Gel aşk ilkbaharı olalım

780. Gel seninle ask ilkbaharı olalım.

Mefulü. Mefailün. Fe'ülün

(c. 111, 1532)

• Gel, gel de yeni baştan aşıklığa başlayalım. Şu toprak dünyayı aşk ile altın haline getirelim.

• Gel seninle aşk ilkbaharı olalım. Ötelerden, can aleminden misk kokuları, anber kokuları getiren rüzgarlarla ferahlayalım.

• Can aleminin yerini, dağını, ovasını, bağını, bahçesini yeşil elbiseler giydirerek süsleyelim.

• Allah'ın bize lütfettiği, içimizdeki nimet dükkanını açalım. Gösterişsiz, sessiz sedasız o nimetten yararlanalım. Bu huyu ilkbaharda uyanan ter ü taze ağaçtan öğrenelim.

• Görmüyor musun? Ağaç sessiz sedasız yiyip içtiği için yapraklandı, meyve verdi. Biz de kendi sırrımızdan yapraklanalım, meyve verelim.

• Aşıklar sevgiliye gönülden yol buldular. Biz de sevgiliye gönülden yol bulalım.

• Senin gamının mermer gibi bir gönlü var, fakat biz o mermerden yüzlerce cevher elde ederiz.

781. Ben senin aşkınla arşa yükselmişim.

Mef'ulü, Mefa'ilün, Fe'ulün

(c. III, 1560)

• Aşkın beni öd ağacı gibi yakıp yandırdı. Hayata bağlılığım kalmadı. Varlığım tamamıyla yok oldu.

• Bazen öyle yücelirim ki gök kubbesinin kalesini bile deler geçerim. Güneşin sikkesini yakarım.

• Bazen de ay olur, güneşin peşine düşerim, azalırım, eririm, hilal olurum çoğalırım, artarım, dolunay olurum.

• Yüzlerce defa uğraştım, denedim; gönlüm sana doymuyor.

• Aşk kapısının gümüş halkasını yakalamışım. Bu benim gücümden, kuvvetimden değil. Senin lütfun, senin ihsanın!

• İster yücelere yükseleyim, ister aşağılarda kalayım önemi yok! Çünkü ben senin aşkınla arşa yükselmişim.

• Eğer gülüp durursam, bu senin lütfundur. Eğer haset edersem, senin gayretindendir.

782. Gölge varlığım bu dünyada ama, ben bu dünyada değilim, o dünyadayım.

Mef'ulü, Mefa'ililn, Fe'ulün

(c. III, 1566)

• Canım seni tanıdığından, sana yakınlık duyduğundan beri, her nereye gidersem gideyim, kendimi gül bahçesinde buluyorum.

• Senin güzel suratın, şeklin gönlüme yakın olduğundan beri, ben yeryüzünde yaşamıyorum, gökyüzünde yaşıyorum.

• Gölgem, gölge varlığım bu dünyada olsa da gam değil. Çünkü ben bu dünyada değilim, o dünyadayım, mana alemindeyim.

• Hoşuma gitmeyen şey benim için iğretidir. Ne hoşuma giderse, ne ile hoşsam ben oyum.

• Ben aşk gemisinde hoşça bir uykuya dalmışım, ben uyurken yolculuk etmedeyim.

• Bugün cansız sandığımız bütün varlıklar da açılıp saçılmış. Zaten dünyada sansız hiç bir şey yok! Her şey Hakk'ı tesbih etmede. Bu sebeple ben daima canlılar arasındayım.

• Mademki; "Kalemle öğretti." ayetine mazhar oldum. Ben yazılmış levhi de okudum.

" Alak Süresi, 96/4. ayete işaret edilmektedir."

783. Sevgilim, nürunla mezarımın içini aydınlat, nürlandır!

Mef'ulü, Mefa'ilün, Fe'ülün

(c. III, 1564)

• Sevgilim, mezarımın yanından geçtiğim gün şu feryadımı, şu coşkunluğumu yadet, hatırla!

• Ey benim gözüm, ey benim nurum! Nurunla mezarımın içini aydınlat, nurla doldur!

• Nurlandır da şu sabırlı bedenim, mezarımda şükür secdesine kapansın.

• Ey gül harmanı! Mezarımın yanından tez geçme, bir an için olsun o güzel kokunla beni sar!

• Geçip gittiğin zaman da sanma ki ben senin pencerenden, kapından uzaktayım.

• Mezarımın üstüne konan taş, toprak bedenimin yolunu bağladı, ama ben hayal yolundan gelir dururum. Seni ziyaret ederim. Bu hususta hiç füturum, korkum yok!

• Benim atlastan yüzlerce kefenim olsa, hayalen senin giydiğin elbiseye bürünmedikçe ben çırçıplağım.

• Delik delmede galiba karınca olmuşum da, sarayının üstüne doğru tırmanıyorum.

• Ben senin karıncanım, sen de benim Süleyman'ımsın. Ne olur bir an için olsun beni huzurundan ayırma!

• Sustum, kalanını sen söyle! Kendi söyleyip kendi işitmemden artık bıktım!

• Ey Tebrizli Şems! Çağır beni, Sur'un üfürülmesi senin çağırmandır.

784. Biz yokluk yolunun azığı ile geçinmedeyiz.

Mef'ulü, Mefa'ilün, Fe'ülün

(c. 111, 1554)

* Zerreler gibi oynaya oynaya gelelim, senin güneşinin ışığı içine girelim.

• Biz her seher vakti aşk maşrıkından, aşk doğusundan güneş gibi doğalım.

• Ey nur! Biz; "Doğ, parla da altın haline gelelim!" diye feryad eden nice mest olmuş kişilerin feryadını duyduk.

• Onların yalvarışları, onların dertleri yüzünden gök kubbesine çıktık, yıldızlara ulaştık.

• Biz yokluk yolunun azığı ile geçinmedeyiz. Haydi biz kırmızı aşk şarabı ile mest olalım.

* Bütün dünyanın zehirini verseler, biz içimizde o zehiri şeker haline getiririz.

* Biz meleküt aleminde, mekansızlık dünyasında gök kubbenin yüz atına bileriz.

785. Mezarımın taşına şunu yazınız:"Ben başımı beladan ve imtihandan kurtardım."

Mef'ülü, Mefa'ilün, Fe'ulün

(c. III, 1546)

• Gittim, ötelere gittim. Dünyadan bir baş ağrısı eksildi. Üzüntüden, gamdan canımı kurtardım.

• En yakınlarıma, dostlarıma; "Dünyada hoşçakalın!" dedim. Canımı aldım, nişansız, ne olduğu bilinmeyen öteki dünyaya götürdüm.

• Dünyadan, şu altı kapılı evden çıktım. Varımı yoğumu mekansızlık alemine taşıdım.-

"-Altı kapılı dünya şunları gösteriyor Sağ, sol, ön, arka, yukarı, aşağı."

• Penceremden şaşılacak bir ay göründü. Dama gittim, merdiven götürdüm.

• Ruhların toplandığı yer olan şu gökyüzü damı, ne de hoş bir yermiş!

• Gül dalım soldu, pörsüdü, döküldü. Onu aldım, tekrar gül bahçesine götürdüm.

• Can dedikleri altın kırpıntısını aldım. Şu kalp para basanlardan kaçırdım. 0 eşsiz kuyumcuya armağan olarak götürdüm.

• Gayb aleminde uçsuz bucaksız bir dünya gördüm. Kara çadırımı o sınırsız yere götürdüm.

• Bana ağlamayın! Ben bu yolculuktan memnunum, neşeliyim. Ben yolumu cennetlerin bulunduğu diyara götürdüm.

• Mezarımın taşına şu derin manalı sözü yazınız: "Ben başımı beladan, sık sık, karşılaştığım imtihandan kurtardım!"

• Ey beden! însanlardan, kavgadan, gürültüden uzak, şu daracık yerde rahat hoş bir şekilde uyu! Senin haberini gökyüzüne ben götürdüm.

• Çeneni bağla, artık sen sus! Feryadlarının, gamlarının hepsini de ben dünyayı yaratana götürdüm.

• Bundan sonra artık gönül gamını da söyleme! Çünkü gönlü de gizli şeyleri bilene götürdüm.

786. Söyleyeceklerimi gizlemek için, ben seninle dilsiz olarak konuşmak istiyorum.

Mefulü, Mefa'ilün, Fe-ulün

(c. III, 1547)

• Söyleyeceklerimi hazır bulunanlardan gizlemek için, seninle dilsiz olarak konuşmak istiyorum.

• Zaten sana söyleyeceklerimi insanların arasında açıkça söylesem de sözlerimi senin kulaklarından başkasının kulakları duymazlar, anlamazlar.

• Hani uykuda dilsiz, dudaksız söz söylerler. îşte ben uyanık iken de sözümü sana öyle söylerim.

• Acılarımı kimsenin duymaması için, ben kuyunun dibinden başka yerde inlemem, feryad etmem. Ben senin gamının sırlarını mekandan da dışarı söylerim.

• Ben rahatça, hoş bir şekilde yeryüzüne oturmuş da yeryüzünün hallerinı gökyüzüne söylemekteyim.

• Her ne kadar alametini, nişanını, yarattığı eserleri anlatıp dursam da sevgilim benden yine de gizlenir durur.

• Ben onun ayrılık gamından feryada başlayınca, latîf canlar da benimle beraber feryada başlarlar.

787. Yeryüzüne ait bir bedenle, gökyüzünün üstünde koşuyorum.

Mefulü, Mefa'ilün, Fe'ulün

(c. 111, 1567)

• Bilmiyorum, bugün bana ne oldu ise, bugün bir yerde kararım yok, pek tez canlıyım.

• Nedense bugün aklın gözüne yerleşmişim, aşkın gözünde yerim yok.

• Ne yazık ki yeryüzünde oturup kalmışım. insaf edin, ben zamanenin keskin kılıcıyım.

• Şaşılacak şey şu ki: "Yeryüzüne ait bir beden ile gökyüzünün üstünde koşup duruyorum."

• Gökyüzünün çekmediği yükü ben aşkın kuvveti ile çekmedeyim.

"-Ahzab Suresi, 33/72. Ayete işaret var."

• Onun gönlüne düşen aşk ateşinden alıyorum. Taşların, kayaların gönüllerine ulaştırıyorum.

• Şekerindeki lezzetten şu ağzım ballarla doldu.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın