๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Dinler Tarihi => Konuyu başlatan: ღAşkullahღ üzerinde 03 Kasım 2010, 00:44:15



Konu Başlığı: Süryanilerin Çöküşü
Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 03 Kasım 2010, 00:44:15
1. 2- Süryanilerin Çöküşü


Süryanileri en çok sarsan kendi içlerindeki ihtilaflar olmuştur. Bu ihtilaflardan sarsılanlar huzuru İslamiyet'i kabulde buluyorlardı. Ayrıca Suriye'nin kısa bir süre Bizans'ın eline geçmesi, Patrikliğin 975 yılında Müslümanların hakimiyetinde olan Malatya'ya nakline sebep oldu. Haçlı Seferlerinden sonra da, manastır merkezleri Bar Savma'nın 1148 yılında Haçlılarca yağmalanması, Süryanileri İslam'a daha çok yaklaştırdı. Bunu, 1295 de İlhanlıların ve daha sonra da Timur'un seferleri zayıflamalarını hızlandırdı. Mardin ve Musul'daki ekseriyet azınlığa düştü.

Yakubilerİn çöküşünde Katolik Kilisesinin de rolü büyüktü. Henüz Haçlı Seferleri sırasında Katolikliği kabulleri için yoğun baskılar yapmış, ancak etkili olamamiştı. Siyaset daha başanlı oldu. 1662 yılmdaHalep Fransız Konsolosu vasıtasıyla Papa taraftarı Andreas Akıcıyan patrik seçildi. Süryanilerle Papalık arasında temaslar başladı. Akıcıyan'nın ölümü, ilişkileri bir süre durdurdu ise de, Mikaîl Karve isimli Patriğin gayretleriyle, 1760 yılında tekrar başladı, Katoliklere yaklaşma girişimleri kuvvetlendi. Roma, Süryani kilisesine maddi yardımlar vasıtasıyla daha da yaklaştı. Hatta 1830 yılında siyasi baskılarla Katolik Süryanilerin Osmanlı Devletinin ayrı bir milleti olduğu, Padişaha kabul ettirildi. Böylece, Monofizit Süryani Kilisesi resmen ikiye bölünmüş ve bir kanadı Roma'ya bağlanmış oldu. Katolik Süryanilerin Patriği Halep'ten Antakya'ya taşındı. Dürzi isyanı üzerine de Mardin'e geldi. I. Dünya Savaşı sonrası da Türkiye Cumhuriyeti Devletinin kurulması üzgrine, Rusya ve İngiltere'ye yakınlığı sebebiyle, Beyrut'a taşınmayı uygun buldu.

Bugün Türkiye'de 40'a yakın köy Süryanca konuşmaktadır. Süryani Kadim Kilisesi, tarihi Monofizit geleneği sürdüren küçük bir guruptur. 30 bin kadar cemaat taraftarının çoğu Mardin ve İstanbul çevresinde yaşarlar. Suriye Şam Patrikliğine bağlıdırlar. Türkiye'de Baş Rahiplerle idare edilirler. 1934 yılına kadar Süryani Kadim Patriği Türkiye'de Mardin Deyruzzeferan manastırında oturmuştu. Ancak, ölümünden sonra yeni Patrik “Antakya Patriği” unvanıyla Şam'da seçilmiştir.

Protestanlığı kabul eden Süryaniler de eski cemaatlarından ayrılmışlar, dağınık olarak yaşamayı tercih etmişlerdir.