Kilise'nin İslam'a ve Müslümanlara bakışı Yahudilere bakışından farklıdır. Kitab-ı Mukaddes'te Müslümanlarla ilgili dogmatik, tarihi bir ifadenin bulunmaması, onlara hareket ve yorum kolaylığı sağlamakta, ilişkileri kolaylaştırmaktadır. Buna rağmen II. Vatikan Konsiline kadar hiç bir Konsil kararında Müslümanlardan söz edilmemişti. Bu İslam ve Müslümanlar hakkında hiç bir değerlendirme olmadığı anlamına da gelmez.

Hıristiyanlarla Müslümanlar arasındaki ilk temas, Necranlı Hıristiyanların Medine'ye gelerek Hz. Muhammed'le tartışmalarına (m.s.631) kadar gerilere götürülebilir ve ilk diyalog sayılabilir. Aradaki ciddi tartışmalar, Müslümanların Hıristiyan topraklarına girmeleriyle başlamıştır. İlk anda İslam'ı sapık bir Hıristiyan mezhebi zannetmişler, ciddiye almamışlardır. Daha sonraları bu hatadan çabuk vazgeçmiş, savunma gayretine düşmüşlerdir. Bu gayretle Hz.Muhammed'i şehvet düşkünlüğüyle, sahte din kurmakla, şeytanın temsilcisi olmaca itham etmişler, İslam'a reddiyeler yazmışlardır. “Kilise dışında kurtuluş yoktur” doğmasıyla ebedi kurtuluş programında İslam'a yer vermemişlerdir.

II. Vatikan Konsili Müslümanlar için önemlidir. İlk defa Müslümanlardan söz edilmiş, inanç, ibadet ve ahlak sistemleri hakkında olumlu ifadeler kullanılmıştır. Ancak bu ifadeler İslam'ın ebedi bir kurtuluş vasıtası olarak görüldüğü anlamına gelmez. Çünkü Konsilde İslam'dan değil, Müslümanlardan söz edilmiş, Hıristiyan inancına çağrılarak kurtarılmaları gereken halklar arasında bırakılmışlardır.

 

Ama şimdi herkez hakikati biliyor  neden ALLAHI islamı seçmiyorlar anlamış değilim

Gerçeği bildikleri halde inanmıyorlar ise kurtulmaları gereken kendileri , Allah'ın dinini saptırıp sonra da kurtuluş kilise demesinler. Kurtuluş İslam'dır .

çok haklısın burcu kardeşim

zeynep kardeşim çok haklısın ama gerçekten bildiklerini düşünmüyorum eğer islamı tam anlamıyla bilselerdi
daha farklı bir görüşe sahip olurlardı.