Yürekte hareler I

Yürekte hareler -I-

cana bencileyin bir mübtelâ mı bulursun

aşkınla nevmi dolmuş bîneva mı bulursun

ama ben özü kadırgada tutuklu kalmış kelimeler bildim.

ve öyle geçtim kadim dervişler dergahına..

kuytu yerimdeyim.. va'z edilmiş acılar içtim.. şimdi yerim bura.

ivmesi olmasın hayatın ve boğazı düğümlenmesin diye kuşların,

vazgeçtim tüm yıldızlardan, bir tek seni tuttum..

bil ki; cihan gelse kuytuma vermem seni.. bedelini ödedim kendimin..

seni kalbimin ırak iklimlerinde bulduysam, kaybetmemek içindi..

ancak kendime veririm seni, kendimi veririm.. hak ettiysem seni, hak edensin beni..

bir gelişinle bin nazarlar değer fecre.. lirik şiirler dinlerim dağlardan..

gün ağılı görür, ağlarım.. ben hep ağlarım..

yokluğunda varlığını hissettiğim, varlığında yokluğunu hissettiğimsin sen..

bu yüzden ağlarım...

adını nihan koysam, asırlık bir sırmış gibi..

ve göğerse kalbim, inşirah bulsam.. efildese rüzgâr, sisli tepelere uçsam...

bir katre için nice güller soldurduğun

bu sadr-ı suzan gibi kerbelâmı bulursun

' ve seni kendimin de, senin de ötende sevmesini bilirim.'

böyle yükselirdi nevâsı denizlerimin, korkardım...

sonraları korkularımın gücümü perçinlediğini anladım.. ve bundanda korkar oldum.

önüne geçemedim yüreğimin.. ve yeniden rücû ettim sana...

oysa yoktun sen, ben var bildim...

duadayken lahûti anlarda, ıslanırdı kelimelerim, konuşmaya susardım...

oysa hâletimi bilmezdi kimseler, kaçardım...

seni bulsam bir gün, senden de kaçardım...

ahvâl-i beşerdir ahz eder deliliği, salıverir ceylanları...

sual olmaz deliye, böyle biline.

bildin mi şimdi nihan nuskam..?

derûn-ı dildir, seni sakladığım yer..

hârelidir yüreğim, tarihe geçmez kaydı..

beyhûde arama tûr da dostun nazarın

mü’min gönülden gayrı sinamı bulursun

dedim sana: her şey için bir şey, bir şey için her şey verilir..

nefesin olsun yeter ki, yeter ki, kalbe âyan olsun..

ayrık dursa da hayatlar,

zindan olsa da yurtlar,

sesin gelmese de ötelerden..

nimetsin, ekmeksin, âbsın...

çekilir bir ömür..

gurbetinde,

vuslatında..

dedimya.., heyhat..! anlamadın..

heyulâ gibi çöktü canıma tûrlar...

incinerek geçtim senden..

kaleydin, surdun, çerağdın..

senden geçtim ama,

ben de ki senden geçemedim..

olur ya, lâmelif çevirir gelirsin...

sanma ki, kaybettiğini bulursun..

yorma kendin bu mecnûna beddua içün

aşkından daha büyük belâ mı bulursun

elbette bilirim, dağ servilerinin neleri yüklendiğini..

ancak, hikmet nedir onu düşünür, örselerim aklımı..

evet kuytu yerimde, ücra fikirler edinirim.

bir kez bulur, bin kez yitiririm gerçeği..

gerçek nedir ve nerdedir ey sûfi..?

konuş ve utandır acziyetimi..

bil ki,

âmak-ı hayâlde bedevî kaldım....

sebep bu ya...,

ihya gecelerinde,belâlar edindim..

söyle ona ey sûfi..!

yorulmasın, nihan derdim..

ki,

aşkından daha büyük belâ mı bulurum...

. yürek,

. hâle içinde..,

. hâre...

Ayşe EYÜPKOCA
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın