|
Konu Başlığı: Yüreklerin toplu attığı bir kardeşlik için Gönderen: Sümeyye üzerinde 24 Haziran 2010, 17:31:37 Yüreklerin toplu attığı bir kardeşlik için Kardeşlik, bir fikrin başarıya ulaşabilmesi için o fikir mensupları arasında olmazsa olmaz denecek derecede gerekli bir duygudur Son yıllarda dost meclislerinin değişmeyen bir gündem maddesi var: Kıvam korunamadığı için artan sayısal kalabalıklara karşılık kalite ve keyfiyetteki düşüş Hassas gönüllerde bunun şaşkınlığı görülüyor Ne yapsak, ne etsek, nereden başlasak da tekrar eski günlere dönsek diye “hey gidi günler”den dem vuruluyor Problemin çözümünü yine kendi içimizde aramak gerekiyor Kıvamın korunamadığı bir gerçek Demek ki bu konuda, gerekli olan şeylere uygun davranamadık Bu dinamiklerin neler olduğu bir özeleştiri/ iç muhasebe yapıldığı takdirde rahatlıkla ortaya çıkabilir Maddeleştirip tek tek saymak mümkün; ancak bizi biz yapan bu temel taşlarından en önemlilerinden biri olan “uhuvvet” yani kardeşlik üzerinde durmak gerekiyor Kardeşlik, bir fikrin başarıya ulaşabilmesi için o fikir mensupları arasında olmazsa olmaz denebilecek derecede gerekli olan bir duygudur Kardeşlik duygusu, dava erlerini birbirlerine kenetleyen adeta birer menteşe hükmündedir Bu duyguyu “şahsiyetini kardeşler içinde eritip, onların nefislerini kendi nefsine tercih etmek” şeklinde tarif eden Bediüzzaman Hazretleri, literatürümüze “Fenâ fi’l-ihvân” tabirini kazandırmıştır Fenâ fi’l-ihvân, fertlerin karşılıklı sevgide tam bir olgunluğa ulaşıp maddi-manevi her türlü nimet karşısında başkalarını kendisine seve seve tercih edebilecek ahlakî bir kıvam halidir Ki, buna kısaca “tefanî”, yani kişilerin birbirlerinde fâni/yok olmaları denir Bu ifadenin hadis-i şeriflerdeki karşılığı ise “mütehabbûn fillah” yani “Allah için birbirlerini çok sevip o sevgide bütün bütün eriyip gidenler” anl----- gelmektedir Ali Demirel |