|
Konu Başlığı: Yorgunum hemde çok yorgunum Gönderen: Sümeyye üzerinde 31 Mayıs 2010, 13:49:25 yorgunum Hemde Çok Yorgunum Yorgunum hem de çok yorgun… Ne olur biraz sessizlik İçimde yükselen çığlıklar biraz susun Ey yüreğim artık dinlemekten yoruldum senin haykırışlarını… Görmüyor musun etrafındaki dostlukların oluşturduğu yaraları? Hala direniyorsun, delice sarılıyorsun seni paramparça edenlere Deli desem deli değilsin, akıllı desem maalesef hiç değilsin söylesene ey yüreğim sen nesin? Şimdi seni neyleyeyim? Kaldırıp atayım mı dağlar başına, gömeyim mi toprakların koynuna söyle neyleyim ey yüreğim? Bak etrafına, aç gözlerini, uyan artık uyan! Sözler çoktan yitirdi anlamını daha ne boğulursun bu satırlar arasında… Her elveda ya sen merhaba demişsin, her canın yandığında yeniden yanması için kapılar açmışsın İçindeki kırıklar hala batmaz mı tenine, yakmaz mı ciğerinin paresini? Ne çok sorular soruyorum sana değil mi(?) Ama hala cevap alamıyorum çünkü dilin lâl olmuş, tüketmişler seni Konuşmaya bile mecalin yok Hani desem ki haydi koş bak çiçeklerle dolu vadi seni bekliyor, ona bile koşacak dermanın yok Sen nesin biliyor musun? Sen gözleri ile değil yüreği ile bakmaya çalışan bir körsün bu devr-i cihan içinde… Bir zamanlar cıvıl cıvıldın, aldırmazdın hayata, sende açılan yaralara Gülümserdin umutla her doğan güne, mutluluk damlardı kaleminden sayfalara, görmek istediğin gibi bakardın bu fani dünyaya ama gördüğün gibi değil, senin var etmeye çalıştığın dünya bu değil Yakamozlar eskisi gibi yansımıyor denizin dalgalarına, bakan yok senin mest olduğun mehtaba Benzemiyor bu hayat senin o okuduğun kitaptaki satırlara… Artık sevdalar sevda değil, yürekler Gül-i zar değil uyan artık uyan! Bak dertlerini anlattığın gecenin bağrında kıvranıyorsun usulca… Görmüyor musun yok artık sırdaşın saydığın yıldızlarda… Söylesene ne yapmalı seni, onlarda terk edip gittikten sonra… Kaldır başını bak semaya burası dünya, sense dalıp gitmişsin hülyalara uyan artık uyan! (alıntı) |