Dedi ki: “Çevremdeki insanlar, yaptigim zulümden dolayi benden uzaktilar...
    



Günlerden bir gün, evlenmeyi arzuladim ve bir çocuk sahibi olmayi… Evlendim ve bir çocugum oldu. Adini Fatma koydum. Onu çok sevdim. Ve Fatma büyüdükçe kalbimdeki iman da onunla büyüdü. Kalbimdeki isyan da azaldi onunla.

Elimde içki kadehi vardi. Onu, içme istegiyle doldurmustum, Fatma onu devirdi. Daha yasi iki bile degildi. Sanki ona bunu yaptiran Allah'ti!

O büyüdükçe kalbimdeki iman da onunla büyüdü. Allah’a yaklastigim her bir adimda, içinde oldugum isyanlardan uzaklastim biraz biraz…

Ta ki Fatma üç yasina basana kadar. Üç yasini bitirdiginde, Fatma öldü!”

Ve Malik bin Dinar rahmetullahi aleyh, devam ediyor anlatmaya: “Kizim Fatma ölünce, durumum eskisinden daha da kötü oldu. Ve bende çevremdeki müslümanlarda olan ve beni bu büyük üzüntüye karsi dayanmami saglayacak sabir yoktu.

Her sey çok kötüye gidiyordu. Seytan durmadan benimle oynuyordu. Ta ki o gün geldi ve Seytan bana dedi ki: ‘Bugün öyle bir sarhos olacaksin ki daha önce hiç böyle sarhos olmadin!’ Ve ben, o gece içmeye ve sarhos olmaya azmetmistim. Gece boyu içtim... Içtim, içtim!...

Öyle bir duruma gelmistim ki rüyalar beni birbirine atiyordu. Ta ki o rüyayi görene kadar.

Rüyamda, kiyamet günündeydim! Günes kararmis, denizler atese çevrilmis, depremler oluyordu durmadan.
Insanlarin hepsi kiyamet günündeydi. Insanlar zümre zümre, grup gruptu. Ve ben, o insanlarin arasindaydim.
Sesler duyuyordum birisi sesleniyordu: ‘Ey Filan oglu filan! Cebbara hesap vermeye hadi!’ Diyordu. Ve o çagrilan insanin yüzünün rengi simsiyah olmustu, duydugu o korkudan.

Birçok insan çagrildi. Ta ki kendi ismimi duyana kadar.
Ses beni çagiriyordu. ‘Haydi Cebbara Hesap vermeye!’ Diyordu.

O an, çevremdeki o insan kalabaligindan kimse kalmamisti. Kiyamet günü, Mahser yeri bombostu!...
Sonra, bir anda karsimda bir fare gördüm. Çok büyüktü, çok vahsi ve saldirgandi. Çok güçlüydü. Agzi açik, bana dogru kosuyordu. Ben de duydugum korku ve dehsetten dolayi ondan kaçmaya baslamistim. Kaçarken, bir anda karsimda oldukça yasli ve zayif bir adam gördüm ve ona seslendim:

- Ah! Beni bu dev fareden kurtar! Bana dedi ki:
- Oglum, ben çok zayifim. Seni ondan kurtaracak gücüm yok. Ama su yönde kos, eminim kurtulusa ereceksin.

Ben onun dedigi yöne dogru kosmaya basladim. Dev fare hala arkamdaydi, beni kovaliyordu. Ve karsima cehennemin atesi çikti. Yüzümde hissediyordum, o dehsetli sicakligi!

Fareyle cehennem arasinda sikismistim. Ve kendi kendime dedim ki o an. ‘Ben bu fareden atese düsmek için mi kaçiyorum!’ Ve kosa kosa, bana bu yolu tarif eden o zayif adama dogru kosmaya basladim. Fare de pesimdeydi gittikçe yaklasiyordu bana.
Çok korkuyordum! Adamin yanina geri geldim ve ona dedim ki:

- Allah askina, beni bu fareden kurtar yalvaririm! Ve yasli adam benim halime agliyordu. Bana dedi ki:
- Beni görüyorsun, ben çok zayifim, güçsüzüm, benim seni kurtaracak halim yok. Ama bu sefer su yönde kos! Bu sefer, insaallah kurtulusa ereceksin.

Adamin dedigi yönde kostum deli gibi. Fare hala kovaliyordu, bir adim arkamdan kosuyordu. Beni isiracakti. Az kalmisti… Ta ki karsimda o dagi görene kadar.

O dagin üstünde bir sürü bebek vardi. Ve o dagin üzerinde bulunan çocuklarin hepsi agliyorlardi. Hepsi de ayni seyi söyleyerek agliyor haykiriyorlardi.
Diyorlardi ki:
- Ey Fatma! Babana bak! Babana Bakk!”


 


Malik bin Dinar dedi ki:
“O an, o çocugun kizim Fatma oldugunu anlamistim.
Ve o an, üç yasinda ölüp de cennete gitmis bir kizim olduguna çok sevinmistim. Beni bu dehsetli korkudan (fareden) kurtarip Cennete sokacakti. Kizim beni sag eliyle tuttu ve kurtardi. Ve sol eliyle fareyi itti. Ben o an korkudan ölü gibiydim. Sonra, tipki dünyadayken oldugu gibi onu kucagima oturttum. Bana:

- Ey Babacigim! Deyip su ayeti okudu bana: ‘Iman edenlerin kalplerinin, Allah’in zikrine dönmesinin zamani gelmedi mi?’ Ona dedim ki:
- Kizim, bu fare neydi bana anlat? Dedi ki:
- O fare, senin dünyada içinde oldugun, isledigin kötü amellerindi. Onu sen besledin, büyüttün ve onu seni yiyebilecek büyüklüge sen ulastirdin! Ey Babacigim! Sen bilmiyor musun ki dünyada islenen ameller, ahirette, kiyamet gününde, bedene bürünmüs olarak karsimiza çikar. Ona dedim ki:

- Peki, o zayif adam? Dedi ki:
- O yasli ve zayif adam, senin güzel amellerindi. Sen onu böyle zayif, böyle güçsüz, böyle çaresiz biraktin. Onu kendi haline aglattin. Seni kurtarmasina izin veremeyecek duruma sen koydun! Eger ben dogmasaydim ve küçük yasta günahsiz olarak ölmeseydim, seni bu dehsetten kurtaracak baska bir sey yoktu!

O an, uykudan aglaya aglaya uyandim! Agzimdan çikan su kelimelerle: “Evet Allah’im! Vakti geldi. Evet Allah’im, vakti geldi!...”

Hemen gusül abdesti alip giyinip camiye kostum, sabah namazina! Günahlarimdan arinmak, kendime cennet yolunu çizmek, tövbe etmek, Allaha yalvarmak için.

Camiye girdigim an, imamin okudugu o ayet, rüyamda kizimin beni kurtardiginda okudugu ayetti!”

“Iman edenlerin kalplerinin, Allah’in zikrine dönmesinin zamani gelmedi mi?”

Bu olaylari yasayan ve bizlere anlatan kisi, Tabiîn imamlarinin efendisi, Malik bin Dinar…

O, insanlar arasinda, geceler boyu aglamasiyla bilinirdi
Ve derdi ki: “Allah’im! Kimin cennete girecegini, kimin cehenneme girecegini sadece sen bilirsin. Ben bunlardan hangisiyim?... Allah’im! Beni cennet ehlinden eyle, Cehennem ehlinden eyleme…”

Malik bin Dinar rahmetullahi aleyh, büyük bir tövbe etti.
Ve insanlar arasinda söyle meshur oldu:

Caminin kapisina giderdi ve insanlara seslenirdi. Derdi ki: “Ey asi insanlar. Ey günahkar insanlar!
Allah’iniza dönün!
Gafil insanlar, Allah’iniza dönün!
Ey Allah’tan kaçan kullar. Allah’iniza dönün!
Rabbin sana gece gündüz sesleniyor. Seni çagiriyor!

“Bana bir karis yaklasana, ben bir dirsek yaklasirim. Bana bir dirsek yaklasana, ben bir kulaç yaklasirim Bana yürüyene ben kosarim!”

ALINTI

    �Iman edenlerin kalplerinin, ALLAH�in zikrine dönmesinin zamani gelmedi mi?�

     Gözlerinizi kapatın ve bu soruyu bir kez de siz kendinize sorun..Ve inşaallah cevabınız gözyaşlarınız olsun..

Allah razı olsun kurbanlar,
üstteki kardeşin sorusu çok derin bir soru oldu eminim bu soru beyynimi işgal eder ve düşünürüm İNŞAALLAH
SELAM VE DUA İLE..