı ayet içerisinde birlikte geçer. Kitap vahiydir, mizan terazidir, mizan adalettir, hadid güç ve kuvvettir. Bugün İslam dünyası, İslam alemi eğer acılar içerisinde kıvranıyorsa, Kitap, mizan ve hadid arasındaki ilişkiyi kaybetmesinden kaynaklanıyor. Zira kitabı terk eden mizani ayakta tutamaz, adaleti ayakta tutamaz. Kitabı terk ederseniz adalet hadidin emrine girer, gücün emrinde olur. Mizanı terk ederseniz Kitap güce tabi olur, güç Kitabı yırtar, Kitabı çiğner, Kitabı zedeler. Hadid olmadığı zaman Kitap ve mizan sadece teorilerden ibaret kalır. Rabbimizin bizden istediği şey, öncelikle Kitaba tabi olmak ve Kitabı yaşanan bir hayata dönüştürmek. Mizana riayet etmek, teraziyi ayakta tutmak, adaleti daima ayakta tutmak. Gücü adaletin emrine vermek, adaleti kitabın emrine vermek. Aksi takdirde bugün İslam coğrafyasında olduğu gibi mizanı kaybeden Müslümanlar Kitabı hadide dönüştürür, Kitap bir güce dönüşür, kardeş kardeşi katleder, hem de başkasının elimize verdiği demirlerle, başkasının elimize verdiği güçlerle müminler müminleri katleder. Mizanı terk ettikleri zaman Kitap hadide döner yahut Kitap hadidin emrinde olur.

Yüce Rabbimiz, Kitaba, mizana riayet edenlerden, gücü ve kuvveti sadece adalet için kullananlardan, adaleti Kitaba tabi kılanlardan eylesin.

Hutbemin başında okuduğum hadisi şerifle bitiyorum, Resulü Ekrem Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle bulurdular: Abdullah Bin Amr (r.a.) rivayet ediyor, Resulü Ekrem şöyle buyurdu: Oruç ve Kur'an, kıyamet gününde müminlere şefaatçi olur. Önce oruç dile gelir ve şöyle hitap eder: “Allah’ım, ben bu kulunu senin rızan için aç ve susuz bıraktım, o senin emrine tabi oldu bana izin ver ben ona şefaatçi olmak istiyorum. Ve sonra Kur’an seslenir ey Rabbim ben bu kulunu gece uykusuz bıraktım, o gece beni okudu, beni anladı, beni hayatına aktardı, beni Kur’an olarak okudu, Furkan olarak anladı, mizan olarak hayatına aktardı bana izin ver ben ona şefaatçi olayım. Oruç ve Kur’an şefaatçiniz olsun.”

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın