Zordur içten ağlamak

Zordur İçten Ağlamak

Zordur içten gelerek ağlamak…Gözyaşı dökmek değil bahsettiğim elbetteAma damlalarınızı dışarı değil de içeri akıtmak da denilebilirGülerken bile ağladığınız anlar oldumu hiç??Dengesizce davranıp mutlu olduğunuz için bile göz yaşı döktüğünüz oldu mu?

Sıkılverirsiniz bir şeye zaman ve mekan ayırımı göz etmeden…Hiçbir şey istemessiniz o anda, kendiniz dışında ne bir ses, ne bir yüz, ne de bir dokunuş

Duymak istediğiniz sessizlik, görmek istediğiniz ise sadece boşluk…En ufak bir ışık dahi rahatsız eder siziÇünkü aslında gördüğünüz ışık karanlığın maskesidir!

Yakarırsınız içinizi acıtırcasına ağlamak istediğinizi

Ama ağlayamazsınız

Gözyaşlarınızla verdiğin bu mücadele de hiç bu kadar aciz kalabileceğinize olanak veremessiniz

Ama eğilirsiniz hiç olmadık zamanda, yalvarırsınız çığlıklarınızla,”Sana ihhtiyacım var ne olur gelll! ” diye

Kızarsınız…Ağlamak bu kadar zor olabilirmi? İnsan ağlamayı bu denli arzu edebilir mi?

Yolu gözlenen bir sevgili misali paralar yüreğinizi,gelmediği her an için zorlar sınırlarınızı

Hani geleceğini veya gelmeyeceğini bilseniz,belki…ama amaçsızca bekleyiş veya terkediş

İşte bu en kötüsü

Bilmez gözyaşı bedende kaldığınız müddetçe sahibine zarar verdiğiniBazen akmak istemediğini, sizi bırakmak istemediğini o kadar belli ederki bize,yanağınızı okşarcasına süzülüverir yavaşça O da üzülür aslında kimi zaman

GitmekBir an önce akmak istediğini gösterir size, bir nehir misali akar elinizde olmadanKaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştır Çünkü,damlalarından başka

Duygularımızın iniş ve çıkışıyla beslendiği;gözlerde buğuya,rahatlatıcı bir sele ya da hıçkırıklara dönüşür…Yüreğinize gömdüğünüz yıldızları,yürek yordamıyla gözlere sunmak

Göz ile yürek ekseninde yaşanan savaşta,ellerine çiçek tutuşturan,damlalarını yangınlarına veren çaresizliğin dökülmesidir Gözlerden

-alinti-
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın